Η Λαμπρινή είναι ένα κορίτσι που βλέπει τα πράγματα πρακτικά και ρεαλιστικά ...είναι η λογική αυτοπροσώπως ......και η λογική δεν λογαριάζει συναισθήματα ...σωστά ?
Ο Αχιλλέας μοίρασε και αυτός μπουνιές στον Παρη ...μετά πρόλαβα να μπω ανάμεσα τους αλλιώς θα σκοτωνοντουσαν.. -Παρη τι στον πουτσο ?....του έτριξα τα δόντια -Θα μείνεις μακριά της το κατάλαβες πούστη είπε ο Παρης απευθυνόμενος στον Αχιλλέα του οποίου η μύτη έτρεχε αίμα και σχημάτιζε μια μικρή λιμνούλα στο πάτωμα ...Στη θέα του αίματος τα πήρα άγρια -ο μόνος πουστης που βλέπω εδώ είσαι εσύ ...του είπα....τώρα φύγε από μπροστά μου με αηδιαζεις Αυτός δεν με άκουσε ...πλησίαζε τον Αχιλλέα απειλητικά και φαινόταν να αρχίζει καυγάς πάλι .....δεν μου άφηνε επιλογή....η μπουνιά μου τον βρήκε κατευθείαν στην όμορφη μυτούλα του ενώ μια κλοτσιά στην "οικογένεια" τον έκανε να σκύψει κάτω ...με μια αγκωνιά τον έριξα στο πάτωμα ....η δουλειά μου είχε τελειώσει -λ...λ...Λαμπρινή ? μπόρεσε μονάχα να ψελίσει .... -τώρα κόπηκε το τσαπατσουλιά και το απρόσεχτη ε? λοιπόν άκου να σου πω .... Μείνε μακριά μου και μείνε μακριά από το ΑΓΟΡΙ μου αλλιώς την επόμενη σε σκοτώνω ..... Ο Παρης άρχισε να σηκώνεται ....είχε χάσει τη μηλιά του ....τα μάτια του είχαν θολώσει και το μόνο που είπε ήταν .... -αγόρι σου ? -ναι Τότε ο Αχιλλέας ήρθε και ακούμπησε το χέρι του στον ώμο μου.....ένιωσα ξαφνικά καλύτερα από πριν ....ο Παρης έσφιγγε το σαγόνι του και στο μάγουλο του κυλούσε κάτι που έμοιαζε με......δεν μπορεί.....με δάκρυ .....ο Παρης δάκρυσε ......με κοίταξε για μια τελευταία φορά σαν να ήθελε να με αποτυπώσει στο μυαλό του και έφυγε .....απλά έφυγε περπατώντας ηττημένος .....ο Αχιλλέας με αγκάλιασε και μου είπε -είσαι πολύ δυνατή .....λες και έμαθες να παλεύεις στο δρόμο....πρέπει να μου μάθεις και εμένα -χαχαχα φυσικά και θα σου μάθω ...να πρώτα θα σου μάθω κάτι άλλο είπα και τον φίλησα απροειδοποίητα Ο Παρης είχε πεθάνει πλέον για μένα ...τώρα το μυαλό μου τραγουδούσε μόνο Αχιλλέας .
Παρης pov
....μακριά από εμένα και από το ΑΓΟΡΙ μου .....οι δυο τελευταίες λέξεις ηχούσαν στα αυτιά μου όλη τη νύχτα....όταν το πρωτοείπε ένιωσα σαν να με πυροβολούσε ...πόνεσα πιο πολύ και από όταν με έβγαλε νοκ αουτ....μια κοπέλα με έβγαλε νοκ αουτ σαν επαγγελματίας δολοφόνος ...ούτε στο γκέτο να γεννήθηκε .....να έτσι είναι η Λαμπρινή ...αυθόρμητη και ανίκητη...σαν τον αέρα....τώρα και να θέλω να την έχω δεν μπορώ έχει φύγει δεν μπορώ να την πιάσω ....μακάρι να μπορούσα να της εξηγήσω ....μα έχω και έναν εγωισμό ....τι να της έλεγα ? ότι πιάστηκα κορόιδο και ότι η μπαργούμαν στο μπαρ είχε βάλει ένα χαπάκι στο ποτήρι μου ? το είχα δει τότε μα δεν το λογάριασα όσο θα έπρεπε ...έπρεπε να της πετάξω το ποτό στη μάπα της πουτανας μα δεν το έκανα μην με πει χλεχλε και φοβητσιάρη....Πάρτα τώρα μαλακα ...τώρα είσαι μόνος σου .....ξάπλωσα στο κρεβάτι μου ξέροντας πως ο ύπνος δε θα με πάρει έτσι απλά ....έβγαλα από το ράφι μου ένα βιβλίο <<σέβαχ ο θαλασσινός >> ...έλεγε στο εξώφυλλο ....το είχα διαβάσει ήδη τρεις φορές μα κάθε φορά ήταν και πιο ωραίο ...μιλούσε για έναν έμπορο από τη Βαγδατη που το καράβι του ναυάγησε και στην προσπάθεια να γυρίσει στην πατρίδα του μπλέκεται σε ένα σωρό περιπέτειες ....κάτι σαν τον δικό μας Οδυσσέα σκέφτηκα ..... Έπειτα από μια ώρα διαβάσματος έκλεισα το βιβλίο και το φως και κατευθύνθηκα προς το παράθυρο ....άνοιξα μια χαραμάδα την κουρτίνα ....αυτή ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι της και κοιτούσε κάτι στο κινητό της ....με τον μαλακα θα μιλούσε ....εσύ είσαι ο μαλακας ...ήχησε μια φωνούλα στο μυαλό μου και σιωπηλά συμφώνησα ....ίσως αυτός ο Αχιλλέας να αξίζει παραπάνω από μένα τελικά και να της φέρεται όπως πρέπει ....αν αυτό είναι το καλύτερο για αυτή και γω θα την ξεχάσω ....έκλεισα την κουρτίνα και την καρδιά μου και έπεσα για ύπνο ....η Λαμπρινή είχε φύγει από τη ζωή μου
Στην εικόνα ο Αχιλλέας
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
