Komşumun Oğlu PARK JİMİN

#14

Hafızasını mı kaybetmişti!
Ne yani beni bile mi hatırlamayacak!
Aklımda deli sorular vardı.

Ceren:
Doktor bey jimini görebili miyim?

Doktor:
Tabii ki ama hastamızı fazla yormayalım.

Kafamı olumlu şekilde sallayarak jimin'in yanına gittim. Kapıyı açıcakken elimle gözyaşlarımı hemen sildim ve güler yüzlü olmaya çalıştım sonda kapıyı açtım.

Jimin bana doğru bakıyordu. Yanına gittim.

Ceren:
Nasılsın jimin biraz daha iyi misin? Birşeyler ister misin? Hemen getireyim!

Jimin:
Sadece su olsa yeter.

Etrafıma baktım masanın üzerinde sürahi duruyordu içine su doldurarak jimin'e uzattım.

Hemen bitirdikten sonra geri tekrar bana verdi masaya koydum.

Jimin:
Şey afedersiniz siz kimsiniz?

Evet korktuğum başıma gelmişti!

Ceren:
Iı.. şey ben..

Derken birisi odaya geldi.
Ve o bir kadındı. Jiminin yanına hızlıca gelerek sarılıverdi!

Kadın:
Ah.. aşkım birşeyin yok değil mi?

Aşkım mı? Sende kimsin be kopek!
Lafa dalarak,

Ceren:
Hey hey!! Dur bakalım orada sürtük sen kimsin de jimine aşkım diyorsun? Ne hakla!

Jimin:
Ben onu tanıyorum! O benim sevgilim!
Asıl sen kimsin! Benim sevgilime sürtük diyorsun!!

Ceren:
Nas-nasıl ya!

Odadan hızlıca çıktım ve yine ağlıyordum.
Suga beni ağlayarak gördüğü halde hemen soru yağmuruna boğdu beni.

Suga:
Ceren noldu niye ağlıyorsun?

Ceren:
Jimin'in sevgilisi mi vardı!?

Suga:
Evet ünlü olduktan bir kaç gün sonra gizli bir aşk yaşadı ama onu bıraktı.

Ceren:
Onu bıraktıysa nede hâlâ sevgilim diye söz ediyor?

Suga:
Muhtemelen hafıza kaybından dolayı. Peki seni hatırlıyor mu?

Ceren:
Hayır bana kimsin dedi hatta!

Suga:
Anlıyorum... zamanla düzelir.

Sugaya sarılmıştım sıkıca, gerçekten çok ihtiyacım vardı sarılmaya.

Sugadan ayrıldıktan sonra eve gitmeyi karar verdim jimin'de  bir kaç saat sonra taburcu olucaktı.

Taksiye binip eve tek başıma gitmeyi karar verdim. Kumsal zaten kendisi gelebilirdi.

Evet eve gelmiştim koltuğa uzanıp iyi şeyler düşünmek istiyordum.
Zaten eskisiymiş o!

Bir kaç saat soru soruyordum ve kendi kendime cevap veriyordum ne kadar da normal bir insanım!

Koltuktan oturur pozisyona gelin sırtım ağrıdığını hissettim sonra ayağı kalktım.
Markete gitmem gerekti depresyona girecektim o yüzden.

Üstüme birşeyler giyip anahtarımı alıp kapıya çıktım sonra kapıyı kapattım.

Karşıya bakmamla kötü oldum.
Jimin ve o hastanedeki kadındı
El ele tutuşuyorlardı ve gülüyorlardı.

O kız olmam için ne yapmam gerek jimin?
Kalbim acıyor sen onunla gülüşürken ben burada ağlıyorum tek yapacağım şey bu!

Jimin beni fark ettiğinde kaşlarını çatarak bana baktı

Sonra hemen oradan uzaklaştım

Jimin'den:

Neden ağlıyordu ve o kimdi?
Ve de aynı mahallede oturuyormuşuz.

Gerçekten onun benimle ilgili söz konusu neydi!
Sanki biraz ama çok az bi anımsama geliyordu.

Boşvererek

Sevgilimin elinden tutarak evimin içine girdik.

Eve girdiğimde odama çıktım orada gözüme birşey kaydı.

Bir çerçeve içerisinde benim ve o tanımadığım kadın vardı yanağından öpüyormuşum?

Biraz daha baktım çerçeve'nin içerisinden çıkardım çerçeveyi yatağın üzerine bırakarak fotoğrafa biraz daha bakıp arkasını çevirdim.

Seni ilk günden beri hatırlıyorum. sevgilim, ne giydiğini bile. o melek gibi kalbinle büyüledin beni.
Hatırlıyor musun biz geldiğinde ben senin karşına bornoz ile çıkmıştım ㅋㅋ
Gerçekten çok utanç verici!
Beni sakın unutma!
                                   "Ceren"

Gözümden yaş gelmişti fotoğrafları komidinin üstüne koyup hızlıca ayağı kalktım.

Gerçekten asıl sevgilim cerenmiş hatırlamıyorum ama hatırlamaya çalışacağım bundan emin olmam lazım biraz daha zaman geçmesi gerekir.

Hello herkes yeni bölümü istiyordu alın size bölüm dksşdlsş vote bırakmayı unutmayın dostum ve düşüncelerinizi yazınız pls
                                             Sizi seviyorum