"Pagkakataon"

(4)

Dumating yung araw na napagisip isip ko na bumalik nalang sa america dahil napaka dami ko pang dapat asikasuhin gumawa na ako ng resignation letter ko at ang kailangan ko nalang gawin ay ibigay ito sa boss ko upang maapprove and ready to go na ako.

"What's this Mr. Santos? Why are you resigning? May problema ba Mr. Santos?" Pagtatakang tanong ng boss ko saakin.

Maaring nagtataka kasi siya dahil okay naman kami at okay naman ang sweldong binibigay niya pero bakit ako nagreresign.

"Ahhh, no sir wala pong problema, kailangan ko lang po talaga magresign because i have more things to do sir, sorry po talaga."

"No, Mr. Santos i will not accept your resignation letter! Kailangan ka ng kompanya! At bakit ka magreresign kung kailan may nakuha ng bagong Arkitekto, pagmamakaawa niya.

Pero my mind is all set up. Gusto ko nang bumalik kaya talagang magreresign na ako. Total wala naman na yung hinahanap ko.

"I'm really sorry Sir, but you have to understand. I have a job in America, Yun ay ang pagsuporta at pag alaga sa family ko."

"Pero may kapartner ka ng Arkitekto at nakakuha na kami! This is a great opportunity Mr. Santos, bakit mo ilelet go?"

"Minsan Sir, sa buhay kailangan mo na din talagang mag-let go para sa ikakabuti mo. I'm not the one you need. You better find another Architect that is much greater than me. I quit, I'm sorry sir." Sabay talikod ko.

Di ko man gusto but i have to do it. Parang nuong umalis ako kailangan kong iwan si Athena. Nagawa ko naman di ba? Ibig sabihin kaya ko rin gawin yun ngayun.

And then shit. My tears starting to fall under my eyes. Naalala ko nanaman yung taong gustong gusto ko na kalimutan pero ayaw padin ng puso ko.

Lumabas na ako. At sumakay na sa elevator.
Ans guess what yung luha ko tuloy tuloy padin so i bring out my handkerchief and tinakip sa mata ko saglit just to cover up my eyes. Na pulang pula na. And sakto narinig ko yung tunog na nasa ground floor nako and then suddenly bumukas yung door ng elavator at tuluyan nakong umalis.

And pagdating sa exit nilabas ko ulit ang handkerchief ko upang magpunas and just like that nagulat nalang ako ng biglang napaside ako at may tumapon na coffee sa damit ko dahil may nabangga pala ako.

"Aray!" Sigaw ko dahil sa sobrang paso..

Lumapit siya at sinubukang tignan ang paso ko.

"Paso! Sorry dahil saakin napaso kapa sabay punas niya ng panyo niya sa damit ko.

Napatingin ako sakaniya habang pinupunasan niya ang damit ko.

Dahil sa sinabi niya napatulala ako. Dahil may naalala ako oo si Athena parehas na parehas ang reaction nila nung bata pa kami.

Kaya naman unti unti ako napatingin sakaniya.

At sa hindi inaasahang pagkakataon.... Nagulat ako ng makita ko ang mukha niya dahil siya ang babaeng matagal ko ng hinahanap!

"Athena?"

At dahil doon napatingin siya saakin at laking gulat niya ng maaninag niya rin ang mukha ko.

"Aaron?" Tanong niya habang nakangiti at paiyak na.

"Oo!" Sabay yakap ko sakaniya ng mahigpit. hindi ko na napigilan ang mga luha ko.

Naramdaman ko rin ang mahigpit na yakap niya na balik saakin. Halos ayaw niya na akong pakawalan...

"Alam mo ba ang tagal tagal kitang hinanap athena... 1 year na ang lumipas nawalan na nga rin ako ng pag asa. Buti nalang at sa wakas nakita narin kita."

"Sorry ha... e kasi di ko naman alam na lilipat kami ng bahay e. Talagang kinailangan lang talaga.... e hindi rin macontact kaya ayun umalis kami ng di man lang kita nasabihan... kamusta kana?" Sabi niya habang parehas kaming emosyonal.

"Okay lang yun ang mahalaga nagkita na tayo. Okay lang kasi nakita na kita. Ikaw? Anong ginagawa mo dito?"

"Dito sana ako magtratrabaho. Bilang enhinyero ikaw anong ginagawa mo dito?"

"Engineer kana athena? Sobrang proud ako sayo!" Sabay akap ko sakaniya. At dinugtungan kopa.

"Parehas pala nating natupad ang mga pangarap natin. Architect na rin ako Athena at nagtratrabaho din ako dito."
Pagkasabi ko nun biglang tumakbo sa isip ko ang sinabi sakin ng boss ko kanina na may bagong engineer.

"Ikaw yun?" Laking gulat ko. "Ikaw yung bagong engineer?"

"Oo aaron ikaw din yung sinasabi ng bago kong boss na makakatrabaho ko na arkitekto? Small world talaga." Sabay ngiti niya.

"Hindi small world. Talagang tinadhana lang talaga tayo." Lakas loob ko namang sabi.

At dahil doon namula ang pisnge niya...

"Wala ka parin talagang pinagbago aaron ikaw parin talaga yung nakilala kong bestfriend na mahal na mahal ko. "
And speaking of mahal na mahal. Bigla akong sumigla ng itulak ng isip ko na sabihin ko na ang totoo kay Athena na mahal ko siya kaya ko siya hinahanap.