Undertale ( Anita'nın hikayesi )

Bu da ... NE?!( 2 )

Of resmi yine beceremedim.neyse zaten daha düzgün bir resmi olursa Anita'nın yani bu halinin my drawing 'de gösteririm.Ama diğer yandan insaf edin bu hafta sınav haftasıydı. Resim yapmaya üşenirdim ama hayatım da ilk defa üşengeçliğimi yendim .Tamam ben en iyisi hikayeye geçeyim yoksa bir iki kişi içinden bana fena saydırıcak.

Gaster ve Anita salonda yanlız kaldılar. Gaster'ın yüzü her zamankinden de ciddiydi.Bu biraz Anita'yı ürpertmişti doğrusu. Gaster Anita'ya bir şey söylemek için bekliyordu. Anita'nın içinde kötü bir his vardı.
~~~
Anita'nın gözünden

Tamam .İşte şimdi ölüm marşı'mı duyuyorum. Ne yaptıysam kesin kötü bir şey yaptım .Hoş ne yaptığımı da bilmiyorum ama
Gaster'ın bu bakışının ne anlama geldiğini gayet iyi biliyorum. Bu "Kork benden" demek.*iç sesi**Ne yaptın yine bilmiyorum ama benden bu kadar çünkü o canını okurken burada olmak gibi bir niyetim yok.*Vay be iç sesim bile beni yanlız bıraktı. Amma da bağlıymış bana iç sesim ne demezsin iz. Bu kadar sessiz olunca daha bir kötü oluyor. Of çok gerildim!
~~~
Gaster en sonunda konuştu.sesi soğuktu.

Gaster:Bu daha önce oldu mu?

Anita: H-hayır.

Gaster: Peki nasıl yaptın?

Anita:Tam olarak bilmiyorum Bay Gaster ama belki-

Gaster :Yarın sabah artık o merak ettiğin labaratuvara girebilirsin. Saat sekizde ruhunun durumunu kontrol etmek istiyorum.

Anita:Ama dediniz ki-

Gaster: Ne dediğimi biliyorum Anita!

Gaster'ın gözlerinden biri mavi diğeri kırmızı olmuştu Anita'nın içini korku sarmıştı. İlk defa Gaster'ı böyle görüyordu. Sonra salondan çıkıp gitti. Anita orada öylece kala kalmıştı. Birden Sans odadan çıktı.

Sans: AZ ÖNCE NE OLDU!?

Anita: ...

Sans'ın yüzünde her zamanki gülümsemesi vardı.

Şans :Yani yarın birlikte laboratuvara gidiyoruz.

Anita:Bir dakika sen bizi mi dinledin?

Sans:Eee şey... evet.

Anita:Ahh Sans sana inanamıyorum. Bir dakika daha sen nasıl labaratuvara girebiliyorsun ?

Sans: Sen her sabah sekize kadar uyurken ben sabahın altısında kalkıyorum bir buçuk saat boyunca babama yardım ediyorum.

Anita:Ne ve benden bunu sakladın mı?!

Sans: Üzgünüm. Babama hiç kimseye söylemem demiştim

Anita:Ne zaman Bay Gaster'ın sözünü dinledin sanki!

Anita biraz ötesinde olan koltukta ki yastığı alıp Sans'a fırlattı.
Sans kaçtı ve yastığı alıp Anita' ya geri attı.Anita tutma tenezzülünde bile bulunmadı. Sadece yastığı eliyle itekledi ve kollarını kavuşturdu. Koltuğa oturdu. Paps ve Evie odadan çıktı. Paps küçük ayaklarıyla yürüyerek Anita'nın yanına gitti. Anita'ya o kadar masum bakıyordu ki .Anita gözlerini devirdi .Ama bir dakika sonra Paps'i kucağına aldı.

Paps: Baba sana kızdı mı?

Anita derin bir nefes alıp verdi ve gülümsedi.

Anita:Hayır Paps Bay Gaster bana kızmadı sadece biraz üzgündü.

Paps:O jaman onu mutlu etmiliyiz.

Anita Paps bakıyordu çok şirin gözüküyordu. Anita Paps'e sarıldı.Paps ne kadar da iyi kapliydi. Sonra sol tarafında bir sıcaklık hissetti.Ve sağ tarafında da .Sans ve Evie'de onlara sarılıyordu.Anita'nın içi yumuşacık olmuştu. Gerçekten bir ailesinin olduğunu hissediyordu. Anita'nın Sans'a olan kızgınlığı yatışmıştı. Evet belki yıl başı tam olarak planladıkları gibi geçmemişti. Ama Anita'ya göre bu oldukça yeterliydi.
***
Yarın. Sabah altıya beş vardı. Sans Anita'yı dürterek uyandırdı. Anita yavaşça kafasını çevirip Sans'a baktı.Sans onu dürtmeye devam ediyordu. Sabah baya huysuz oluyordu . Onun için Sans'a biraz sert çıktı.