My Boss Is A Vampire

Chapter four: Dream or Nightmare

"Ako ba ang ama ng dinadala mo? Answer me or else!"

Tagaktak ang pawis saaking nuo habang habol ang aking hininga... Is it a dream? Or a nightmare?

"Nath? Okay kalang?" Nagaalalang tanong nito tumango lang ako.

"Oh ito uminom ka muna.." Inabot niya saakin ang isang basong tubig.

Agad ko itong kinuha at linagok.

"Oh ito kumain ka muna. Sabi ko naman sayo kumain ka muna bago ka pumasok e! Ayan tuloy nahimatay ka! Tandaan mo hindi lang ikaw ang nabubuhay dalawa na kayo.. Kaya dapat hindi mo pinapabayaan yang katawan mo. Buti nalang nadala ka ni sir gray dito sa hosp---" I cut him off.

"A-alam n-na k-kaya n-niya? Garalgal na tanong ko. Nanlalamig ang mga kamay ko. Kumunot ang nuo nito pero bago pa ito makapag salita ay inunahan na siya ng isang baritonong boses.

"Yes I know the truth. Tell me who the fuck is the father?" Mariing sabi nito.

"A-ah labas muna ako mag usap muna kayong dalawa." Agad sumibad si max sa kwarto kaya mas lalo akong kinabahan.

"Answer me! Who's the father of those children?! Ako ba?!" Nanlalaki ang mga mata kong napatingin sakaniya..

"P-paano mo n-nalaman...?" How did he know? Did he recognize me? At bakit those? Ngumisi ito sa isang kisapmata kulang ay nasa tabi kuna ito bumulong ito sa akong tenga na ikinatayo ng aking mga balahibo...

"You don't know me.. You better be honest if you don't want me to punish you little kitten..." Biglang nag iba ang kulay ng mga mata nito.. Oh! Gosh! No! It can't be! Oh! Please! If it's just a dream please wake me up!

---------------------

Dalawang linggo na akong hindi pumapasok maghapon nagkukulong sa aking apartment. Max always visiting me although busy ito sa trabaho just to check me.

Lalo din akong tumakaw. Minsan naghaganap ako ng dugo.. Tssk! Hindi na dapat ako magtaka e isang halimaw ang ama ng dinadala ko...

Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.. Basta gusto kong makatakas sa halimaw na yon.

"Hinding hindi ka makakatakas saakin. Your mine althea...Mine.Alone." Nabigla ako ng biglang sumulpot si azen.

I look at him sharply para itago lang yung lakas ng tibok ng puso ko. Hindi ko alam kung bakit nagiging abnormal ang pagtibok ng puso ko kapag kaharap ko si azen baka epekto lang ng pagbubuntis ko.

"What are you doing here? Paano mo nalaman na dito ako nakatira?" Madiing sabi ko. Wala itong ka ekspre- ekspresyon ng sumagot ito.

"It doesn't matter. Sumama ka sakin." Napataas naman ako ng kilay.

"At bakit naman? Sino kaba para sundin ko?" Masungit na tanong ko. Napangisi ito kaya nairita ako lalo.

"I'm the father of your child." Nakangising sabi nito. Sinamaan ko siya ng tingin.

"I don't care." Tinalikuran ko ito at dumiretso sa kwarto. Hindi pa ako nakakapasok sa kwarto ng bigla itong sumulpot sa harapan ko. Kaya napasinghap ako.

"Your going with me." Kaya hinila niya ako palabas ng apartment ko.

"Urrgg! Bitawan moko!" Pilit akong kumakalas sa hawak nito. Huminto ito bigla kala ko bibitawan na niya yung kamay ko ng bigla niya akong buhatin na paparang isabg sakong bigas!

"Bitawan moko! Gagu ka!" Pinagpapalo ko ang likod nito. Medyo nahihilo narin ako!

"Fuck you azen! Ibaba mo ako!" Lalo kong nilakasan yung palo ko sakaniya kahit nahihilo na ako pero parang wala padin sakaniya.

"Later babe." Kahit hindi ko nakikita ang muka niya alam kong naka ngisi ito. Binaba niya ako sa tapat ng kotse niya. Napakapit naman ako bigla sa kaniya dahil medyo nagilo ako. Inalalayan niya ako pero tinulak ko siya kaya pinag buksan nalang niya ako. Padabog naman akong sumakay dito.

Habang nasa byahe ay walang nag tangkang mag salita hanggang sa nakarating kami sa isang resort. Hindi kuna hinintay na pagbuksan niya ako at nauna na akong bumaba.

Pumunta kame sa isang hotel para mag check in. Bahagyang yumuko ang mga nadadaanan namin na nagtatrabaho dito. May isang babae na nag bigay sakaniya ng susi.

Bago pa kami makapasok sa elevator ay biglang may isang babaeng humarang saamin. Babaeng kinulang sa tela kulang nalang lumuwa yung hinaharap niya tsk!

"Hi honey! Where have you been?! I miss you!" Agad itong yumakap kay azen na wala man lang kaemo emosyon.

"Don't you dare touch me." Mariing sabi nito. Napangisi naman ako sa loob loob ko.

"Why your so harash naman honey? Don't you miss me?" Nag pout pa ang gaga! Kala naman niya bagay niya! Tssk! Muka nga siyang bibe e! Grr!

"Shut up ada. Just get out of our way." Tila malapit ng mawalan ng pasensya si azen sakaniya. Tumalim naman bigla ang tingin ni ada kay azen.

"Wala na si Thalia! Bat hindi no padin ako mapansin?!" Biglang nag dilim ang mukha ni azen at namula ang mga mata nito.

"Arrgg!" Daing ni ada.

Sinakal niya si ada. Kaya bigla akong natakot... Nanginginig din ang mga paa ko. Dahil sa takot kay azen ngayon ko lang siya nakitang ganito lalu na nung nabanggit ang pangalan ni Thalia. Pero sa kabila nito at nakaramdam ako ng kirot sa akong dibdib hindi ko alam kung bakit.

"Don't say her name again or else you'll die." Sabi nito tsaka pabalyang ibinagsak si ada sa sahig. Habol habol pa ng babae ang kanyang hininga.

Bigla akong hinila ni azen papasok sa elevator pero bago pa sumara ang elevator ay narinig ko ang mga salitang sinabi ni ada.

"You're just using that human." Kitang kita ko ang ngisi ni ada bago sumara ang elevator. Wala man ka emo emosyon si azen sa tinuran ni ada.

But is it true? His just using me?

The thought of that is like a hundred dangers plunge on my chest. Sino banaman ang gustong gamitin? Pero alam ko sa sarili kong hindi naman talaga yon ang tunay na rason.

Tahimik lang kami. Ayaw ko talaga siyang kausapin dahil baka ako ang saktan niya.

"Ipapadala ko nalang mamaya dito yung mga damit mo." Sabi nito bago ako iniwan. Diko man lang namalayan na nasa isang silid na pala ako. Ito siguro ang magiging kwarto ko.

Inilibot ko ang aking paningin. Mas malaki ito sa apartment na tinutuluyan ko. Black ang kulay ng mga kortina at white naman.

Nabigla ako ng marahas na bumukas ang pinto!

---------------------------

Ohmy! Pang 226 na po sa vampire fiction itong story na to!😁 thanks po sa mga nag babasa nito!😘 mahal ko kayo!😍