Falling Slowly (Miefer Fanfic)

Chapter 2 - I should go

Chapter 2 – I should go

 

Mika’s POV

*sniff *sniff ano ba yan.. ughh.. I can’t stop these tears from falling. I’ve been here in this spot for a quite a long time narin. Naktunganga. Iyak lang ng iyak. Kahit na masakit, ok lang at least this time I can really think and meditate. Maybe later I can finally be free, sa sakit. So I was mindlessly looking over the city’s view when-

Kiefer: Miss oh..

Ay palaka!! Nagulat ako ah! Putsa!.. *exhale.. nakita ko yung panyo and I hesitantly reached out for it and wiped away my tears. Ay shet ano ba yan nakahiya.. wait aalis na lang ako!!! I turned away with his handkerchiefstill in my hand. I was about to runaway when he speaks again.

Kiefer: wait lang miss! Ui! Wag kang matakot wala naman akong gagawin eh. Dito ka na lang oh. Ako na lang aalis. Parang mas kailangan mo ata.

I stopped. Turned around and faced him.

*dugdugdug

When I saw his face I was quite awestruck. He’s ajust about my height, medy malamanyung katawan, kayumanggi and alam mo yung mabait na face? Ganun yung mukha nya. Tulala lang ang peg. At bago pa ako mafly away sa lalaland, I shook my head and composed myself

Mika: ahh. ‘di okay lang, papaalis narin naman ako eh. Ay eto nga pala oh  sabay abot sa kanya nung hanky nya salamat ha? Sorry kung muntik ko ng itakbo yan.. hehe

Kiefer: Okay lang yun noh.. sorry rin ha?

Huh? Bakit naman to nag so-sorry?

Kiefer: nagulat kita tapos parang panira pa ata ako sa iniisip mo. Sige uuna na lang ako..

Mika: Wait! Ui wait lang! paalis na rin naman ako eh.. ikaw na dito oh.

Kiefer: de, ikaw na aalis na ako dyan ka na.

Mika: ako na nga ang aalis eh.

Kiefer: de ako na nga..

Mika: ako!

Kiefer: ako!

Mika: ako!

Kiefer: ako!

Mika: Ikaw!

Kiefer: Ikaw! Ay wait-

Mika: sige! Sabi mo yun ha? Hehehe sige una na ako.. thank you ulit!

Haha! Naisahan ko sya! Syempre ako pa? cute ko eh :P papaalis na ako ng may humawak sa may braso ko and pulled me. Aray.. ano bay an! Parang may kuryente. Shet wait lang.

Kiefer: you know what? Dito na lang tayong dalawa. Since parang parehas lang naman ata tayo ng ipinunta dito.. hali.. upo tayo. Tignan mo oh may dala akong pagkain.

Sabi nya habang hila-hila nya sa akin. At naup kami sa may edge looking out. At syempre naman kuminang ang mga ,ata ko at parang luminis na naman yung tenga ko nung narinig ko yung pagkain! Wahhaa! Pagkain! Gutom na rin ako eh.

Inabot nya sa akin yung bag at naghanap na ako ng makakain.. wow, ang dami! Wahaaa. Kinuha ko na lang yungbag ng cookies at nagsimula ng kumain.. mga halos 5 minuto ring walang nagsasalita.. grabe.. AWKWARD! Kakain na nga lang ako..

Kiefer: ang sarap pumunta dito no? Peaceful, tahimik, pati magaan sa pakiramdam. Matagal ka na rin bang pumupunta dito?

Mika: ah… mga 3 years na rin.. ever since college.. wala kasi akong maggawa one day and suddenly bam! I discovered this place.. sabay kagat ulit sa pangatlo kong cookie.. sarap talaga ng cookies <3