Hoofdstuk 7

0 0 0
                                    

De vier mannen waren gemaskerd. De grootste onder hen had het gezicht van de Amerikaanse president Richard Nixon, de tweede die je zonder overdrijven dik mocht noemen had voor Donald Duck gekozen. De twee mannen die op de achterbank zaten, hadden respectievelijk het gezicht van Stan Laurel en de andere van Oliver Hardy. Hun getrainde bewegingen hadden niets weg van het gestuntel van het legendarische filmduo. Met geoefende handen, controleerden ze hun vuurwapens. De duisternis van de nacht was de perfecte achtergrond voor hun illegale activiteiten. Hun zware SUV hield halt voor de winkel van Shimshon Reihman, een juwelier van Joodse origine. De dikke chauffeur,

Donald Duck, reed de auto achteruit, zodanig dat hij een eind weg maar recht tegenover de winkeletalage kwam te staan. Toen de grote Nixon knikte, reed hij Donald met de versterkte voorbumper van de SUV de winkel binnen. Nu hadden ze nog juist geteld vijf minuten om alles mee te graaien en nog twee minuten om weg te komen. Het had hun wat geld gekost om deze informatie te verkrijgen, maar iedereen heeft zijn prijs. Iemand die geholpen had met de beveiliging van de winkel, had graag iets bijverdiend. Niet echt ethisch van die kerel, maar de een zijn brood, is de ander zijn dood. Zo dachten de vier gemaskerde gangsters er toch over.

Laurel en Hardy sprongen met lenige bewegingen uit de auto. Verder kwamen ze niet. Aan de rechterkant keek Stan Laurel in de grijze ogen van een zwartharige vrouw die volledig in het leder was gekleed. Oliver Hardy had aan de andere kant kennis gemaakt met haar metgezel die voor de gelegenheid in een driedelig maatpak droeg, dat hem als gegoten paste. Julius en Diana hadden niet de minste moeite met het komisch duo. Vooraleer ze hun wapens in de aanslag konden houden hadden de nachtwandelaars hun tanden in de nek van hun slachtoffers gezet en al geproefd van het bloed van Laurel en Hardy.

Nadat Nixon en Donald Duck, het bizarre tafereel met verbazing hadden aanschouwd, gebeurde alles heel vlug. Donald vergat dat ze hier waren om de diamanten en zette de SUV in zijn achteruit, terwijl hij het gaspedaal induwde. Met piepende banden maakte de wagen een korte bocht en de beide gemaskerde mannen die nog overbleven kozen het hazenpad. Ze hadden echter niet gerekend op de snelheid van Julius en Diana.

Het was voor hen een kinderspel om aan een snelheid die men met het blote oog bijna niet kon volgen, het vehikel in te halen. Julius sprong met een grote pas op het dak van de rijdende SUV terwijl Diana zich met een sprong aan de achterkant van de auto had vastgegrepen. Donald Duck probeerde nog om met de auto te laten slingeren en hen op die manier van de auto te werpen. Maar zonder moeite bleven beide nachtwandelaars aan de auto hangen alsof ze eraan vastgekleefd waren. Julius sloeg met een gerichte slag de zijruit aan diggelen en greep een verraste Nixon bij zijn nekvel. Julius trok de man die als een speenvarken piepte, door de zijruit van de vluchtende auto en sprong met hem van de wagen. Zonder dat hij een schrammetje opliep, landde hij met zijn slachtoffer in zijn macht op zijn beide voeten. De opwinding van de jacht had hem honger laten krijgen. Het was inderdaad een goed idee van Diana geweest. Met kracht boorde hij zijn tanden in de nek van zijn slachtoffer en deed zich tegoed aan zijn bloed, dat rijkelijk stroomde.

Diana had ondertussen de achterklep van de auto opengedaan en moest toch nog even een kogel ontwijken die Donald Duck op haar afvuurde. Niet dat men haar daarmee kon doden, maar het zou voor kostbaar oponthoud zorgen en haar prooi zou misschien op die manier kunnen ontsnappen. Met een paar passen landde ze op de passagierszetel en wrong het pistool uit de hand van een panikerende Donald. Ze hield het wapen tegen de zijkant van het hoofd van de inbreker. 'Stoppen!'

'Dan dood je me,' schreeuwde de cartoonfiguur terug. Hij had gezien hoe Laurel en Hardy geëindigd waren en wist dat zijn leider Nixon hetzelfde lot was beschoren. Ze zouden voor hem geen uitzondering maken. Hij zou blijven rijden besloot hij in zijn doodsangst. De enige fout die hij maakte was om in de ogen van Diana te kijken.

Bloeddorst Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu