Malutong na sampal ang inabot ko sa magulang ko pag ka tapos ng kahihiyang ginawa ko
"Nakakahiya ka!! Ganyan ka na ba ka desperada?" Sigaw ng papa ko habang ako naka tingin lang sa sahig. ayokong mag salita dahil kasalanan ko naman talaga ang lahat.
"Mas mabuti pa siguro kung pumunta ka nalang ng ibang bansa! doon ka nalang sana at hindi ka na bumalik dito! ano nalang sasabihin ng mga tao sakin? na wala akong kwentang ama dahil hindi kita napa laki ng maayos?" Nag simulang tumulo ang luha ko dahil alam kong umiiyak na rin ang ama ko.
"Sorry...." yan lang ang masabi ko dahil hindi ko na alam ang gagawin ko, masyadong mabilis ang pangyayari at sorry nalang talaga ang lumalabas sa bibig ko.
Gusto kong baguhin ang lahat, nag-sisi ako sa mga ginawa ko ng hindi ko na dapat ginawa
Gusto ko mag paliwag pero alam ko naman na walang makikinig sakin. kaya mas mabuting itahimik ko nalang ang bibig ko.
Walang emosyon
Laging tahimik
Yan ang ang mga nag bago sakin pag katapos ng mga nangyari sakin.
Na Ako din naman ang may kasalanan.
Ako na walang iba kung hindi si Melody.
BINABASA MO ANG
Secret Melody.
Romance3 taon na yung lumipas pag tapos ng mga nangyari... Mga pangyayaring hindi ma kalimutan, pangyayaring na kahit kailan nasa puso't isipan na ng lahat, at pangyayaring sumira ng lahat. Ako daw ang may kasalanan. Ako daw ang may kagagawan. Pero kailan...
