chapter fourteen:D

267 8 12
  • Dedicated kay elehc cometa
                                    

[ yan pong nasa picture ay si kent. :DD hiihihh. handsome.]

klent's POV

9:00 ng umaga.

Hinihintay ko si kent sa may sakayan ng bus papuntang Quezon.

Dadalawin namin ang anak ko.

1st birthday niya e.

Sana kasama ko siya araw-araw.

Sana nakita ko siyang lumalaki.

Sana.

Sana buo kaming pamilya. *tears*

“klent?”

Humarap ako sa isang napakagwapong nilalang. >.<

ANG GWAPO NAMAN NI KENT.

NAKAKALAGLAG PANTY:DDDD haahhahaha.

“bakit ka umiiyak?”

“ako umiiyak? Hindi ah” napansin agad niya? -.-

“eh ano toh?” sabay pahid ng luha sa king pisngi.

“laway mo yan kent eh. TUMALSIK NA !!” palusot. SANA LUSOT.

“tssss.”

“HAHAHAHHAHAH.” Baliw na ata ako e. iiyak tatawa.>.<

“anong nakakatawa?”

“sungit mo>.<”

“tara na nga.!!!”

“kung maka –tara na nga- ka diyan akala mo alam kung saan pupunta e.-.-“

“San nga ba tayo pupunta?”

“sa quezon.”

“ang layo naman bakit napapunta doon ang anak mo?”

“noong nabuntis ako doon ako pinatapon ng magulang ko e. kinahihiya nila ako.” Di ko malilimutan noong itinakwil ako ng mga magulang ko. Parang gustOng gusto kunang magpakamatay.

PERO DI PWEDE.

Mahal ko ang anak ko.

(FLASHBACK)

PAK.

Halos mabingi ako sa lakas ng sampal sakin ni daddy.

“anong klaseng babae ka!!!!! NAKAKAHIYA KA. Ano bang problema mo at nagkaganyan ka.!! PINAGAARAL KITA SA MAMAHALING ESKWELAHAN.!!! Pinapakain kita. Binibigyan ng pera. LAHAT NG GUSTO NIYO BINIBIGAY KO!!LAHAT NG KELANGAN NIYO!!!TAPOS GANITO PA ANG ISUSUKLI MO!! WALA KANG UTANG NG LOOB. Sinong ama ng dinadala mo !!!”

Umiling ako. Hindi ako makapagsalita. Para akong isang batang takot na takot dahil sa nagawang kasalanan. Halos hindi na ako makahinga sa kaiiyak. Si mommy galit na galit din sakin. Ano bang nangyayari sa buhay ko.

“WALANG AMA? Ano na lamang ang sasabihin ng mga tao. Kapitbahay mga kamaganak natin!!! Ano ba tong napasukan mong gulong babae ka!!! Hindi muna kami binigyan ng kahihiyan.!wala kang utang ng loob!!!!” lahat ng salitang binibitiwan niya bumabaon sa aking puso. Parang wala akong nagawang tama,. Bakit hindi ako magsalita, bakit hinahayaan kong husgahan ako ng ibang tao.

PAK.

Isang sampal nanaman buhat sa kamay ng aking ama.

Ang sakit.

UndefineTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon