UMUTSUZ VAKA

2.BÖLÜM

Savaş gitmemiş ki burada....
Telefonuyla duvara yaşlanmış çatık kaşlarıyla bişeyler homurdanıyordu. Hemen dışarıya doğru yürüdü bende, biraz meraktan yani azıcık tamam itiraf ediyorum tam bir meraklı melahatim. Peşinden giderek onu takip etmeye başladım. Uf çok hızlı yürüyo yetişemiyorum. Sonra yanına bir araba geldi binip gitti. Bende arkasından aval aval baktım. Sonra koşarak sınıfa çıktım. Sınıfa girdiğimde 1 kişi bile yoktu tahtada " ders boş zaa!" yazıyodu. Bende koşup yorulduğum için oturdum en ön sıraya. Benim oturduğum sırada araba anahtarı vardı. Yes, kesin savaş'ındı. Şimdi kesin almaya gelirdi dedim içimden ki o geldi. Bana baktı bende kafamı salladım " niye kimse yok" dedi. Bende tahtayı işaret ettim. Yazıyı okudu ve şöyle söyledi " burada araba anahtarı gördün mü?" " senin mi" dedim. Anahtarı işaret ederek kafasını olumlu anlamda salladı bende elime alarak "al" dedim. "versene"dedi. Öküz yha insan bir verir misin derdi yuh yani. Anahtarı avucumun içine alıp ona doğru uzattım tam alacakken elimi yumruk yapıp geri çektim. " şartım var" dedim " neymiş o " dedi . " düşünmem lazım mesela bir yemek olabilir" dedim. "Kızım sen benimle dalga mi geçiyosun ver şu anahtarı canın yanmasın" dedi. Bende omuzumu kaldırdım " ver dedi "emir halinde belki vermek istemiyorum tamam yani korktum ama alttarafı bir yemek yani nolcak ki demi!
  Kızgın kızgın baktı üstüme üstüme geliyordu. Allah'ım sana geliyorum"  tamam okey şansımı zorlamıyorum" dedim ve anahtarı ona doğru uzattım. Dik dik bakıp yerine geçti çantasını bırakıp hemen telefona sarıldı resmen. Bişeyler yazdı. Ona msj gelince " tamam boşum bir yemek yeriz güzelim" dedi. O kadar mutlu oldum ki ama nedenini bilmiyordum. Niye bu kadar mutluydum aman..
                      🎈🎈🎈🎈
Hemen eve gelip üstümü değiştirmek için odama çıktım. Ne gitseydim acaba. Siyah, askılı kemer kısmı açık bir elbise giydim. Kadife topuklu ayakkabı giyip makyajımı tamamladım. Saçımı maşa yapıp saldım. Gerçekten güzel olmuştum. Telefonuma yabancı numaradan mesaj gelmişti. " bekliyorum gel " yazıyordu. Fakat camdan baktığımda kimse yoktu bir araba bile. Allah Allah " yoksun ki " dedim. Cevap yoktu her ihtimale karşı telefon numarasını kaydettim. Hızlıca kapının yolunu tuttum. Tam köşemizde bakkal vardı. Belki oradadır diye gittim ama yoktu. Anlamadım ama sanki biri beni fotoğraf makinesinden sürekli çekiyomuş gibi hissettim. Çünkü nereye baksam beyaz flaş ışığıydı. Telefonuma mesaj geldi " herkese çok çabuk inanma yazıyordu". Anlamamıştım ama msj savaş' tan gelmişti. " kızım ektim seni.." yazıyordu. O kadar üzüldüm ki " senden nefret ediyorum" demiştim. Hemen koşarak eve gittim ve bir duş aldım. Sonra hemen yatağa koştum. Babam yemek yemeğe çağırmıştı. Ama gidicek halim yoktu. " meşgulüm baba" demiştim oda " tamam kızım iyi geceler " dedi. Biran önce uyumak istiyodum.
                      🎈🎈🎈
Uyandığımda hemen üstüme omuzlara kadar açık uzun kollu altımada siyah kot pantolonumu giyip çantamı hazırladım. Okulun yolunu tuttum. Bahçe çok kalabalıktı tam içeri girdiğimde birde ne göreyim her yerde dün çekilmiş olan ifşalarım. Ben anlamıştım çünkü bir yerden flaş ışığı gelmişti. Altında " kimseye güvenme güzelim ben kızlarla sevgili değil kullanmak için çıkarım sende yedin " yazıyodu. O kadar sinirlendim ki ağlaya ağlaya sınıfa çıktım. Sınıfta savaş, mert birde tanımadığım birkaç kişi erkek vardı. Mert yüzüme üzülmüş gibi baktı. Sarı dağınık saçları koyu mavi gözleri çok güzel gözüküyordu. Kafasını iki yana sallafı. Sanki keşke hiç bulaşmasaydın der gibi. Napıyım olan oldu artık. Başım dönüyo ve gözlerim git gide kararıyordu.
