The Way We Move

Chapter 5

Sa maingay na backstage ng mall ay kumpol-kumpol kaming magkakagrupo habang nag-aayos ng make up at costume.

"Guys! Ready na ba? Remember the cues, alright? Matagal nating pinaghandaan 'to! Let's give our best shot!" Coach Roy shouted at the top of his lungs.

"Yes, Coach!" We answered in unison.

This is it! This is the day we've been all waiting for! Hindi ko alam ang mararamdaman ko pero ngayon pa lang ay doble na ang kaba ko.

Competition na namin at nagkalat na sa back stage ang iilan naming kalaban na galing din sa iba't ibang eskwelahan.

"Eri. Pakisikipan pa nga ang tali nito." Nahinto ako sa paglalagay ng pulang lipstick nang makisuyo si Leslie.

Binaba ko agad ang hawak ko at sinikipan ang itim na tali sa likuran ng kanyang black long sleeves crop top na pare-pareho naming suot. Sa mga lalaki naman ay plain pull-over na itim.

Tumerno iyon sa camouflage naming cargo pants. Nagmistula kaming grupo ng mga sundalo dahil sa costume lalo na't boots na itim rin ang napili naming suot sa paa.

"Ayan, okay na ba?"

"Yes, thank you!" Ngiti lamang ang sinagot ko sa aking kaibigan.

Nagulat ako nang hawakan niya ako sa magkabilang balikat saka inalog-alog.

"Eri?! Ikaw ba 'yan? Lumabas ka masamang espirito!"

"Aray! Parang baliw, Les!" Umirap agad ako kahit na natatawa na rin.

"Ikaw ang front mamaya, hindi pwedeng wala ka sa mood ha!"

Tumango ako at na-realize na tama nga siya. Excited naman ako pero totoong matamlay rin ako ngayong araw.

Bukod kasi sa wala si Kuya dahil may pasok ay hindi ko rin napilit manuod sa akin si Mommy at Daddy... Tapos hindi pa rin mawala sa isipan ko ang kagabing sinabi ni Archeus.

May mali ba sa ginawa ko sa dinner? He doesn't need saving? Eh hindi ko naman siya pinagtanggol! Nagsabi lang ako ng opinyon ko!

I'm just being honest! Totoo namang bata pa siya para magseryoso sa business nila at naniniwala rin akong magiging matagumpay siya!

Irita man ako sakanya palagi pero hindi ako gano'n kasama para makita lang ang bad side niya.

Positive akong tao dahil tinatak ko talaga sa utak ko na if I dwell in negativity too much at pinansin ang imperfections ng ibang tao, mamamatay ako ng maaga.

Mabuti na iyong palaging masaya at walang pinoproblema pero taliwas yata sa pinaniniwalaan ko ang pakiramdam ko ngayon.

Hindi ko kasi siya gets! Pasalamat nga siya't naawa ako sakanya at hindi ako nakigatong sa pagalit ng parents niya!

"Oh ba't naman nakakunot na ngayon ang noo mo?" Napawi ang pagkatulala ko nang tumambad ang mukha ni Leslie sa harap ko.

"Uh, wala." Umiling ako at pinilit na ngumiti.

Mayamaya lang ay lumapit sa amin ang isa naming kagrupong lalaki sa dance org. Si Lim Uy.

"Good luck sa atin mamaya, Eanthie. Panigurado ako, ikaw ang magdadala sa grupo." Ngumiti siya dahilan ng paniningkit ng kanyang mata.

Chinito kasi at talagang may dugong intsik. May iilan ring nagsasabing crush raw ako nito pero hindi naman umaamin kaya hindi ako naniniwala.

"Nako, hindi 'no! Tayong lahat kaya! Good luck sa atin!" Nginitian ko siya pabalik at kaagad namang namula ang tainga niya sabay kamot sa batok.

"Sige, Eanthie. Kapag sa susunod na piyesa may partnerings, okay lang ba kung makapares kita?"

Kahit nahihiya siya ay nagawa niyang itanong iyon. Hindi ko tuloy napigilang tumawa.