Kathy's POV
Sabi nila, Kapag nasaktan ka ng paulit ulit doon ka lang magiging matibay. Doon ka lang makakalimot sa taong mahal mo. Kapag nasaktan ka na niya ng sobra ay matututo ka ng mahalin ang sarili mo bago ang iba. Matututunan mo na rin siyang makalimutan dahil nga sa sobrang sakit na nararamdaman.
Pero bakit naman ako? Kahit na sobrang sakit na ay hindi ko parin siya makalimutan? Bakit hindi ko siya kayang hindi mahalin? Paano ko ba siya kakalimutan gayong, Nasa puso't isip ko siya?
Siguro hahayaan ko nalang munang mahalin siya. Hahayaan kong saktan ang sarili ko kasi mahal ko siya. Nag papaka-martyr ako dahil sa pag-mamahal ko sakanya. Ganoon lang siguro baliw sa pag ibig. Minahal ko siya ng ilang taon. Ay mali, Mahal ko siya ng ilang taon na. Kaya walang lalaking pumapalit sa pwesto niya sa puso ko.
Araw na naman ng taping. Ako nag ayos sa sarili kong gamit pati sa sarili ko. Hindi ko na kaylangn pa ng make up artist dahil marunong naman akong mag ayos.
Nauna ako ng ilang minuto sa set. Nasa isang beach kami. Dito ang venue kung saan makikilala ko ang taong para sa'kin sa pelikulang ginagawa ko. Walang scene sila Jullie at John ngayon. Tanging ako at ang bagong character na si James ang kukunan. Sikat si James. Kasabayan niya si John sa pagsikat.
Medyo maaga pa naman at walang gaanong tao ang nasa paligid. Mga nag-jo-jogging lang ang mga nasa paligid. Umupo ako buhanginan. Since hindi pa ako gaanong kilala kaya hindi pa ako gaanong nakikilala ng mga tao. Lumalanghap ako ng sariwang hangin ng may biglang tumabi sa'kin.
"Ang aga mo.." Sabi niya.
Nilingon ko siya at nakangiti lang siyang nakatingin sa'kin. Naka suot siya ng shades at sumbrero. Naka disguise yata siya.
"Hmm. James right?" Tanong ko.
Ngumiti muna siya bago magsalita. "Yeah. At magkatrabaho na tayo." Sabi niya at ngumiti uli.
Bakit ang dali niyang ngumiti? Kung siya kaya ako makakangiti pa kaya siya?
"Yeah. My love team." Sabi ko at tumingi sa dagat.
"Exactly." Sabi niya at naka ngiti pa rin.
Bigla nalang kaming nagtawanan nang walang dahilan. "You're cool." Bigla niyang sabi. Bumungad sakin yung napaka tamis niyang ngiti. Damn! Kung hindi siguro ako in love kay John Keith, Nalaglaga na siguro panty ko dito.
"No. I'm hot." Pagbibiro ko.
Nag tawanan na uli kaming dalawa. Hindi ko alam pero parang si James ang magiging matalik kong kaibigan. Pwedeng mag open-up. Dahil napaka gaan ng awra ngayong nasa paligid siya. Siya yung tipo ng tao na makakapalagayan mo agad ng loob dahil sa bubly niyang pagkatao. He's friendly.
Maya maya ay tinawag na kami ng isang crew para daw sa isang break fast. Tumayo si James at nilahad ang kamay niya.
"Let's eat, Miss Hot." Pag bibiro niya.
tumawa ako ng konti at kinuha ang kamay niya. Ang gaan niya agad kasama. Kaya magiging kumportable akong katrabaho siya. Habang kumakain kami ay hindi ko mapigilang maalala ang mga nangyari nung isang araw.
Hindi niya ba talaga ako mamahalin kahit na kaonti lang? Napansin yata ni James na may malalim akong iniisip.
"Hey, Miss Hot, What's up?" Nakangiti niyang sabi.
"Ah, Nothing. Just.. Hmm. Busog na kasi ako. Ikaw? Ang takaw mo naman pero ang payat mo. Mr. Payat!" Pagkasabi ko nun ay nagtawanan uli kami. Buti nandito siya at nakakatawa ako ngayon. Ang bigat bigat ng nararamdaman ko kanina pero ngayon parang nabawasan nang dahil kay James. Nakakahawa kasi ang mga ngiti at tawa niya.
