I'M INLOVE WITH MY OPPOSITE!!!

Chapter 2.1

Halos Tatlong linggo rin akong walang imik, hindi ko siya inasar, hindi ko siya pinansin.

Kahit na sino nga sa bahay hindi ko kinakausap.

Ngayong araw ko kasi isasagawa ang plano ko.

Marami rin akong naisip gawin, kaya nga hanggang ngayon hindi pa masyadong buo ang plano ko.

Sinabi ko kay Daddy na kailangan ko si Isaac 24/7. Kaya kailangan niyang mag stay-in dito sa bahay.

Nag-aayos na ko nang tumawag si Andrea saakin.

“Hello, Adrea?”

“Hi girl, mamaya pa raw ang pasok. Wala si prof.”-Andrea

“Pano mo nalaman?”

“Mas maaga kaya pasok ko sayo.”-Andrea

Hindi naman kasi kami magkaklase. Iba ang course niya sa course ko. Management ang course niya samantalang Civil na man ang course ko. Sa totoo lang ayaw ko naman talaga ng course ko. Fine arts talaga ang gusto ko, pero ayaw ni Dad, kailangan ko raw kasing maging Engineer dahil sa company namin. Obviously, it’s a construction company.

“Eh hindi naman tayo classmate, so pano mo nalaman na pati ako walang klase?”

“May meeting kasi lahat ng deans, professors si Pres. Yata nagpatawag nun. Ewan ko kung para saan, pero suspended ang pasok natin until 3 pm. So, you stil havel to be here at 3 pm.”-Andrea

I rolled my eyes.

Pano ba yan? mukhang di ko magagawa ang plano ko ng maaga. Plan B muna.

“Okay, thanks for the info.”

“Okay.”-Andrea

“San ka tatambay?

“Kasama ko ang boyfriend ko.”-Adrea

“Ah, ok. Sige kita nalang tayo sa school at 3 pm.”

Nung isang araw lang ang last break up nito.

After siyang I reject ni Isaac, two days rin siyang nagmukmok sa bahay. At ngayon nga, muli nanamang kumekerengkeng si Andrea.

Tssk! Tssk!

l

Tinigil ko muna ang pagaayos ko, since wala naman palang pasok ngayon. Naisip ko na nga rin na wag nalang um-attend ng dadalawang subjects na natitira.

Bubuksan ko na sana ang pinto para lumabas (nagugutom na kasi ako.) nang tumunog ang cellphone ko. Lumapit ako sa kama kung saan nakapatong ang c.p ko.

Tiningnan ko muna yung screen, para malaman ko kung sinong tumatawag.

Si Ron…

Halos tatlong linggo na kaming hindi nagkikita. Walang tawag tawag. Nagtataka rin naman ako kung bakit biglang hindi siya nagparamdam.

Sasagutin ko ba o hindi?

Sa huli, sinagot ko parin ang tawag niya. Pero hindi ako nagsalita.

“Hi hon!”-Ron

“What do you need?”

Mataray kong tanong sakanya. Naiinis kasi ako sakanya. Bukod sa hindi na nga nagpapakita at hindi tumatawag, hindi pa niya sinasagot ang mga tawag ko. Nagsawa na ko kaya yun, hindi na ulit ako tumawag sakanya. Nagmumukha kasi akong tanga. Samatalang siya nga tong habol ng habol saakin.