Grace biraz bahsetmişti.Geleli 1 yıl olmuş ve bizimkilere katılmış.Onlar kabul ettiyse iyi biri olmalıydı.Bana doğru gelirken kapşonunu çıkardı ve gözlerim yuvalarından çıkacaktı.
"A-Ama sen..."
Elini uzattı.Yüzünde tatlı bir gülümseme vardı.Bense hala şaşkındım.
"Dünya ne kadar da küçük değil mi?
Gülümsemeyle karşılık verdim ve elini havada bırakmadım.
"Gerçekten de öyle."
Hala inanamıyordum.Havaalanındaki centilmen gencimiz şuan karşımda duruyordu.Gözlerimiz birbirine kenetlenmişti istemsizce.Jeffry kolumdan çekiştirdi.Ve kulağıma fısıldadı.
"Birileri etkilenmişe benziyor."
Gözlerimi Denver'den kaçırıp Jeffry'e çevirdim.Karnına hafif bir yumruk indirdim.Jeffry'nin ne kadar çenesi düşük biri olduğunu bilmeyen yoktu.Herkes birşeyler demeye ve gülüşmeye başladı.Denver elleri cebinde 32 diş sırıtıyordu.
"Sıkıntı yok.Ben iyiyim "
"Daha hızlı vurmalıydım."
Grace konuşmamıza dahil oldu hemen.
"Yolu kapıyoruz çocuklar."
Arabalara doluştuk.Evden arabayı kaçırmış bizim deliler.İnanılmaz bir gece bizi bekliyordu besbelli.
"Artık gitsem iyi olacak çocuklar."
"Yol yorgunusun diye bu günlük birşey demiyorum.Yarın görüşürüz tatlı şey."
Bardan çıkıp ilerlemeye başlamıştım.Hava soğuktu ve yerlerde kar kalıntıları vardı.Telefonumu aldığımdan emin olmak için çantamı karıştırdım.
"Ava!"
Bir elim çanta içinde arkama dönüp baktım.Koşarak bana geliyordu.Elimi çantadan çekip gözlerimi kıstım.Kim olduğunu tam çıkaramamıştım.Biraz yaklaşınca fark ettim.Bu Kyle'ydi.Hızla yürümeye devam ettim.Nereden çıkmıştı bu?Onu uzun zamandır görmüyordum ve görmekte istemiyordum zaten.Koluma sertçe yapıştı.Ona doğru döndüğümde leş gibi içki kokuyordu ve ayakta zar zor durabiliyordu.Belli ki o da bardan çıkmıştı.Hem körkütük sarhoş olup hemde benim geldiğimi bilidiğine göre...Buda Jeffry ve Grace'nin aralarındaki endişeli konuşmayı açıklıyordu.Belli ki Kyle'yi görmüşlerdi.Bana söylemeliydiler.
"Bırak.Canımı acıtıyorsun!"
"Bana geri geleceğini biliyordum."
"Ne saçmalıyorsun sen!?"
Beni kendine çekti.Serhoşken daha da güçlüydü sanki.Sert bir tokat attım.Belki biraz fazla olmuştu ama bunu hakediyordu.Beni bırakıp yanağını ovuşturmaya başladı.
"Bir daha yanıma sakın yaklaşma."
Arkamı dönmüş giderken kolumdan tuttu tekrar.Aniden bıraktı.Anlam veremedim.Arkama döndüğümde Denver Kyle'nin üstüne çıkmış yumruklarını bir bir yüzüne indiriyordu.
"D-Denver?"
Duraksadı ve derin bir nefes alarak Kyle'nin yakasından tutup kendine çekti.Kulağına birşey fısıldayıp tekrar yere bıraktı.Ayağa kalkıp doğruldu.Her zamanki o kendinden emin duruşuyla üstünü düzeltip saçlarını eliyle geriye doğru taradı.
"Sana böyle davranmasına daha fazla izin veremezdim."
"Daha fazla derken?"
"Grace ve Jeffry'i konuşurken duydum.Eski sevgilinmiş.Senin arkandan o da çıkınca böyle saçmalayacağını düşündüm.Başta karışmak istemedim ama öylece bekleyemezdim."
