Mezar çocukları

11 3 8
                                    

Ölmediğini düşünen ölü bir adam varmış.Yaşadığını bilmeyen ölü bir kadın ve içlerindeki sonsuz boşluk onları ayırmış.Mezarın çocukları sonsuza giden yolcularmış.

Tomo yine iyi bir zamanındaydı.Metal bir parça açmış boşluğu çınlatıyordu.Bir yandan da kendi oyun parkında İnsan gözünün takip edemeyeceği bir hızda parçaları söküyor birleştiriyor.Yamultup tekrar düzeltiyordu.İki kolunun yavaş kaldığını düşündüğü için kendine iki mekanik kol daha eklemişti.Bu haliyle çok komik görünüyordu.

🎶🎶🎵🎵🎵🎶

Children of tomorrow
Live in the tears
That fall of today
Will the sun rise up tomorrow bringing peace in anyway ?
Must the world live in the shadow of the atomic fear?
Can they win the fight for peace or will they disapper?

Eski bir Black Sabbath parçası sanki bizim için yazılmıştı. Barış için savaşı kazanamamıştık.Ve yok olmanın eşiğindeydik.
-O eşik geçileli çok oldu çocuk.
İşte yine onun gibi konuştum.
Giderek hunter gibi davranmaya başladım.
Ekip ikinci bir vakayı kaldıramaz.Düşünme Umay hissetme Umay.Ölüyken bile başını derde sokmayı başarıyorsun Umay.
Daniela:Bozkır halkının tanrıçası artık kendi kendine mi konuşuyor.Yoksa düşünceleri çok mu derin.
Umay:Bahsetmeme-
miz gereken kişi hakkında önemli birşey buldum.Bu da aklımı oldukça karıştırdı.
Tomo:Nedir o.
Umay:Şu resimdeki adam Hologramda görünen.Voyagerden geriye kalanlar arasında buldum.
Sandra: Bu o pislik mi.Bu fotograf nerdeyse 800 yıllık.Ne yani insanlık yok oldu ve biz ikiyüz yaşında olan ama otuzunda gösteren bir kaçığın aklına uyup kendimizi mi öldürdük.İyi ki sahip olduğum bilincin gerçek sahibiyle yüzleşme ihtimalim yok.Yoksa katil bir makina olurdum.
Horaito:Laboratuvar görevi seni bekliyor katil makina.Daniela incelemen için gerekli madenleri ayrıştırdı.Onları işe yarar hale getirmek de sana kaldı.
Umay ve bende keşif bölgesi olarak işaretlediğimiz alanda tarama yapacağız.Tomo da yeni kazıcıları hazır hale getirmekle meşgul.
Tomo:Katil makine iş başında. Hala insan olsaydım buna içerdim işte.
Daniela:Sanırım keşif grubu 3 kişi oldu.Burdaki işlerimi bitirdim.
Sandra:Hey beni bu kaçık makineyle bırakmayın.Şu metal dediği ses yüzünden birgün onu parçalayıp boşluğa göndereceğim.
Tomo:İnsanlar buna müzik der seni içi boş teneke.
Onlar bu şekilde atışırken.Hepimiz içimizden gülüyorduk.Herkes duygularını metal bedenlerinin içine gömmüştü.Sonsuz boşlukta kimsenin duymadığı bir müzik sesi vardı.
Umay-Keşif bölgesi dört gezegenli küçük bir sistem fakat yaşam belirtisi olduğuna dair işaretler var.Sistemdeki güneşe ideal uzaklıkta birbiri etrafında dönen iki gezegen var.Büyük olana lupi adını verdim.küçük olansa lyrai .Uzaktan iki parlak mavi bilye gibi duruyorlar.Önden roxiyi gönderdim.Her ihtimale karşı görünmezlik modunda.Tarama verilerini göndermeye başladı .
Daniela:roxi bebeğim bakalım bize ne göstericeksin.
Daniela eğer bir insan olsaydı şaşkınlıktan küçük dilini yutabilirdi.Dünyadakine benzemeyen tuhaf şekilli bitkiler vardı.Gökyüzünün rengi gezegenin aldığı ışığın farklı olması yüzünden turuncuya çalıyordu.Kırmızı gözlü uzun boynuzlara ve sivri dişlere sahip garip bir hayvan birşeylerin peşindeydi.
Umay:Horatio hedefe ulaşmış olma ihtimalimiz nedir.
Horatio:Canlıların oksijen solumadığı bir gezegen.Azot tüketiyorlar.Hiç bir insan burda yaşayamaz.
Roxinin yansıtıcısında birden nerden çıktığı belli olmayan bir gölge belirdi.Tıslamayı andıran farklı bir dil konuşuyordu.Roxiyi inanmaz gözlerle inceledi.Evalılar demek sürgünden kaçmayı başardınız.Ağzından insan dilinde çıkan sözler bütün ekibi sarsmıştı.Şaşkınlıktan ilk kurtulan Umay oldu.
Umay:Evalılar öldü.Uygarlıkları yok edildi.
Gölge gülmeyle tıslama arası bir ses çıkardı.
O solucanları kim neden yok etmek istesin.Evrenin en ıssız yerinde bir başlarınayken.
Gölge bir süre duraksadıktan sonra tıslamayla gülme arasında sinir bozucu bir şekilde konuştu
Eğer düşündüğüm şeyse bu aptallar kendi kendini yok eden ilk tür olarak galaksi kayıtlarına geçtiler.Öyleyse siz nasıl kurtuldunuz.
Daniela:Kurtulmadık .
Gölge duraksadı.Merak duygusu ağır bastı.
Eğer sizi görmeme izin verirseniz Eva gezegenine giden yolu size gösteririm.
Horaito:Biz Gliese i arıyoruz.
Gölge :Evalı olduğunuz heryerden belli oluyor.aradığınız yerde kayalıklardan başka birşey yok.Size gücün anahtarını verebilirim.Tek istediğim sizi görmek.
  
