CHAPTER TWELVE✿

256 12 5
                                    

 [Lanica04 THANK YOU:D SA laging pagvote at pagcomment sa Undefine:D para sayo ang chapter na to:****** INGAT^__^V

KENT’S POV. 

Nakaupo kami ngayon sa damuhan. Tapos na yung AMAZE STAGE NI KLENT. Ahhaha. Ang tahimik niya ata-.- hindi ako sanay. Habang nililipad ng hangin ang buhok niya minamasdan ko siya. Ang ganda talaga niya. NAKAKANGANGA? AHHAHA.

Ng biglang magsalita si klent

“naranasan mo na bang lokohin ng mga taong pinahalagahan mo. 

Pinagkatiwalaan mo. Ng mga taong minahal mo? “

nakatingin siya sa malayo habang sinasabi niya ang mga salitang yun. NAKIKINIG lang ako sa kanya alam kong nagsisimula na ang activity. Nagsisimula na ang revelations.

“ ako  OO” dagdag niya habang tumutulo ang mga luha sa mata niya.

“ganun pala yun kasakit?” walang tigil ang pagagos ng mga luha mula sa kanyang mga mata. Gustong gusto ko siyang yakapin pero hindi ito yung tamang oras hihintayin mong masabi niya ang lahat ng sakit.

“yung parang gusto mong patayin ang sarili mo dahil hindi mo na kayanin, yung parang gusto mong tumakbo para matakasan ang lahat PERO KAHIT ANONG GAWIN MO alam mo sa sarili mo na hindi na mababago ang mga bagay na nangyari na” halos maramdaman ko ang sakit na pinagdaanan niya. Naiintindihan ko siya kasi ang mga bagay na yun ay naranasan kuna.

KLENT’S POV

“2 YEARS AGO. I have a perfect life. Perfect relationship. Perfect family. Perfect friends. Everything around me seems so perfect .But that just an illusion. Because in this world NO ONE CLAIMS THE WORD PERFECT just only GOD. Iniwan ako ng taong mahal ko. Niloko ako ng kaibigan ko. Dumaan ang isang matinding pagsubok sa pamilya ko.” Parang gripo ang mga mata ko na walang tigil ang pag patak ng mga luha.

“Halos manlambot ang buto ko sa mga nalalaman ko. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Para akong sinaksak ng isang daang beses, binundol ng truck, hinulog sa building at sa kasamaang palad ay buhay pa ako. OO MASAKIT. MASAKIT NA MASAKIT. KULANG ANG SALITANG MASAKIT PARA MAIPALIWANAG ANG NARARAMDAMAN KO.” Para akong tangang ikenekwento kay kent ang mga pangyayari. Dalawang taon na ang nakakalipas.

FLASHBACK

“klent may sasabihin ako sayo” kinakabahan ako may kutob na kasi ako kung tungkol saan.

Si Xander at ang kaibigan ko si Mari.

Bago magsalita si Bianx niyakap niya ako. Habang yakap niya ako lalo kung nararamdaman ang sakit. Wala pa man siyang sinasabi nararamdaman kuna.

ALAM MO YUNG MASAKIT? ETO YUNG HINDI PA NARIRINIG NG TENGA MO ALAM NA NG PUSO MO

“alam ko dapat malaman mo to. Napapansin kasi namin there’s something between Xander and Mari.” I was expecting this. I know it will happen. Dahil noon pa man alam ko na may gusto na si mari kay xander. But the only thing that I’m not expecting was she chooses him than our friendship.

“yesterday I saw them together. Dala dala pa nga ni Xander yung paper bag ni mari. Parati pala silang magkasama at merong rumors din na nagsasabi they were always together. Pagpasok, pagkain at paglabas ng school”

Hindi ako nagsasalita.

 ayokong umiyak.

 Pinipigil ko.

UndefineTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon