Bir Aşk Şairi

Karanlığın Gözleri

Hava soğuk,
Gökyüzü zifiri karanlık,
Ay gizlenmiş beyaz bir örtünün arkasına,
İnsanlardan kaçarcasına.

Ellerim üşüyor havanın acımasız soğuğunda,
Ayın ışığından mahrumum,
Senin gözlerinden yoksun,
Esir olmuşum gecenin karanlığında.

Bir sokak lambasının altında,
Sana doğru bakarken ben
Sen yırtıp atmışsın sana yazdığım sevda sözlerini,
Sen evinde çayını yudumlarken,
Yudumlamışım ben karanlığın gözlerini.