Beste'den
Son sürat arabla okula doğru giderken,okula birazcık geç kaldığımın farkındaydım.
Mısra bana kesin kızacaktı, adım gibi emindim lakin yapabileceğim pek birşey yoktu.Bu iğrenç okula başlamamın suçlusu oydu.
Eğer birazcık götü rahat dursaydı eğer hiçbir şey olmayacaktı.
Şimdi düşünüyorumda benim başım ne zaman onun yüzünden belaya girmemişti ki zaten?
Belayı çağırıyordu resmen.Bela makinesiydi kız.
Aslında asıl bela bendim.Ona nazaran işte.Ama yinede onunda benden eksik kalır hiçbir yanı yoktu.
Babamın beni özel okuldan koleje getirmesi hiç adil değildi diyecektim lakin bunu çoktan hak etmiştim.Yaptıklarımı düşününce haketmişim diyordum valla.
İnkar yok.
Lakin aklıma takılan tek şey niye bu okul olduğuydu?Yani koca şehirde tek bu okul mu kalmıştı okunacak?İzmirden bahsediyorduk şuan yani...Bir süre okul vardı.
Garip.....
Beynimdeki düşünceleri bir kenara bırakarak sonunda okulun bahçesine giriş yaptığımda arabayı içeri doğru sürdüm.Mısranın keskin bakışları altında okuldakileri ve yeni okulu incelediğini farkettim.
Salak..Salak işte.Boşboşuna demiyorum sonuçta.
Sanki öküzün trene baktığı gibi okula bakınca sevecekti okulu.Alışacaktı buraya.
Onu bilmiyordum lakin ben asla sevmeyecektim.Alışmayacaktım.Aksine bir yolunu bulup bu okulda da kontrolleri elime alacaktım.Ne olursa olsun yapacaktım bunu. Sadece çok az bir zamana ihtiyacım vardı.
Arabayı sırf gıcıklığına mısranın ayağının ucunda durdururken bana gözlerini devirip kaşlarını çattı.Arabadan havalı havalı inip güneş gözlüklerimi çıkararak yanına doğru gittim.Eğilip yanağına bir öpücük bırakıp"Isındın mı yeni okulumuza?"diye sordum.
Gözlerini devirirken derin bir 'of ' çekti."Ya ya hiç sorma"diyerek benide peşinden sürükleyerek okula doğru yürümeye başladı.
Okula giriş yaptığımızda herkesin gözü bize dönmüştü.Bakışlarını bize ileterek ters ters bakıyordular.
Yüzümdeki sırıtışı anında yok edip bana atılan bakışlara aynı sertlikle cevap verdim.Ben beste güngördüm ve kimse bana ters ters bakamazdı.
Acaba merak ettim şuan bunlar hiç mi insan görmemişti?Görsler böyle kedinin fareye baktıkları gibi bakmazdılar herhalde.
Tabi anlıyorum yeni olduğumuz ve güzel olduğumuz için ilgilerini çekmiştik lakin bundan sonra hep böyle bakış atacaklarsa yandık valla.Çok sinir bozucuydu bu.Rahatsız ediyordu.
Merdivenlerden üst kata çıkıp kolidorun soluna yöneldiğimizde sakince yürümeye başladım.Sessizlik zaten sinirimi bozarken birde müdürün odasını arayışı içindeydik.Ah müdürler ve ilk gün faslı.Çok sıkıcı.
"Müdürün odasını mı arıyacağız şimdi."İsyanımı bu sefer dile getirirken elimle saçlarımı geri ittim.Mısranın bakışlarında ki sus ikazını göz önüne alırken"Susar mısın beste?Buluruz şimdi"demesiyle sesli bir şekilde ofladım."Bi git ya.Akşama anca buluruz."
İkazlarına devam ederken bakışlarını benden aldı.Az ileride duran nöbetçinin yanına gitti hızlı adımlarla.Kızın karşısına dikilirken"Müdürün odası nerede?"diye sordu.Kız kısa çaplı bir şok geçirirken ikimizde süzdü.Eliyle az ilerdeki odayı gösterirken şaşkınlıkla konuştu.
Ne aptaldı burdakiler.
"İçeride."
Mısranın ve benim bakışlarım odaya yönelirken ayaklarımızı haraeket ettirdik.Çalma gereği duymadan odadan içeri girirken müdür olduğunu tahmin ettiğim kişi başına kaldırıp bize baktı.
Geldiğimizi beklermişcesi "hoşgeldiniz"diye söylendi.Başımızı salladık.Odanın ortasına geldiğimizde müdürü ilgi odağımız yaptık.
Mısranın bakışlarını üstümde hissettiğimde bana 'artık konuş'ikazında bulunuyordu.Ne yani müdürle mi konuşacaktım ben şimdi?Hah!!!
