15

75 5 8
                                    

Continuation..
Sumama ka saken.." at tinulak nya ako sa kotse nya..di ako nakailag.

Parang alam ko kung saan nya ako dadalhin. Saan pa ba? Edi sa park nung una kaming magkita. Di ko sya nililingon. Ano pa ba ang kailangan nya? Gusto ko nang umuwi. Nilalamig pa ako.. at syet din! Sakit ng paa ko sa heels

Nang bumaba sya'y saka na ako bumaba. Alam ko naman kung pano uuwi.

Bigla naman akong pinigilan ni Mark

"Mark, please...ano ba ang sasabihin mo? Uuwi na ako." Inantay ko ang sagot nya. Nag aantay lang ako sa wala

"Everything has explanations..." pag uumpisa nya.

"Everything has explanations? Then why didn't you wait for my explanations nung mga panahong iniwan mo ako sa ere? Do you think explanations does exists?"

"I'm sorry..."

"Oh sorry...sorry? May magbabago pa ba dyan sa sorry mo?"

"Seul..just listen..I know I made mistakes..but that was just because.." I stopped him

"Because You love Liza than me? That you didn't listen to my explanations? Do you think I'm going to listen to your non sense explanations? No Mark.." binitawan nya na ako. At saka sya yumuko..I started to ran away.. I started to ran away...far from him. Gusto nyang paringgan ko ang explanations nya? Bakit...nung ako ba pinakinggan nya ako? Diba hindi?...How dare him?!

Ang sakit ng paa ko..kaya I decided na tanggalin yung heels ko..biglang umulan

"Kung minamalas ka nga naman"

Lumusong ako sa may bench..nilalamig na ako...ano ba kase tong pinasuot saken ni Claire! Bwiset

Sa tuwing nasasaktan ako..palagi na lang umuulan..yung feelings ko ba parang panahon lang? Aba matindi. Pero pag di ako umiiyak...di naman umuulan diba? O sadya lang na mapaglaro ang tadhana..? Hah! Basta ewan ko

I stand up..and ran in the middle of the rain. I played with tears coming out of my eyes. Sana di na tumigil ang ulan.

.......

"Ate Scad!!" I hear Claire shouting...

But then, biglang dumilim ang paningin ko...my eyes began to close.

........

Claire's POV

Nag riring yung phone ko. Naka ilang missed calls na si Leon..naku! Ano kaya nangyare? Baka may msamang nangyare!

"Hello Leon..ahm Sorry.." di ko natuloy sasabihin ko nang bigla syang nagsalita ng apaka lakas jusmiyo

"Si Ate Scad mo!!"....

"Ano?! Anong nangyare??"

"Sa ngayon di ko alam pero baka nasa park sila na parati nilang pinupuntahan dati."

"Ahh okay sige sige"

Agad kong tinawagan si kuya Zeanne.jusq po.

..

"Ano ang nangyare Claire?" Tanong ni kuya Zeanne saken,,habang nagmamadaleng nagdadrive ng sasakyan.

"Basta kuya..mamaya na." Sagot ko naman..naku! Pag lang may ginawang masama yung Liza na yun! Makakatikim talaga saken yun.

Nang makarating kami sa park. Ay si kuya Mark lang ang naabutan namin.

"Kuya Mark!" Tumakbo ako papalapit sa kanya..

Wala syang emotion. Naka yuko sya.
Inalog alog ko sya

"Kuya?? Asan si Ate Scad?? Ba't ikaw lang dito?" Tanong ko
Wala syang kibo..

"Kuya naman! Sabihin mo na samen!!! Nag aalala na kami eh" maluha luha kong sambit.

"Sabihin mo na!" Hinawakan ni kuya Zeanne pataas yung damit ni kuya Mark

"Ano? Magsalita ka!"

"Kuya Zeanne! Tama na!" Pag awat ko sa kanila

"Hoy tandaan mong Mark ka! Di ka makakalapit kay Seulki...pag nalaman kong lumapit ka o mang-gulo ka samen, di lang to ang aabutin mo." Agad na sinuntok ni Kuya Zeanne si kuya Mark

Sinuntok naman ni kuya Mark pabalik si Kuya Zeanne. Nagsuntokan na lang sila

"Ano ba! Tumigil na kayo please.!!! Di natin alam kung maayos ba si ate Scad! Kesa sa mag-away kayo! Intindihin nyo si ate! Walang magagawa yan!" Tumakbo ako para hanapin si Ate Scad..

"Ate Scad!" Mangiyak-ngiyak kong sigaw.

Di ko kaya nang wala sya..sya ang buhay namen..sya ang pumuno ng lahat na dapat ang mga magulang namin ang gumagawa...di man niya kami kadugo, pero tinuring naman nya kaming tunay na pamilya.

Biglang bumuhos ang ulan...wala akong payong

Pero nakita ko sya sa gitna ng kalsada....huhuhu ate Scad ko

"Ate Scad!!" Sigaw ko sa kanya. Lumingon sya saken

Bigla akong tumakbo..pero habang papalapit ako'y bigla syang natumba.

Binilisan ko ang pagtakbo.

"Kuya Zeanne!!! Tulong!!" Ate Scad ko..wag mo akong iiwan ahh...di namin kayang wala ka

"Ate Scad!!!" Inalog alog ko sya..yung suot kong sweater tinanggal ko at saka ko sinuot sa kanya.. di baleng ako ang ginawin wag lang sya.. may suot pa naman akong sando.. kaya okay lang

"Kuya Zeanne!!" Di siguro nya ako marinig kaya..pinasan ko si ate Scad.. di pa sya gaanong payat kaya medyo mabigat sya. Pero kakayanin ko para sa kanya.. mas mahirap ang dinanas nya kesa saken.

To be continue..

~•••~
Bitin ba?? Hahaha ganyan talaga ang buhay parang life. Huhuhuhu sana po magustuhan nyo po ito

Thank u po sa maraming reads! Vote nyo naman😥😂 jek! Okay lang kahit wag na..basta patuloy nyong suportahan ito.

Don't forget to follow me😉 and please po..wag nyo po ako imemessage kase ayaw magreply..kaya dito n alang sa comment section nyo ako imessage. Promise I'll leave a reply. Kahit hate comment man yan. Oks lang!👍

Vote.Comment.and Support every chapters of my story😉💕

My Chubby Bestfriend💋Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon