Andwaeyo, It's My Turn To Cry
--
Nagising ka sa mga maliliit na hikbi na iyong narinig. Unti-unti mong minulat ang iyong mga mata.
Sinubukan mong lingunin ang iyong katabi, ngunit nagulat ka dahil nawala na ito kaya agad kang napabangon.
Your eyes roamed around the room, searching for Kris.
Natigilan ka sa paghihinga ng makita mo siyang naka-upo sa sahig sa may veranda, habang nakatakip ang kanyang kamay sa kanyang mukha.
Your eyes were slowly tearing up from the scene. Hindi makayanan ng puso mo na nakikita siya na umiiyak.
Bakit sya umiiyak? Sobrang pagod na ba sya? May masakit na naman ba sa katawan niya? May malaking problema ba sya na hindi ko alam?
Questions like that filled your mind.
Gusto mo siyang lapitan pero hindi mo magawa, dahil alam mong ayaw niyang malaman ng ibang tao na mahina siya. That's why he made up that 'cold city guy' image para matakpan ang kanyang kahinaan.
Because after all, Kris was a very sensitive, and reserved person.
You sighed, still looking at him, while tears are falling down your face, wishing that you could come to him and hug him. Wishing that he would let you in, after all, you were his best friend.
--
"Noona, totoo ba?" Tanong sa'yo ni Sehun, na medyo maluha-luha ang mata. It's been nine hours mula nung kumalat ang balita tungkol kay Kris, filing a law suit against SM.
Nandito ka ngayon sa dorm ng K, kasama ang 11 members ng EXO. Kakarating mo pa lang dito galing sa iyong trabaho. Kaninang umaga ka pa nababagabag sa balitang pinakalat ng isang Chinese news program about sa issue ni Kris. Actually, mamaya pa sanang 8:30 pm ang uwian mo pero you decided na umuwi ng mas maaga dahil mula pa kanina, hindi ka na mapakali.
You even tried contacting Kris about the issue, but he won't answer your call.
Tinext mo na din sya, saying that you will always have faith in him, na sinusoportahan mo pa rin sya, na nadito ka lang sa tabi nya palagi, pero wala kang natanggap na text back sa kanya.
Kaya lalo kang nabaliw. You don't know what to do.
Napatingin ka sa mga co-members ng iyong best friend,
'Paano pa kaya sila? Si Suho, malamang mas lalong nababaliw na yan. Yung taong dapat na kasa-kasama niya sa pamumuno ng grupong ito, ay nagbabantang umalis. He even smiled sa isang music program, para lang ma-assure ang mga fans na okay lang sila, kahit hindi naman.'
Isip mo, while tears are falling down your face.
"Hey," someone put their hands on your back, patting it. Nilingon mo ito, si Lay pala, "okay lang yan. May tiwala naman ako kay Kris ge eh. Hindi niya tayo iiwan."
He smiled reassuringly, kaya lalo kang napaiyak. Inakap mo siya tsaka lalong umiyak.
"Sana may sinabi man lang siya. Hindi yung--
"Ssh." Natigilan ka ng may naghimas sa likod mo. You could tell by his voice, na si Suho iyon. Hindi na siya nagsalita kundi hinimas-himas na lang ang iyong likod, para i-comfort ka.
Hindi dapat ikaw ang kino-comfort dito kundi sila, isip mo. Pinunasan mo ang iyong mga luha tsaka kumalas sa akap ni Lay. Nginitian mo siya bilang pasasalamat.
Naoansin mo naman na nasa ina ang tingin ni Lay kaya nilingon mo ang direksyon na kanyang tinitignan; which is the door.
Nakita mong nagbukas ang pinto, at niluwa ang isang matangkad na lalaking naka black jacket, his face covered by his hood.
Biglang bumilis ang tibok ng iyong puso, hopes building up on you; expecting it was Kris.
But it wasn't.
Tinanggal nung hooded man ang hoodie sa kanyang ulo, revealing his face. Siya pala ang manager ng exo.
Tinignan ka niya siya mata. Tumikhim muna siya bago magsalita, na lalong nagpakaba sa'yo, "Ano ija, mas mabuti pa siguro na umuwi ka muna. And boys," isa-isa niyang tinignan ang mga members ng exo, "sumunod kayo sa'kin."
--
Eight days after,
--
Eight days siyang walang paramdam, kaya eight days mo ring pinipilit ang sarili mo na ituloy ang iyong buhay sa normal nitong daloy. Pero deep down inside, alam mong hindi mo kaya. Dahil masyado kang na-attach sa iyong best friend.
So sobrang pagka-attach mo, hindi mo na napigilan ang iyong sarili na mahulog sa kanya. Kaya iyan, sobrang nahihirapan kang ibalik sa normal ang iyong buhay.
Kahit na tinanggal mo na ang EXO sa buhay mo, hindi mo pa rin magawang ibalik sa dati ang lahat.
*ding**dong*
Natigilan ka sa kakaiyak, at inayos ang iyong sarili, bago pumunta sa pintuan para malaman kung sino ang bisita. Huminga ka muna ng malalim bago bukasn ang pintuan.
Pagkabukas ng puntuan, agad na bumungad sa iyo ang malamig na hangin, pero walang tao.
Sighing, isasara mo na sana ang pinto pero ika'y natigilan ng dumako ang iyong paningin sa isang sibrang nasa door mat.
Naka-kunot noo mo itong kinuha at saka dinala sa loob.
You took a sigh, before opening it, with shaky hands.o
[Your name],
I'm sorry, for being a terrible friend, and for being the worst possible person I could ever be. [y/n], I know you're confused, sad, and hurt because of what's happening. I'm sorry I couldn't tell you anything, but please, keep your faith in me.
I'm all fine, you don't have to worry about me. Although, it's very hard for me not to worry about you, because, you know, I care for you. It may not show but, I do. I care for you. You're very special to me, [y/n]. And I don't want you to forget that.
For now, I want you to focus on your life, as I will too. After I fix this.
Don't worry, I am also sending Suho a letter, telling him everything, and also my apology.
I'm sorry I'm not good at this, but I want you to know that I love you, and I don't want you to ruin your life because of me. I know you can live without me, you just need to do it.
Oh don't worry, I won't erase my existence in this world. I'm just taking a rest. As they say....
Well, I think this is good bye then... for now. I love you, okay?
Don't forget my last words okay? ;)
Your best friend, Yi Fan
P.s I'm sorry love...
