Sonsuzluğa Uzanan Köprü

Doğum Günü

Uyandığımda çoktan sabah olmuştu ne çok uyumuşum buraya geldim geleli iyice uyku tulumu olup çıkmıştım yanıma baktığımda Rüzgar yoktu Allah Allah nereye gitti bu çocuk bugün doğum günüm eminim bir sürü mesaj gelmiştir telefonumu elime aldığımda bir sürü cevapsız arama vardı 20si annemden 20si babamdan 3ü bilinmeyen numara 3ü Dolunaydan böyle böyle derken herkes aramış beni önce annemi aradım.

"Alo anne günaydın"

"Günaydın prensesim müsait misin uyandırmadım değil mi?"

"Yok annecim uyandırmadın müsaitim"

"Canım yavrum benim gözbebeğim meleğim iyi ki doğdun kızım hayatımın neşesi"

"Canım benim teşekkür ederim seni çok seviyorum"

"Bende güzelim bak Aslan abinle çoçuklarda doğum gününü kutluyor aslında yanına İzmir'e gelecektik ama çocuklar Aslan'a marmarise gidelim diye tutturdular kızım artık İstanbul'a gelince çift kutlama yaparız"

"Teşekkür ettiğimi söyle çocukları öp benim yerime İstanbul'da görüşürüz"

"Tamam çocuğum görüşürüz"

Kot şortumu ve üstüne en sevdiğim pudra rengi bol t-shirtümü giydim kahvaltıdan sonra arayacaktım babamı Tuğçeyi uyandırmak zor olsa da uyandırmayı başardım ve beraber kahvaltıya indik.Tabağıma sadece birkaç kahvaltılık ve çay aldım canım bişey istemiyordu masaya oturduğumuzda Tuğçeye dönüp heyecanla "Tuğçe bugün günlerden ne ?" diye sordum yüzüme ifadesizce bakarken umursamaz bir tavırla "Cumartesi" dedi tamam soruyu anlamamış olabilir ama unutması mümkün değil bu sefer soruyu değiştirerek sordum "Ya öyle değil bugün özel bir gün yani senin için ne ifade ediyor ?"duraksadı önce cevap vermeyince "Tamam hatırladım ya nasıl unuturum bugün Peri ablamın en küçük kızı var ya pelin onun doğumunun 6.ayı Derin çok sağol az daha unutuyordum hemen küçük cadıyı aramalıyım sonra görüşürüz" diyip masadan ayrıldı sonra Keremle Deniz masaya geldi ikisi aynı anda"Günaydın güzellik" bende "Günaydın"diyerek sorumu yöneltmeye hazırlanıyordum Deniz Kerem'e birşey anlatıyordu tamam Denizle Kerem hayatta unutmaz hazırım "Çocuklar size birşey soracam" ikisi birbirine bakıp düşünceli bir şekilde "Sor" dediler derin bir iç çektikten sonra sorumu onlara yönelttim " Bugün özel bir gün peki bu özel günün anlamı ne ?" rahat bir şekilde arkama yaslandım Kerem Deniz'e ne der gibi başını salladı Denizde bilmiyorum diye bir işaret verdi beni Deniz yanıtladı "Ya nasıl unuturuz ya bugünü unutmak mümkün mü Kerem bugün demokrasi haftası" bi dakika ben yanlış duydum galiba demokrasi haftası ne ya Kerem cevap verdi"Kanla ondan daha önemli birşeyi atladık biz" oh ya sonunda hatırladı canım Kerem'im benim "Neymiş abi?" odun bu Deniz ya neyse şimdi Kerem söylesin de utansın kendinden gıcık şey!"Bugün Tuğçeyle 1.ayımız nasıl unuttuk ya trip atmadan hemen gidip hediye alalım Derin benimle gelirsin değil mi güzelim"sinirden kafayı yemek üzereydim gözlerimden ateş çıkıyordu resmen bir hışımla ayağa kalkıp " Gelmek kerem ayrıca bana güzelim deme Deniz sen nasıl unuttun ya"gözlerimden bir damla yaş düşmüştü gerçekten kırılmıştım.Kafamı toplamam gerekiyordu en iyisi alışverişe çıkmak!evet en iyisi bu! üstümü değiştirmeme gerek yoktu.Çantamı aldım gözlüğümü taktım ve yürümeye başladım neyse ki gideceğim yer geçen Tuğçeyle gittiğimiz AVM'ye gidiyordum babamı aramam lazımdı hemen telefonumu çıkardım iki çalışta açmıştı babamın sesi kulaklarıma dolduğu zaman tarifsiz bir mutluluk hissettim.