Toprak kavruldu.Gökyüzü karardı.Denizler kaynadı.İnsan şehirleri çölün kumları savurduğu gibi alev fırtınasında savruldu.Bunu tanrı yapmadı.Dış dünyadan gelenler yapmadı.Bunu insan yaptı.
Okinawa üssünde dünyanın gözlerimizin önünde yıkımına şahit olduk.Ufuk kızıldı ufuk yoktu.
Biz öldük.Umayın bedeni gözlerimin önünde soğudu.Hala genom bölmesinde duruyor.Bedeninin dünyada çürümesini istemedi.Altmış yıllık acısı sona erdiğinde hatırladığım son isteği.Kimseye söylemedi.Bütün bu anılar çok rahatsız edici.Sen makinesin hissedemessin.sıfırlar ve birler.Elektrik devreleri,metal aksamlar,işlemciler.Hatırlamak- tan vazgeç Umay.Hala onun ismini kullanıyorum.Sanırım ben hastalıklı bir makineyim.Programımda bir çeşit virüs olmalı.
İlk bomba aşıklar şehrine düştü.İkincisi moskova da patladı. Sonra İstanbul düştü.Denizin iki tarafı alev tarlası gibiydi.İlk başta kullanılanların çapı küçüktü.Küçük şehir katilleri.Ülkeler birbirini suçladı.İntikam yeminleri edildi.İnsanlar her sabah uyandıklarında bir şehrin yıkımını gördü.Kaos başladı.
Kalan insanlar sığınaklarda fareler gibi yaşam savaşı verdi.
Su kirlendi.hava solunamaz hale geldi.Uydudan gördüklerimiz yüzünden yanımdaki adamların delirmesine şahit oldum.
Fırlatma zamanı gelmişti. Yörüngeye ulaştığımızda ölüm gezegenine son kez baktım.Maviliği griye dönmüştü.
Güzel dünya insanları affetmeyeceksin.Bunu bildiğimiz için onları senden uzağa götürüyoruz.Belki bir gün tekrar görüşürüz.
İnsan yılıyla 21mayıs 2216 Jüpiter yörüngesi. Gezginin seyir defteri.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
uzay gezgini güncesi
Science Fictionİnsanlık 22. Yüzyılın son çeyreğinde nükleer savaşla yok olduğunda geriye sadece insan bilinci aktarılmış bir kaç robot kaldı. Görevleri üzerinde insan ırkının yaşayabileceği yeni bir yuva bulmak ve yok olan insan ırkını tekrar hayata döndürmek.H...