Üç yıl sevgi sözcükleri söylendi,
Kimsenin cesaret edemeyeceği kadar büyük bir sevgi ile bağlandım.
Zorluklara hep peşimdeydi ama benim tek derdim onu mutlu etmekti.
Her taraftan vurdular, yine de yıkılmadım.
Yokluk içindeydim, efkârlandığımda sigara alacak paramın olmadığı günler bile oldu.
Aç yattığım günlerde.
Her şeyden tasarruf ettim, onu mutlu etmek dışında.
Bir gün beni artık istemediğini söyledi.
Bırakma beni, yalvarırım, ben sensiz yaşayamam dedim.
O ise sanki o üç yıl hiç yaşanmamış, hiç mutlu olmamış gibi soğuk ve umursamazca,
İstemiyorum bu kadar açık ve net, demek ki o kadarda sevmemişim diyebildi.
Ne yapayım, yaşattığın her şey için teşekkürler dedim.
Kapattı telefonu...
Ağladım ağladım ağladım ve sonra düşündüm.
Ben kendime bakamıyorken ona nasıl bakacağım dedim.
Hak verdim, istememesi normaldi, ben istenecek biri değildim.
Haa bu arada başka birini benden daha çekici bulduğunu onunla olduğunu da söyledi.
Beni soracak olursanız,
Eve geldim, oturuyorum, dilimde bir türkü,
Yaşıyorum, tıp dilinde hala yaşıyorum.
Aşık olan çocuk sevdiğiyle en son konuştuğu yerde hala, ne yaptı bilmiyorum.