    Gözlerimi açtığımda bi evdeydim. Burası kimin eviydi. Böyle ev değil sanki saray. Kapı çaldı " girebilir miyim" dedi bir erkek sesi. " tabi gir" dedim. Şimdi şok olacaksınız gelen savaş'tı. Hemen yataktan kalktım ve " korkma" dedi. Ama abi korkmamak elde miydi. " gitmek istiyorum" dedim. Oda "tamam buyur" dedi. Kapının önünden tam geçiyordum ki önüme geçti ve baya kötü kötü bana baktı. Ama bunu aldırmadım." senden nefret ediyorum" diye bağırarak onu geriye ittim koşarak kapının yolunu tuttum. Az ilerde bank vardı oraya oturdum ve ağlamaya başlafım. Benim yaşlarımda bir kız geldi " iyi misin?" diye sordu " evet" dedim yalan söylediğim çok belli oluyodu. Kızın yüzüne baktım sarı saçlı koyu kahve gözleri vardı. Ama ben bu kızı tanıyorum bu kız bizim sınıftaki gamze' ydi. Kız çok güzeldi oda beni tanıdı " aaa merve" dedi. Birbirimize uzun süre baktık ve gülümsedik. " istersen biraz gezelim" dedi hayır diyemezdim birine derdimi anlatmam gerekiyordu. Başımdan geçen her şeyi detayına kadar anlattım. Gözleri git gide büyüdü ve bana bir uyarıda bulundu." bak merve iyi, hoş,güzel kızsın ama onlara bulaşma belalıdırlar sana takarlarsa kurtulamazsın" dedi korkmuş bir şekilde " bana onların isimlerini verir misin?" dedim ." peki ama benden duymadın tamam mı? Bak zaten savaşı tanıyorsun mert,  ege, can, yiğit, tuna bunlar hep beraber iş yaparlar ama en güvendikleri tuna ve mert bunlara sormadan affedersin tuvalete bile gitmez. Hiç birinde ACIMA lafı diye bişey yoktur. Merve uzak dur onlardan geleni savaş' tan" dedi. Bian çok korktum korkulmayacak gibi de değildi. Gerçekten uzak durmalıydım. Gitgide tedirgin olmaya başladım. Bu savaş çok tehlikeliydi anlaşılan. " uyardığın için çok sağ ol " dedim. Oda " hoşçakal" diyerek uzaklaştı. Ben yüzüm aşağıda ellerim cebimde öyle düşünmüş gidiyordum. Önümde bir yere bakarken birine çarpmıştım. Kafamı kaldırdım siyah saçlı,  gamzesi olan biriydi. Allah kahretsin bu tuna!!.  Kaşlarını çatarak " önüne baksana " dedi ürkütücü bir sesle  " özür dilerim istemeden oldu" dedim. " yürürken önüne bak aşağı değil hem sen şu okulda adı çıkan kız değilmisin adın.. He merve " dedi özellikle ismimi üstüne basa basa söyledi. Ay bende bir buna bir savaşa acaba daha kime çarpacaktım. " öyle bişey yok savaş beni yemeğe çağırdı alay etti bişeyler yaptı kendi biyerlerinden biletler uyduruyor" dedim. Tuna " öyle mi?" dedi. " evet öyle tuna bey müsaden olursa eve gidicem" hemen hızlı hızlı yürümeye başladım eve çok az yol kalmıştı.
                    🎈🎈🎈🎈
Eve girdiğimde çok şükür dedim resmen. Hemen kendimi yatağa attım. Üzerimi değiştirmeden uyuya kalmışım. Babam çok yoğun çalışıyordu. Ama yine de birbirimizi görüyorduk. O değil de Tuna ve Savaş bir birilerine çok benziyodu. Kopyası gibiydi. Olayı anlamamıştım. Acaba kardeşler miydiler hmm. Hemen instagrama girip baktım.  Soy adları aynıydı!. Ben şok bunlar kardeş inanamıyorum.