Sabah erkenden uyandım ve yanımda duran saatime baktım saat 7 ye geliyordu.zaten heyecandan hiç uyuyamamıştım.Bunca zaman amcamve öğretmenim dediğim kişiler gerçek annem ve babam çıkıyordu.yataktan doğrulup yanımdaki tekerlekli sandalyeme ulaştım bu sefer yakınıma koyduğum için sorun olmamıştı.sandalyeyi iyice yatağa yaklaştırdım ve kendimi sandalyeye bıraktım.sandalyeye iyice yerleşip banyoya doğru sürdüm.genel ihtiyaçlarımı halledip mutfağa geçtim bugün Hatice teyze gelmeyecekti.
kahvaltıyı hazırlayıp babama seslendim.Babamda gelip önce beni öptü sonra masaya geçti aslında babama sormak istediğim birkaç soru vardı."baba herşey okadar karmaşık geliyoki bana anlamıyorum..tamam sinan amca yani babamın başında bir bela var ve beni korumak için senin yanına gönderdi ama annem yani o niye benim yanımda değil?"
"kızım sadece babanın değil hepinizin peşindeler ve babanda seni korumam için bana getirdi.siz...önemli ve güçlü bir ailesiniz durumlar karmaşık ve sizin peşinizde olan adamlar anneni ve babanı takip edip seni kolayca bulabilirdi..." taşlar yerine oturmaya başlıyordu.kapı zilinin çalmasıyla hızla babama baktım.bakışlarım çabuk kapıyı aç baba der gibiydi.Babam hemen kalkıp kapıyı açtı ve içeriye babam ve annem girdi.annem koşarak yanıma geldi ve bana sarılfı"kızım..yavrum..seni çok özledim bitanem benim.."kollarımı hemen anneme sardım.şimdiye kadar annesiz büyümüştüm ve en sevdiğim öğretmenimin annem olması tam bir ironiydi.kollarımı annemden çektim ve yüzüne baktım"artık bana herşeyi anlatın"sinan amca yani babam gelip bana sıkıca sarıldı.sonra sarılmayı bırakıp koltuğa oturdu ve bana baktı."kızım nasıl başlasam nasıl anlatsam bilmiyorum...biz..yani annen,sen ve ben bir..vampiriz"babam sözlerini bitirince kocaman bir kahkaha attım buna nasıl bir şakaydı ya..10 yaşındaki bir çocupa sorsan katıla katıla gülerdi benim yaptığım gibi."baba bu nasıl bir şaka ya buna kim inanırki."ben hala babama bakarak gülerken annem lafa girdi "kızım inanmaman normal ama babanın söyledikleri gerçek.Bizler vampiriz ve sende bir vampirsin."
"ah!anneye bu şaka fazla uzamadımı sizcede ben vampirim ve bunu şimdiye kadar farketmedim.hem ben yürüyemiyorumki okuduğum kitaplara göre vampirler çok hızlı koşar tabi gerçekten varsa"babam yanıma geldi ve ellerimi tutarak konuşmaya başladı."kızım şimdi herşeyi anlatacağım ve sözümü kesmeden beni dinleyeceksin tamammı"başımı sallayarak babamı onayladım ve babamı pür dikkat dinlemeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUCİZE
General FictionYatağımdan doğrulup yanımda duran tekerlekli sandalyeye ulaşmaya çalıştım.Tekerlekli sandalyeyi tutup tam çekiyordumki yere düşmem bir oldu.Canım çok yanıyordu.Her zamanki gibi..Kalkmaya çalıştım,kalkamadım... 17 yaşındaki engelli bir kızın hayatı b...