All I Want For Christmas Is You ~ De Buurtpolitie {#AFCY} (VOLTOOID✔️)

Hoofdstuk 11

Tineke

Vandaag is het oudejaarsavond. We worden om vijf uur bij Floor verwacht en omdat ik nog maar eens voor het eten moet zorgen zijn Koen en ik ons al om drie uur aan het klaarmaken. Als ik naar boven loop zie ik Koen voor zijn kast zitten. Hij rommelt wat tussen de kleren die niet aan kapstokken hangen en hij iets aan het zoeken. Ik ga achter hem staan, leg mijn handen op zijn schouders en laat ze naar beneden glijden en druk een kus op zijn wang. "Wat ben je aan het zoeken?", vraag ik. "Iets om aan te doen", antwoordt hij. "Is kijken...", zeg ik en kijk mee in zijn kleerkast. "Dit en... dit", zeg ik en trek een wit hemd en een donkere broek uit de kast. "Goed?", vraag ik. "Super", zegt hij tevreden. Hij pakt de kleren over en wandelt naar de badkamer. Ik loop naar beneden om mijn kleren te gaan halen. Emma zit daar nog flink in de zetel te spelen. Zij gaat vannacht bij Koens moeder slapen omdat Koen nogal laat thuis zal zijn. Als ik weer boven kom is Koen omgekleed en staat hij voor de spiegel. "Mag ik is iets proberen?", vraag ik als ik zie dat hij zijn haargel in zijn handen heeft. "Ja", antwoordt hij maar het klinkt niet overtuigend. "Vertrouw mij maar", zeg ik en duw hem neer op de stoel die in de badkamer staat. Ik pak zijn pot met gel maar hij trekt me op zijn schoot. Ik pak wat gel op mijn vingers, niet te veel waardoor zijn haar straks niet helemaal volplakt, en laat ze door zijn haar gaan om het wat in model te brengen. Maar hij kijkt me glimlachend en met blinkende oogjes aan. "Wat is er?", vraag ik. "Niks, ik zie je graag", zegt hij en kust me waardoor mijn handen uitglijden en het nu waarschijnlijk op niks meer trekt. "Liefje, nu is het verpest!", zeg ik en lach als ik zijn haar zie en leg het weer beter. "Zo", zeg ik als ik klaar ben en sta recht. Koen staat ook recht en kijkt in de spiegel. "Je bent geweldig", zegt hij en geeft me nog een korte kus. "Weet ik", reageer ik. Hij grinnikt nog voor hij de badkamer uitloopt. Ik kleed me ook om. Ik trek een zwart rokje aan en een zwart topje met lange mouwen en ontblote schouders. Ik borstel mijn haar nog en doe mijn make-up. Niets te overdreven, maar wel zodat je het ziet. Als ik klaar ben loop ik naar beneden. Koen zit in de zetel bij Emma maar kijkt op als hij me ziet. Hij bekijkt me van top tot teen en staart me aan. "Wat is er? Is het niet goed?", vraag ik. "Jawel, tuurlijk wel. Het is super mooi. Je bent prachtig", zegt hij en staat recht. "Ja? Is het mooi?", vraag ik. "Schat, je bent nog nooit zo mooi geweest", antwoordt hij en grijpt me vast om me te kussen. "Zijn we weg dan?", vraag ik. "Ja, we zijn weg", antwoordt hij. Ik doe Emma haar jasje en schoentjes aan en Koen en ik maken ons ook vertrekkensklaar. We gaan Emma eerst afzetten bij Koens moeder om daarna door te rijden naar Floor. "Ah, jullie zijn terug samen gereden?", zegt ze verbaasd als ze de deur opendoet. "Ja, inderdaad", antwoord ik. "Kom binnen", zegt Floor. We volgen haar naar binnen. Blijkbaar zijn Femke en mijn broer hier ook al. Koen en ik begroeten ze en doen onze jas uit. "Amaaai, Tineke", zegt Floor als ik mijn jas uit heb. "Wat is er?", vraag ik. "Je bent zo mooi! Daar kan jij nog iets van leren hè, Femke", zegt Floor plagend tegen haar. "Wacht maar af. Ik moet mijn outfit nog gaan aandoen", zegt ze. "Ik weet niet dat je mijn zusje kan overstreffen", zegt mijn broer. "Seg zal 't gaan?", zegt Femke gespeeld boos. Andy rolt met zijn ogen. "Tja, Koen. Vrouwen hè. Bezint eer ge begint", zegt hij en geeft Koen een schrouderklopje als hij langs hem heen loopt. Ik pers mijn lippen op elkaar om niet te hoeven lachen. Dan gaat iedereen aan de slag met opruimen, en ik in de keuken.

