My Greatest Fear

CHAPTER 5:

H-how co-could y-you n-nic? I th-ough-t-- I cutted her off and said harsh words to her and I'm dure this is going to the end of us. Our friendship. I'm afraid that if this won't stop I may not be able to fight it anymore. So I did what I thought was the best.

You thought that if I'll know the truth I will leave her? Tsk. I'm sorry but I'm not!- sabi ko sa kanya na may diin sa bawat salita.

You're choosing her again huh? Bakit nic? San ba ako nagkamali? Nag kulang? You've hurted me many times and yet I'm still here! For once naman nic-nic pahalagahan mo ako! Isipin mo nmn ako! Piliin mo nmn ako- she said and burst out crying I just remained there standing looking intently at her

Walang kulang sayo Oli its just that I love her shes my life!- i said to her and it seems like a magic word for her she got up and smiled at me. Habang pinupunasan yung mga luha nya.

Oo nga pala mahal mo sya at ako? Wala lng sayo. Pampalipas oras kung baga. Sorry kasalanan ko namn to bat kasi pumasok ako sa sitwasyong walang kasiguraduhan. Dont worry this will be the last time you'll se us.

Tumalikod na ito at sumakay sa kanyang sasakyan at pinasibad na ito.
Di ko alam kung bakit habang tinatahak ko yung daan pauwi ay ang lakas ng kabog ng dib-dib ko. Para bang may di magandang nangyari. Sa di kalayuan nakita kong parang may nagkakagulo.

Manong? Anong nangyari?- tNong ko doon sa mama na nakikiusyoso

Ayy sir, nabunggo po ng truck yung kotse, babae yung nagmamaneho ng kotse- at dahil sa sinabi nya mas lalo akong kinabahan at biglang tumigil ang ikot nang mundo ko nang makita ko yung babae, naliligo sa sariling dugo at wala nang malay.

V-via? Fuck! Via! No- sigaw ko at dali-daling bumaba nang kotse.

Bumalik ako bigla sa realidad nang maramdaman ko ang mga luha na pumatak sa mga mata ko.  She's gone. Via is gone because of me.

Olivia's

D-dad?

Via? My princess thanks God! Youre okay just wait I'll call Nicholas and the doctors-- akmang aalis n si dad nang pigilan ko ito saka umiling. Di ko naman mapigilang umiyak. Ramdam ko ramdam na ramdam kong wala na siya

Why my pricess? May masakit ba? Tell me-  dad said with concern in his eyes

C-can you d-do m-me a favor?

Anything for my princess

Dad please talk to the doctors and tell them to tell everyone that I'm dead and sabihin mo nlng na nae'crimate na yung katawan ko dahil gusto kong isaboy mo ito sa dagat please dad- I said to him

What about Nicholas? Am I gomna tell him that your dead also?- tumango na lamang ako at sinabing

This is what he wants-

Okay for now princess Im not gonna ask you about this you need rest.

Yes dad- lumabas si dad para siguro gawin yung favor ko at ako naiwan doon sa lob habang hawak-hawak ang tiyan ko at impit na umiiyak. This is his fault! My baby.

BABY!- hingal na hingal akong napabalingkawas ng bangon. Naaalala ko ja naman bakit hanggang ngayon patuloy parin akong binabagabag nang nakaraan at tuwing naiisip kong namatay yung anak ko di ko mapigilang umiyak dahil sa sakit, poot, galit halo-halomg emosyon. Kaagad kong pinunasan ang luha ko nang may biglang kumatok sa kwarto ko.

ANO? BAKIT? 😱😱

A/n: sino kaya yun? Hmnn... So ngayon alam nyo na kung bakit inakal jilamg patay na sya? Eh bakit niya ginawa yun? Alam kaya ni Nicholas yung tungkol sa bata? Bat kaya nabuntis sya? Anyare ba sa dalawa? See you next chap! ❤