Umay :Onu tanımıyoruz.Güvenmeyin ve sakın kendinizi göstermeyin.
Daniela:Nasıl çözeceğimizi biliyorum.
    Gezegenin  toprağı ilk kez bir makinanın yürüyüşüne tanık oluyordu.Adım Daniela  dedi önünde  duran gölgeye.
     Gölge:Nasıl yani sen o şeyin içinde misin?
     Hayır dedi makina ben buyum.Beni Evalılar yaptı.Miraslarını taşımam için
     Gölge makinaya  yaklaştı
   Elleri belirginleşti  üzerinde duruma göre şekil değiştiren şey bir çeşit koruma giysisiydi.Gözleri koyu mordu.Giysi şeffaflaştı.
  Daniela:Sen insansın
  Gölge:Ama sen değilsin.
  Hayal kırıklığına uğramış gibiydi. 
    Halkım bunu haketmemişti.
Bütün evrenin hakimiydik.Yıldızları yok eden kudretli  halkım.
   Yeniden yükseleceksin Eva.Şimdi izninle halkımın mirası seni kendim için alıyorum.
  Sen benim burdan çıkışımsın.
Tek el hareketiyle makinayı en küçük parçalarına ayırdı.
    Bunu yaptığı anda  parçalar gözden kayboldu.
   Daniela:Bu nasıl bir insan böyle.Umay haklıydı.Bırakalım orda kalsın.Kendi cehenneminde. 
Horaito:Şu makinanın haline bak maden aramamız için tomo tasarlamıştı bunu.300 insan günü çalışsa ancak yenisini yapabilir.
  Umay:Başka şansımız yoktu eski dostum.İçimizden birinin bu hale gelmesini istemezdik.
  Gitme vakti.Bu bölgeyi işaretleyin .Hiçbir canlı buraya ayak basmamalı.
    Kendi halkımla tanıştığıma sevinememiştim bile.Avcıyı daha iyi anlamıştım. İnsanlar bir zamanlar evrendeki en büyük kötülüktü. Her günahta şeytanı suçlamıştık.Bizden biri olduğunu bilmeden.
    İnsan yılıyla 15 şubat 2717 lupi yörüngesi .Gezginin seyir defteri.
     

Turuncu gökyüzünün altında iki gölge vardı.
  Master:Onları gördünmü Yegrr.
Hayır efendim.Basit bir kopyayı gönderdiler.
   Halkımız yeniden doğacak Yegrr.Evreni tekrar ayaklarımıza sereceğimiz günler gelecek.Bu yüzden gitmelerine izin verdik.
  Yegrr:Onları izlememi istermisiniz efendim.Onları boşuna korkutmuş olmak istemeyiz.
Master:Daha ne bekliyorsun Yegrr.Artık saklandığımız yerden  çıkmalıyız.Evanın yeniden doğuşu için.Yıldızların söndüğünü görmek istiyorum.Diz çökecekler.Bizi mahkum etmek neymiş görecekler.
   
   

     

uzay gezgini güncesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin