Taehyung OC'stagram Love.² ✔

︳On Üçüncü Bölüm. ︳

Kim Taehyung, bar tezgahında sızmadan önce hayatını ve gidişatını düşünüyordu.  Saçma şeyler yaptığını kabul ediyordu.

Ünlü bir kadına deliler gibi aşıktı ve bu onu şarkı söylemeye itmişti. Küçücükken bile aynanın karşısına geçer ve eline tutuşturduğu objelerle şarkı söylerdi. Notalar ruhuna bağlanmış ince bir damara karışmış gibiydi. Gözlerini kapattığı her an o çok ünlü bir sanatçı olurdu.

Peşinden milyonları sürükleyen...

Bu yüzden de okumak istememişti işte. Okuldan, derslerden, her şeyden kaçardı. Ailesiyle kavga ederdi ve daha küçücükken bile ünlü olmak istediğini söylerdi.

Bu hayalini gerçekleştirmesi için yanında olan arkadaşları olmuştu. Ama sevgilisi... O, sevgilisinin ünlü olmasını istemiyordu işte.

Taehyung'un önüne engeller çıkartmaya başlamıştı.

Karaoke gecesine gidersen ayrılırız

Partide şarkı söylersen beni unut.

Bunlar, önceleri küçük şeyler gibi geliyordu Taehyung için. Sevgilisini seviyordu... Kendisine hissettirdiklerini, kalbinin onun için çırpınmasını...

Ama unutuyordu işte.

Bencillik, ateşti. Gittikçe büyürdü ve herkesi mutlaka sonunda küle çevirirdi.

Sevgilisinin onu çok sevdiği için böyle yaptığını düşünmüştü.

Sevgilisinin, bulunduğu konumu kıskandığını hiç düşünmemişti.

Şimdi, aşkı biraz yatışıp sular durulunca bir şeylerin farkına varabilmişti Taehyung.

Bazen aşkın, her şeyin önüne geçebileceğini öğrenmişti ve bu kalbini acıtmıştı işte. Onunla davetlere gelmediği zamanları düşündü.

'' Ben gelemiyorsam gitmeyeceksin Taehyung. ''

'' Ben yoksam gezemesin, Taehyung. ''

'' Sen daha tam bir ünlü olamadın bile Taehyung. ''

Sevgilisinin neden onu kıskandığını, neden onu küçük görmek istediğini bir türlü anlayamıyordu şimdi.

Etraf oldukça karanlıktı ve ayakta durabilecek hali yoktu. Zihnindekiler ağır bir torba gibiydi ve onun yürüyüşünü engelliyordu. Sahneye vuran spot ışıkları, neşeli insanları gösteriyordu. Birbirlerine sürtünerek dans eden gençler, ortama yayılan parfüm ve ter kokuları!

Taehyung, bunca şeyin içerisinde karmakarışık ve yapayalnız hissetti.

Ünlüydü.

Böyle şeylerden, böyle yerlerden, insanlardan... Her şeyden kaçmalıydı. Yoksa...

En kötü ihtimalle kariyeri biterdi.

Kendi kendine belli belirsiz gülümsedi ve eline aldığı bardağı döndürmeye başladı. Kristal cama vuran renk renk ışıklar, ortamın hararetini belli etmek için yeterliydi.  Saçları dağınık olan barmen saçlarını tek hareketinde geriye doğru taradı ve Taehyung'a doğru değildi. Kadının üstü başı pis sayılmazdı ama çok derli toplu olduğu da söylenemezdi. Gözleri ciddiyetle Taehyung'un üzerinde geziniyordu ve onaylamayan mırıltılar çıkartıyordu. Elini pantolonuna sürerek kuruladı ve Taehyung'a doğru yaklaştı.

Şimdi, aralarında çok mesafe var denemezdi.

'' Çocuk, kendine neden bunları yapıyorsun? ''