Chapter 5
"Couldn't you see where you're going?", galit na saad ng kasamahan ni Scott. Natapunan kasi ng wine ang damit nito dala ng pagkatapilok ng isang waiter na may dalang mga wine glass. Paulit-ulit naman na humingi ng paumanhin ang waiter ngunit hindi ito pinalampas ng binata. Hinila nito ang braso ng waiter sabay pinasundan ng isang malakas na suntok sa mukha. Natumba naman ang waiter ngunit sinundan pa ito ng binata. Di pa nakuntento at muling nagpakawala ng isa pang malakas na suntok.
Scott just watch there while Zhyrie was filled with terror. She tried to stop the guy but she was too scared to go near dahil baka matamaan siya. She asked for Scott's help and he started to stop the two from fighting. But to her dismay, ayaw magpaawat ng kaibigan nila. Sisipa na sana ito sa duguan na waiter nang bigla na lamang may nagpakawala ng isang malakas na suntok mula sa kung saan man at napatumba ang binata. Sa lakas ng pagkakasuntok ay nawalan ng malay ang kaibigan nila. Doon na naka-agaw atensyon sa mga naroon. Dali-dali naman na nagtungo sa kinaroroonan nila ang kanyang ama.
"What happened here?", nag-aalalang tanong nito. Natulala lamang siya dahil masyadong mabilis ang mga pangyayari. Hindi siya naka-cope up sa kagaganap lang. All she knew was this guy was about to kick the abdomen of the helpless waiter then he suddenly fell to the ground and knocked out cold. Tinulungan naman ng ibang mga waiter ang kanilang kasamahan upang makabangon. Taas kamay naman na sumagot si Scott na parang walang alam sa nangyari.
"Let's go home", pagyayaya ng kanyang ama. Makalipas ang ilang sandali ay nilisan na nila ang lugar.
**********************************************************************************
Kinabukasan nang makapasok sa school si Zhyrie ay nakita niya na tila iba ang atmosphere sa kanilang eskwelahan. Tila mayroong pinagkakaguluhan ang mga students doon.
Dali-dali naman siyang sinalubong ng kanyang mga kaibigan.
"Zhy, is it true?"
"True? What?"
"That Scott saved you from the weird guy at the party."
"What weird guy?"
"The whole school knew what happened. Someone attacked you and Scott saved you with just a single punch and the guy was knocked out cold. How does it feel you being saved by your knight in shining armor?"
"What?", she is confused. She knew what actually happened but she didn't have enough courage to tell her friends about it. Lalo na at si crush pa man din ang kasama sa usapan. To add more to her confusion. Her crush apporached her as soon as it laid eyes on her.
"Are you okay? Did you sleep well?", pagtatanong ng binata.
"I'm fine. Yeah I did sleep well", diretso naman na sagot niya rito. Hindi siya mapakali. Tila may nagbago sa over night na iyon. Hindi niya maipaliwanag. Buti na lamang at nag ring ang bell reminding the students to go to their respective rooms for their classes.
"See you later Zhy", pamamaalam ni Zoey at Chelsie. Nginitian lamang niya ang mga kaibigan. While walking along the aisle she tried to take a glimpse on her past. There is something bugging her but she doesn't know why and how. There is such a huge question planted at the back of her mind but she can't remember what it was. She went to her class. Di siya makapaconcentrate dahil sa iniisip. Nakatitig na lamang siya sa labas ng bintana habang pilit na inaalala ang bumabagabag sa kanya. Sadly she can't remember what it was.
"If you miss your BF so much meet him later. Nasa gym lang naman siya. For now just focus in my class", saad ng professor niya. Nag-init naman ang kanyang mga pisngi sa narinig.
"Sana magdilang anghel ka Sir", nakangiting bulong lamang niya sa sarili.
**********************************************************************************
"Ma'am hanggang dito na lamang muna tayo. May sira sa makina ng sasakyan. Tatawagan ko na po yung mekaniko", one hot afternoon and doon pa nasira ang sasakyan nila. Kahit naman gusto na niyang umuwi agad ay wala naman siyang magawa dahil siguradong di naman siya papayagan ng mga bodyguard niya na magtaxi na lamang pauwi. Inubos na lamang niya ang oras na nakikinig ng music.
An hour has passed and she's still there. She tried to get out of the car to unwind. Sinabihan naman siya ng isa sa mga bodyguard na wag lalayo para na rin sa kanya seguridad. Tumango lamang siya bilang tugon rito. While she was walking she saw a familiar figure sitting under a tree. It looked like that someone is reading something. Nung maalala
niya kung sino ay sumigaw siya.
"ETHAN!", ilang beses pa niyang inulit ang pagtawag ng pangalan nito bago siya nito napansin. Lumapit naman ang binata sa kanya.
"What are you dong here?"
"Nasiraan kasi kami banda diyan", sabay turo sa location ng kotse. "Ikaw ano ginagawa mo dun?"
"Reading."
"Reading what?"
"Reading what's supposed to be read."
"And what should that be?"
"A reading material." Dahil sa paulit-ulit at pag-ikot ng usapan ay inagaw na lamang niya ang hawak nitong libro. Pilit naman nitong agawin sa kanya ang libro ngunit pinilit din niyang iniiwas na maagaw iyon. She checked the book afterwards.
"Oh! You loved novels?", pang-aasar niya rito.
"Not really."
"Then why are you reading this?"
"It's just to kill time. I'm bored."
"Me too. Care for a conversation then?" Napakamot na lamang ng ulo ang binata. They both sad at the side of the road. While they were looking at the horizon they talked and shared a lot of things to one another. Nag-aasaran, nagtatawanan, nagtataasan ng boses hanggang sa natatapos na lamang sa kulitan ang bawat topic.
After several hours...
"Ma'am okay na po yung kotse. Pwede na po tayo umuwi", pagtatawag ng driver.
"So, I guess this is goodbye for now?", naunang tumayo ang binata at tinulungan niyang makabangon ang dalaga. Napalakas naman ang paghatak ng binata kaya di sinasadya na napalapit nang husto ang katawan ng dalawa. Nagkatitigan. Ramdam nila ang init ng hininga ng bawat isa. Napatingin na lamang si Zhy sa binata. Bumilis ang tibok ng dibdib. Hindi naman siya nawalas a paningin ng binata. Maglalapit na sana ang kanilang mga labi nang umiwas at kumawala mula sa pagkakahawak sa kanya ang binata. "Come, our dad would be mad again if you won't be home on time", saad nito.
"Lika na. Sabay ka na sa akin. Daan na lang kita malapit sa bahay ninyo-."
"No, I would be walking na lang. Mahirap na matsismis. Me flirting with the MVP's Girl. It would ruin my reputation."
"As if you're protecting something?"
"Yes there is."
"Ok I would respect your decision", at sumakay na siya ng kotse. Nagsimula naman na maglakad papalayo ang binata. "Bye! Thanks for your time!" Sigaw niya habang papalayo ang kanyang sinasakyan at ang binata while going on two opposite directions.
"No Problem", nakasabit ang jacket nitong naglalakad papalayo sa pinanggalingan.
