Evet arkadaşlar aradan baya bir zaman geçmesine rağmenben yinede jonghyunun ölümü hakkında birşeyler yazmak istiyorum öncelikle bende herkes gibi üzüldüm ağladım hatta binlerce en sevdiğim çikolata olan albenilerden yedim ama hiçbirşey değişmedi ne jonghyun ayağa kalkıp ben ölmedim! Yaşıyorum! Dedi nede benim üzüntüm dindi sadece izleyebiliyoruz zamanında yardım çığlıklarını duyamadığımız kişinin gökyüzünde yıldız olarak yerini almasını izliyoruz üzücü... gerçekten üzücü ilk intihar ettiğini duyduğumda yıkılmıştım ellerim ayaklarım tutamaz olmuştu sanki benim öz abim ölmüş gibi hissettim ve bunları hisseden birçok kişinin acısına bende ortak oldum gerçekten üzülüyorum ağlamak bir şey değiştirmez sadece güçlü olmamız lazım küçücük bir sorunda bile gelin ve bize anlatın yoksa gerçekten içinizde bir duygu vampiri oluşuyor ve sonunuz benim güzel jonghyunum gibi oluyor kendinize dikkat edin güçlü kalın!