Als ik bijna klaar ben verschijnt Koen opeens in de keuken. Hij laat zijn armen rond mijn middel glijden en geeft me een paar kusjes in mijn nek. Ik lach en duw zijn hoofd zachtjes weg. "Dat kietelt", giechel ik. Gelukkig kan de rest niet in de keuken kijken. "Hoe gaan we het straks vertellen?", vraag ik. "Ik weet het niet. We zien wel", antwoordt hij. Ik knik. Maar dan loert hij in de kom waar mijn beslag voor het dessert inzit. Hij wil met zijn vinger in de kom gaan maar ik slaag op zijn hand zodat hij hem wegtrekt. "Auw!" "Ga maar terug", grinnik ik. "Nee, ik wil proeven", houdt hij vol. "Straks kan je proeven", zeg ik. "Maar ik wil nu." Ik geef hem vlug een kus. "Is dat ook goed?", vraag ik. "Nee, ik...", wil hij zeggen maar ik kus hem weer en duw hem dan de keuken uit voor iemand naar hier komt. "Dag Koen!" Ik doe nog een beetje verder en als ik klaar ben ga ik weer naar de rest. Bijna iedereen is er nu: Tom met zijn vriendin, Robin met zijn vriendin, Femke, Brigitte met haar man en twee van de vier kinderen, Obi met zijn vriendin en Eric, zonder zijn vriendin want zij is weg met haar vriendinnen. Het is meteen gezellig en de sfeer zit er goed in. Als uiteindelijk iedereen er is besluiten Brigitte en ik de hapjes op tafel te zetten. Die vallen bij iedereen in de smaak en ook het voorgerecht wordt goed ontvangen. Maar dan krijg ik een berichtje van Koen. Omdat hij het niet luidop kan vragen, stuurt hij me een sms met de vraag wanneer we het gaan vertellen. Ik vraag of we het nu niet kunnen doen. Uitstellen heeft geen zin. "Mannekes", begint Koen, staat recht en schraapt zijn keel. Iedereen wordt stil en Koen trekt me ook recht. "Ja?!", roept Femke. Koen en ik kijken haar waarschuwend aan. "Sorry... sorry, vertellen jullie het maar", zegt ze. "Euh, Femke? Wat is er?", vraagt Floor. "Luister maar", zegt ze. "Mogen we?", vraagt Koen. Ze knikt. "We zullen maar direct met de deur in huis vallen zeker", zeg ik en kijk naar Koen. Hij knikt en neemt het woord. "Deze kerstmis heb ik een hele mooie cadeau gekregen en dan heb ik niet over dat van Eric", zegt hij. "Emma heeft ook een mooi cadeau gekregen", vervolgt hij. Ik glimlach stilletjes. Femke wil weer beginnen praten maar Floor slaagt snel haar hand voor haar mond. "Emma heeft een mama gekregen. Een echte mama deze keer, die heel goed voor haar zorgt", zegt Koen. Mijn glimlach wordt groter. "Allee, heb je een nieuwe vriendin gevonden?", vraagt Eric. Koen knikt. "Wie?", vraagt hij. "Ik", zeg ik. Iedereen behalve Femke en de chef kijkt ons ongelovig aan. "Nee, jullie zijn aan het zwanzen", zegt Tom. "Deze keer niet", zegt Koen. "Jullie twee? Samen?", vraagt Floor. "Ja, geloof je ons niet?", vraag ik maar dan draait Koen mijn hoofd zijn richting uit en drukt zijn lippen op de mijne om onze vrienden te overtuigen. "Jaja, kom. Het is goed, we geloven jullie", zegt Floor als de kus iets te intens wordt. Ik trek terug om haar op te vangen als ze op me af komt gevlogen. De rest feliciteert ons ook. "Allee, dan heb je er niet alleen een vent bij maar ook een dochter", zegt Robin. "Ja, maar dat is helemaal niet erg. Integendeel. Ik zou Emma niet meer kunnen missen", zeg ik. Iedereen kijk me glimlachend aan en Koen legt zijn arm over mij. We babbelen gezellig verder, natuurlijk over Koen en mij want de vrouwen hebben héél veel vragen, maar plots krijg ik een hele vreemde vraag. "Seg, Tineke? Kan Koen eigenlijk goed kussen?", vraagt Floor. Ik trek grote ogen en kijk naar Koen die met de mannen van het korps aan het babbelen is en gelukkig niks gehoord heeft. "Aangezien ze constant aan zijn lippen hangt denk ik het wel", zegt Femke. Floor kijkt haar vragend aan. "Ja, ik heb ze betrapt op kantoor", verklaart Femke. "Amai", grinnikt Floor. "En wanneer is het gebeurd? En waar? En hoe?", vraagt Brigitte. "Op kerstavond toen we buiten zaten. Hij gaf mij een klein pakje. Het was die ketting met mijn naam en in het doosje zat een foto in van Emma. Ze had een papier vast met iets van 'papa houdt van jou. Jij ook van hem?' op en toen bekende hij dat hij verliefd was op mij en toen heb ik hem gekust en ja...", leg ik uit. "Dus terwijl wij daar ongeduldig op de cadeautjes zaten te wachten zaten jullie elkaars amandelen te proeven?", vraagt Floor. Femke begint te lachen en ik rol met mijn ogen. "En hebben jullie al ge-euh...?", vraagt Femke. "Nee! Beelden, Femke, beelden!", roept Floor. Ik lach. "Beelden? Van wat?", vraagt Koen. "Ons", antwoord ik. Hij slaagt zijn arm om me heen en ik leun tegen hem aan. Ik ben zo blij dat ik dat eindelijk kan met iedereen erbij.