selam aslında çok okuyucum yok ama olsun bi damarlarımdan akan zehirdir bi rahat nefestir bi yabancıdır falan tabi o kadar okuyucum olsun isterdim ama olsun sürekli hikaye yazarım aslında bu hikayenin sonu nereye varıcak bilmem :) neyse tek istediğim beni sevmeniz :)
hayat bazen çok acımasız be annemi aradım önce sesimi tanımadı birisiyle evlenmiş ondan çocuğu varmış üstelik okey benimle konuşmak istemiyormuşç lafa bak lafa bide bişiler saçmalıyo bu zamana kadar nerdeydin değilde iysin heralde hesabı konuştuktan sonra okul formamla dışarı çıktım nereye gittiğimi bilmiyodum deniz kennarında yürümeye başladım Ateş'in aradığını görünce önce açmadım yine arayınca açmak zorunda kaldım
"alo ece nerdesin ya evde yoksun okulda da görmedim seni babanı da ardım yoktun"
"bak Ateş benim yalnız kalmam lazım tamammı lütfen rahat bırak lütfen seni seviyorum bunju unutma tamammı"
"ha bide hakkını helal et de tam olosun nerdesin kızım saçmalam..."
"görüşürüz belki sonra"
telefonumu kapatııp denize attım koşmaya başladım nereye gidiyodum bilmem bi orman gördüm orda koşmaya başladım çok güzeldi bi kernara geçip ağlamaya başladım annem beni dünyaya getiren kişi beni sevmiyodu tamam ya hem babam da sanırım evleneciği biri varmış dün Ateş'i arayan kızla canımlı cicimli konuştu ben kimim ya ben neyim ağlamam durduğunda yanımda toplanan 5-6 adamı fark ettim.
"wayyy vay vayyyyy selam küçük hanfendi napıyorsunuz burda "
kalkıp geri geri gitmeye başladım geri giderken ağaca çarptım sanırım çivi veya başka bşi sırtıma battı onun acısına mı ynaıyım üstüme gelen adamlardan mı kaçıyım bilemedim ayağım taşa takılıp düştüm üstüme geliyorlardı sadece birinin beni kurtarması lazım bana yaklaşan adama tekme atmamla sanırım tüm işlevini yitirmiş olmalı arkamdan biri gelip ağzımı kapadı biride ayaklarımı tuttu kanımın kokusunu alıyodum miğdem ne kadar bulansada kusmak için zamanım olduğunu düşünmüyorum. sonrasını tam hatırlamıyorum yüzünü tam çıkartamadığım ama Ateş'e benzeyen biri adamlara vurmaya başladı adamların hepsini yerde gördüğümde Can'la Ateş olduğunu fark ettim Ateş geldi beni kuacğına aldı Can;
"abicim bu yerdeki kan ne "
"ne kanı "diyip eline baktı daha sonrasını hatırlamıyorum uyandığımda yanımda Başak vardı hastanede değildim
"Ateş Ateş uyandı Ece iyimisin bi tanem hayatım korkuttun beni be kardeşim "lambur lambur birden kapı açıldı Ateş hemen gelip yanıma yattı bana sarıldı.yanımdaydı yanımdan gitmesini istemiyordum babamı annemi görmek istemiyordum artık kafasını bana doğru kaldıarak çenesini tutup öptüm
"beni bırakma beni, nerden buldum"
"hım bi düşüniyim kokundan takip ettim burnunm çok kuvvetli noldu hem sen egemeni nasıl dövdün bu olmadımı "
"ah işte bazı şeyler o kadar kolay olmuyo"
"öylemi :D"
"öyle ya şey diycem istanbul dışına çıksak mesela tatile 1-2 haftalık Can Başak Sen Ben olurmu "
"tamam o zaman eşyalarını topla gidiyoruz "
