Zor değildi sevmek
Aşk yeniden diye beklerken
Hep içimde bir çocuk uslanmayan
Kana bulanmış dizeler ruhum darmadağınık
Soramam bundan sonra ismini kimselere
Daha ne kadar sürecek bu yalnızlık senfonisi
Kaçışım kimin umrunda
Kimse kimseden habersiz
Dokunuyor aslında ruhlar birbirine
Müziğin eşliğinde dağılıyor duygular etrafa
Öpüşmeler bile içten değil bu sonbaharlarda
Gökyüzü ağlıyor bak o son bakışından
Şehirde bir deprem her yer toz duman
Bir yağmur dağlıyor kalbimi en derininden
Böyle olmasaydı gidişin ben ölümle tanışmazdım
ENGİN EMRE ÇEKEN
