The boy behind the shadows

Κεφάλαιο 10

Τζέιν POV

Ολοι σκέφτομαι τσ λογια πουν είχα πει στον Τόμας εκείνη την ημερα... Δεν μπορω να τα βγάλω απο το μυαλό μου.

Πραγματικά τον πλήγωσα...

Υπο αλλες συνθήκες δεν θα με ένοιαζε, θα αισθανομουν οτι του άξιζαν όλα αυτά όμως...

Τώρα ειναι διαφορετικα, αισθάνομαι αλλιώς.

Ξαφνικα όλα εκείνα που μου έλεγε η Λούνα δεν μου μοιάζουν τρελά... Μοιάζουν να στέκουν.

Οντως το διαφορετικό δεν έχει σημασία.

Κατευθύνομαι γρήγορα προς την τάξη της λογοτεχνίας.

Να τος!!

Μιλάει με τον καθηγητή.

"Ποιο είναι το πρόβλημα Τόμας;"ρωτάει κοιτώντας τον εξεταστικα.

"Κύριε απλα αν γινόταν θα ήθελα να άλλαζα ομάδα... Αισθάνομαι οτι εγώ και η Τζειν δεν-"

"Τόμας περιμενε!!" αναφωνω."Κύριε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα...θα το συζητησουμε οι 2 μας..."

"Οπώς θέλετε" απαντάει εκείνος την ίδια στιγμη που εγω τραβάω τον Τόμας προς την πίσω αυλή.

"Τζέιν γιατί-"

"Συγγνώμη!!"αναφωνω και αφήνω απότομα το χερι του. "Δεν έπρεπε να σου μιλήσω έτσι" συνεχίζω κοιτώντας ευθεία στα καταπράσινα ματια του.

Χαμογελάει και η καρδιά μου χάνει εναν χτύπο.

"Δεν πειράζει..." λέει γλυκά "Ιά μπορούσες βέβαια να κάνεις κάτι για να επανορθώσεις πλήρως..."

Τον κοιταω με σπορεία

"Σαν τι;"ρωτάω τελικά.

"Να βγεις μαζί μου ίσως;" λέει με το λευκό του χαμόγελο να συνεχίζει να διακοσμεί το προσωπο του.

Για μια στιγμή δισταζω όμως τελικά του νευω με ένα γέλιο.

"Σύμφωνοι!!!"

............

Λουνα POV

Άλλη μια σχολική μέρα που είμαι χαμένη στις σκέψεις μου.

Δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου την τελευταία μου συνάντηση με τον Τζέι. Αν και ήταν λίωμα νιώθω οτι μιλούσε και κάτι παραπάνω απο το ποτό..

Τα μάτια του, το βλέμμα του όταν μου είπε να τον φιλήσω... και εκεινη η απειλή στο τελος.

Τι μπορεί να εννοεί;

"Λούνα!"

Η φωνή της Τζέιν με βγάζει απο την σκέψεις μου. Γυρίζω να την κοιτάξω και σοκάρομαι με το θέαμα. Λάμπει ολόκληρη απο χαμόγελο, η κίνηση της είναι ανάλαφρυ και τα μάτια της γυαλίζουν.