"Pagkakataon"

(5)

Pero nung magsasalita na ako ay inunahan niya ako.

"Kamusta na lovelife mo? Tagal nating di nagkita. At may edad na tayo... Gusto ko malaman may asawa ka na ba aaron?"curious na tanong niya

At dahil doon binalewala ko na ulit ang sasabihin ko at sinagot siya.

"Wala... wala pa akong asawa athena sa totoo kasi may hinihintay ako e."

"Ah ganun ba. " napansin ko ang lungkot ng mukha niya.

At siempre ako gusto ko malaman kung kung siya meron na. Para alam ko kung aamin paba ako.

"Ikaw? Kamusta lovelife?"

"Okay lang." Tipid niyang sagot.

"Ahh. Kayo parin?"
Malungkot pero gusto kong malaman kahit na masaktan ako. Okay lang.

Pero nagulat ako sa sagot niya. Dahil hindi ko talaga lubos akalain.

"Hindi ah. Ikaw parin."

💗💗💗💗💗

"A-aako? Parin?" Nauutal utal ko pang tanong.

Napayuko siya malamang nagtataka kung bakit niya nasabi yun.

"Wala" bigla siyang talikod.

At siempre di ko na sasayangin ang pagkakataon. Pagkakataon ko na tong umamin... lalo nat lumakas ang loob ko dahil sa mga narinig ko.

Agad agad kong hinawakan ang mga kamay niya pagkatalikod. At bigla siyang hinila pabalik sakin.

"Athena kailan pa?"

Bigla siyang napatitig sakin.
Napabuntong hininga.

"Nung binigyan moko ng bulaklak naalala mo? Sinabihan pa kita ng iloveyou! And yes totoo yun! Not as a bestfriend but more than that. As a person whom I love for so many years. Kaya lang di ko maamin. I'm sorry naiintindihan ko kung lalayo ka sakin kung masisira ang friend ship natin dahil sa inamin ko but i cant help it anymore. Iloveyou aaron."

Inalis niya ang kamay niya saakin and umalis pero once again niyakap ko siya patalikod and then hold her face.

"Kung alam ko lang.... kung alam mo lang.. kung gaano din kita kamahal athena. Matagal din akong nagtago. And thats why pumunta akong america to forget you pero di ko nagawa. Kaya bumalik ako dito para hanapin ka. And look nahanap nga kita. It is destiny who find ways para magkita ulit tayo. And i thanked destiny for that. Wag kang matakot athena kasi mahal din kita.
Iloveyou too athena. "

And we burst into tears. Nanatiling magkayakap sa gitna ng building. Wala kaming pake sa mga makakakita. Cuz now we are strong enough to show everyone how much we love each other. Ng wala ng halong takot.

Mapaglaro talaga ang tadhana... akalain mo yun kung kailan babalik na ako sa america saka niya ako hinayaang makita si Athena. At ang grabe pa dito ay ang malaman ko ding mahal niya din pala ako.

Isa lang ang natutunan ko....
Mas maganda palang umamin keztsa itago, at lumayo. Paano nga naman talaga malalaman kung merong pag asa? Kailangan pala pag nagmahal ka matapang ka at kaya mong irisk ang lahat. Kahit na ang pagkakaibigan niyo. Kasi pag nagmahal ka dapat walang halong takot. Magtiwala ka lang dahil ang tadhana ang bahala sayo.

-the end-
#PAGKAKATAON.