İncelikle severken birbirimizi
Adımızdan başka herşeye yabancıydık
Bir yanımız karanļıktı derinlerde düşüncelerimiz
Düşman gibi bakışlarımız parlıyordu gecenin inadına
Söylesek ne olurdu ki isyan kokan cümlelerimizi
Günah sinen duvarları yıksak ne olur ki
Birbirimizin olurken karanlıklara bırakacaktık özlerimizi
Uyandığımızda başka bir benle başlayacaktık hayata
Unutmaya çalışacaktık yüzlerimizi
Anlam veremediďiğimiz aşka bir kez daha küserken
Yalandan bir tebessümle kandıracaktık herkesi
Yüreğimiz kan ağlarken gülecektik olması gereken gibi
