KATİL (HUNHAN)

0.2

11/08/2012

Yazardan: 

Minik adam heyecanla eve gelmişti, mutlulukla yuvasının kapısını açıp içeri girmişti. Kendini koltuğa attıktan gülümseyerek elini karnına koydu.

"Ailemize hoş geldin, miniğim.

Mutluluktan ufak çaplı bir çığlık atıp, tekrar konuşmaya başlar.

"Acaba kime çekeceksin meleğim~ Acaba cinsiyetin ne olacak? Hmm babaya bir sürpriz yapalım. Eminim ki baba da çok sevinecek hatta evlenip, çocuk istiyordu."

Genç adam mutlulukla mutfağa doğru ilerledi. Sevdiği adamın en sevdiği yemeklerini yapmaya başladı.

Ah! Luhan keşke hayatta senin gibi pozitif olsa. Üzgünüm ki minik adam, hayat senin her şeyini elinden almaya yeminli.

<<<<

Genç adam onu çağrılan hastaneye doğru yürümeye başladı. Canından çok sevdiği insanın babası onunla özel konuşması gerektiğini söyleyip, çağırmıştı. Genç adamla merakla birer birer merdivenlerden çıkmaya başladı. Odaya gelince, kapıyı tıklatıp, içeri girdi

"Merhaba Sehun! Seninle özel konuşmamız lazım. Şöyle otursana."

Sehun adamın işaret ettiği yere oturdu.

"Biliyorsun Sehun, benim oğlum Luhan ile uzun bir ilişkiniz var. Direk söze gireceğim. Ben bu ilişkiyi onaylamıyorum. Ayrılmanızı istiyorum.

Sehun şaşkınca adama bakmaya başladı.

"Ama efendim. İlişkimizi bizzat onaylamıştınız."

"Onların hepsi, Luhan'ın gözünde iyi bir baba profili çizmek içindi."

"Sevgilimden beni kimse ayıramaz."

"Luhan'ın ve kendinin okuldan atılmasını ve iş bulamamak istersen, ayrılma"

Hışımla adama bakmaya başlar.

"Siz... Siz, oğlunuzun mutluluğunu zerre kadar da mı önemsemiyorsunuz?"

"Önemsiyorum ama seninle olmasını istemiyorum. 1 yıla kalmaz unutur zaten."

Hayatı boyunca hiç yüreğiyle beraber aşkın en güzel ve en derin halini okumamış insanı, aşkın hiçbir haline inandıramazsınız. Yaşlı adam, evet oğlunuz çoğu şeyi atlatabilirdi ama karnında canını taşıdığı ve canından çok sevdiği adamı atlatamayacaktı. Hiç kalbiniz çarpmamış gibi kötüsünüz.

Sehun bir şey dememişti. Sevdiği adamın hayalleri vardı. Her gece Sehun'a anlatırdı. Onu bu hayallerden uzaklaştırmak istemiyordu. Kabul edecekti mecburen. Sadece birkaç yıllığına tabii.

Ah Sehun! Minik adam evet, hayalleri var ama o hayallerinin temeli sendin. Minik adam sensiz o hayalleri ne yapsın ki?

"Kendinden iyice nefret ettir." 

Sehun bir şey demeden odadan ayrıldı. Ne diyebilirdi ki zaten? Hastaneden tamamen uzaklaştığında elleri cebinde, düşünerek gezmeye başladı.

<<<<

Luhan yemekleri masaya koyup beklemeye başladı, işi çıkmıştır diye düşünüyordu. Kaç kere evi gezdi, hatırlamıyordu bile. Nihayetinde zil çalınca koşarak kapıyı açtı. Karşısında sevgilisini görünce gülümsedi ve sıkıca sarıldı. Değil karşılık, itilmişti. Şaşkınca adama bakmaya başladı. Sehun'un yüzündeki garip ifade ile daha çok şaşırmıştı. Sehun'un geçmesi için çekilmişti. Sehun geçtiğinde, peşinden gelmişti.