" ေဒါက္တာ က်န္းရီ႐ွင္း ေရာက္ေနတယ္ "
တစ္မနက္လံုး ေျခတိုေအာင္ ေဆးရံုအုပ္ႀကီး
ေနာက္က အာရံုေၾကာဌာန၏ ဌာနမွဴ းအေနႏွင့္
လိုက္ပါခဲ့ရသျဖင့္ ရက္ဆက္အိပ္ေရးပ်က္ထား
ေသာအ႐ွိန္ အစားအေသာက္မမွန္ေသာအ႐ွိန္
တို႔ေၾကာင့္ ဂ်ဴ တီခဏနားခ်ိန္ အိပ္ရန္
ျပင္မိေသာ္လည္း သူနာျပဳ မေလး
တစ္ေယာက္၏ လာေရာက္ေခၚငင္မႈေၾကာင့္
ဧည့္သည္းနားေဆာင္တြင္ ႐ွိမည္
ျဖစ္ေသာ ထိုလူသားအား စိတ္မၾကည္လင္စြာ
ထြက္ေတြ႔ရသည္" ဂြၽန္ေျမာင္ "
အျမဲလိုလို ထင္းေနေသာ ပါးခ်ိဳင့္ကို
ပိုနက္ေအာင္ ခ့်ဲထြင္ရင္း ဂြၽန္ေျမာင္အား
အားရပါးရ ျပံဳးျပေနေသာ က်န္းရီ႐ွင္းကို
မ်က္ေမွာင့္က်ံဳ ႕ျပၿပီး ဘာလဲဟု
ေပးဆပ္ ျပေတာ့ လက္တစ္ဖက္က
ထမင္းခ်ိဳင့္ျဖစ္ဟန္တူေသာ
အရာကို ေျမႇာက္ျပလာသည္" ဘာလဲ ?? "
" ထမင္းခ်ိဳင့္ေလ ဂြၽန္ "
" ငါ့ကို ဂြၽန္လို႔မေခၚနဲ႔ က်န္းရီ႐ွင္း "
" အာ ~~ ေဆာရီး ~~ ငါစိတ္ေလာသြားလို႔ "
" ထမင္းခ်ိဳင့္လာပို႔တာမဟုတ္လား ~~
ငါ့ဆီေရာက္ၿပီ ျပန္ေတာ့ "ရီ႐ွင္းလက္ထဲက ခ်ိဳင့္ကို လွမ္းယူၿပီး
ေလသံေအးႏွင့္ ဂြၽန္ေျမာင္ ႏွင္ေတာ့
နာက်င္သြားဟန္ျဖင့္ ခပ္ေဆြးေဆြး
ေငးၾကည့္လာေသာ မ်က္ဝန္းကို
လ်စ္လ်ဴ ႐ႈကာ မ်က္ႏွာတစ္ဖက္လႊဲလိုက္
သည္" မင္းစားၿပီးမွ ငါျပန္မွာ ~~
မဟုတ္ရင္ မင္းေန႔လည္စာ ဒီအတိုင္း
လႊတ္လိုက္မယ္ မဟုတ္လား ~~
ငါ့ေ႐ွ႕မွာစားၿပ ~~ မဟုတ္ရင္ ~~
မျပန္ဘူး ~~ "" က်စ္ !!! "
ဂ်ယ္ျဖင့္ ပိပိရိရိလွန္တင္ထားေသာ
ဆံပင္အား စိတ္႐ႈပ္႐ႈပ္ႏွင့္ ထိုးဖြေနေတာ့
ႏွဖူးေပၚ က်လာေသာ ဆံပင္အခ်ိဳ႕အား
ရီ႐ွင္း ျပန္သပ္တင္ေပးလိုက္သည္
YOU ARE READING
Living Together [ COMPLETE]
Fanfictionႏွစ္ဦးသေဘာတူ Living Together ေနရန္ ဆံုးျဖတ္ထားၿပီးမွ အခ်စ္ႏွင့္ ပတ္သတ္မိၾကေလေသာအခါ