Vakit Geldi : İlk Dönüşüm

Vakit Geldi~1

1.Bölüm : Kurt

"İnsanlar çok önyargılı.
Kurtlarda diğer hayvanlar
gibi ve hiç bir zararları yok."

Lisa Winter. Bu benim. 17 yaşına yeni girmiş insan dışı bir varlığım. Ne olduğumu ben bile bilmiyorum. Şuan ise öğrenebileceğim tek yerdeyim. Özel Güçler Okulu.

Demir kapıdan içeri geçtiğimiz sırada görevli ailemi daha fazla ilerlememeleri konusunda uyardı. Ayrılıyorduk. Dört yıl göremeyecektim onları. Gözümden bir damla yaş süzülürken yanlarına gittim sımsıkı sarıldım. Ağlıyordum. İçimdeki bütün herşeyi dışarı atmak istercesine.

"Lisa Winter, müdür yardımcısı bizi bekliyor." görevli uyardığında ailemden ayrıldım. Okula doğru yürümeye başladığımızda arkama bakmamaya çalışıyordum. Dönüpte bakarsam dayanamaz, tekrar sarılmak isterdim.

Okul kapısından içeri geçtiğimizde elimin tersiyle göz yaşlarımı sildim. Buradaki herkes benim yaşadıklarımı yaşadı ama ağlamıyorlar. Zaman alıştırıyor belli ki. Öyleyse benimde güçlü olmam gerekirdi. Biz farklıydık, kaderlerimiz insanlardan farklıydı. Tek ortak yönümüz ise bu okul olmuştu. Hepimiz bu çatı altında toplanmıştık ve normal değildik. O zaman normal bir insan gibi ağlamama da gerek yoktu.

"Müdür yardımcısının odası burası. Bundan sonrasını o halleder." görevli eliyle bir kapıyı gösterip konuştuğunda kafamı olumlu anlamda salladım.

"Tamam, teşekkürler." dedim ve kapıya tıklattım. İçerden 'Gir' sesi geldiğinde kapıyı açıp içeri girdim.

"Hoşgeldin Lisa." dedi müdür yardımcısı eliyle karşısındaki sandalyeyi gösterirken.

"Geç otur hadi." dediğinde yavaş adımlarımla sandalyenin yanına gittim ve oturdum.

"Ben müdür yardımcısı Johny. Kayıt işlemlerini yapmıştık. Zaten siz doğduğunuzda hemen yapılıyor bu işlem. Çünkü biliyorsun ki ailelerinizde özel güçlere sahip ve çocuklarının da öyle olması gerekir. Biliyorum aklında birsürü soru var. Ama merak etme herşeyi zamanla öğreneceksin. Şimdilik odanın yerini öğrensen yeterli. Bunun için oğlum sana yardımcı
olacak." dediğinde kapı çaldı ve içeri benim yaşlarımda bir çocuk girdi. Oğluyla odadan ayrılıp yürümeye başladık. Yürürken okuldan çıktık ve bahçede ilerlemeye başladık.

"Sen Lisa mısın?" dediğinde ona baktım.

"Evet. Nereden biliyorsun?" dediğimde şaşırmış bir hali vardı.

"Etrafına bir baksana neden herkes sana böyle bakıyor olabilir?" dediğinde onlara bakmaya başladım. Gerçekten herkes bana bakıyordu.

"Neden bana bakıyorlar?" dediğimde gülerek konuştu.

"Bu sene okula tek alınan kişi sensin. Okulda yer vardı fakat yetkililer almadı. Sen özellikle seçildin." Şaşırmış bir şekilde ona bakıyordum. Benim ne özelliğim olabilirdi ki?

"Benim özelliğim ne?"

"Bunu eğitimlerden sonra göreceğiz."

Kafamı önüme çevirdiğimde kulübe tarzı evler görmeye başladım. Ormanın giriş bölgesine yapılmıştı ve harika duruyordu. İçlerinden birisinin önüne geldiğimizde durduk.

"Aslında her kulübede iki kişi yaşar ama sen tek yaşayacaksın. Kişi sayısı yetersizmiş." dediğinde bir yandan da anahtarla kapıyı açıyordu. İçeri girdiğimizde büyük bir yer olduğunu farkettim.

"Dışardan gelen teknolojik aletler yasak fakat okulumuzun hazırladığı telefon, televiyon ve bilgisayarı kullanabilirsin. Hepsi odanda. Telefondan birini aramak istersen ismini yazman yeterli otomatik olarak numarası ekrana çıkacak. Bilgisayarda bazı önemli bilgiler var onları da
okusan iyi olur. Benim işim bitti. Başka bir şey yoksa gidiyorum"  dediğinde söylemeyi unuttuğu bir şeyi hatırlattım.