Faith on your Fate.

Chapter 11-12: Flashback Hearthache. </3

Kayzzel's POV .

Hay Thanks Lord nairaos din. Nakakapagod pero enjoy naman. Andame kong gifts. Hehehe . Pero kamusta kaya si Sophia para kasing Nakita ko si Jacob at Andreya na magkasama. Those b*tch hay.

Barkada din namin si Andreya since elementary. Close friend namin Siya nina Ley at Sophia kaya ganon na lang ang pagatataka namin bat nya nagawang ahasin si Sophia. Grabe ang pagmamahal ni Sophia kay Jacob to think na nagawa nyang mag makaawa. Ewan ko ba dun pero since ng break up nila hindi na sya nag entertain ng manliligaw o kahit ano. Ang katwiran nya "Magpapaligaw tapos magiging Sila pag naging sila maghihiwalay tapos sya na naman ang agrabyado sa huli" bagay na bagay nga sa kanya ang kantang Wrecking Ball ni Miley Cyrus.

Kung nagtataka kayo bat andun sina Jacob Batumbakal hehe. Business partners ang mga parents namin nina Ley. At syempre inimbitahan sila ni Dad pero hindi namin alam na Uuwi si Jacob. Kung alam ko lang sana napigilan ko si Daddy.

Tetext ko muna si Sophia.

To: Sophia

Girl? Kamusta? You? Okay?

Toot toot

From: Sophia

Oonamanyes. Hehe. Ikaw nga dapat kong kamustahin? Did you enjoy? Mahal ung gift ko ha. Ngayon lang yan! Haha

*Ayaw nya sigurong pag usapan . Kaya ang kinahantungan ng convo namin ay about sa gifts -_- Hayzxc..

Makapagpahinga nalang ayy teka sembreak na nga pala so Saan kaya ang aming destination ! Nakaka excite yon pero for now mas nakaka excite matulog -_- zszzZszz.

Sophia' s POV.

Time Check : 4:25 am na hindi padin ako makatulog. Masakit padin pala kahit isang taon na ang nakaraan.

*flashback

"Mahal mo paba ako?"

"So-sorry"

"Tanga Oo at Hindi lang isasagot mo?!!" Nanginginig na sabi ko.

"Mahal.kita alam mo yan pero

"Pero?" Nagsimula na ko umiyak.

"Kelangan natin ng time and space lagi na tayong nag aaway"

"Pakyu punta ka sa Outer space Ewan ko nalang pag di mo nahanap time at space na pinagsasabi mo! G*go!"

"Sophia Tama na nakakasakit kana!"

"E ikaw sa tingin mo nakakatuwa ka? Bobo! "

"Pasensya na"

"Pasensya mo mukha mo!"

At dun na.ko nagsimulang lumakad palayo ang galing nga e naulan, nakikisabay ang panahon saken.

Ang Sakit lang biglang ganto. Never kami nagbreak ngayon lang . Away Oo.siguro normal na yun pero lately lagi kaming nagaaway simpleng bagay lumalake. Tapos everyday maswerte na siguro kung maka 5-8convo kami . Masyado na siguro akong naging kampante.

Umuwi ako samen ng basang basa at umiyak agad kay Mama.

"Ma Mahal ko sya, sobra"

"Shhh. Tahan na, Oo alam kong Mahal mo sya pero bata pa kayo madame pa pwede mangyare"

"Hindi ko kayang wala sya"

"Ilang taon kana bang nabubuhay bago mo sya nakilala? Kaya wag mong sabihing hindi mo kaya. Kaya mo naman alam mo ang hindi mo kaya?"

"Ano po?"

"Hindi mo kayang tumanggap"

"......"