UNLAWFUL(Türkçe/Harry Styles Fanfic.)

1.BÖLÜM "Peri Kızı"

DİĞER HİKAYEM "DREAR" A DA BAKARSANIZ MİNNETTAR KALIRIM..

Merhaba sayın takipçilerim ve okurlar.Diğer hikayelerimi bazı nedenlerden dolayı sildim.Nedenini sormayın cevap alamazsınız..Herneyse.. BU YENİ BİR HİKAYEM! Beğeneceğinizi umuruyorum.Konuyu farklı tutmaya çalıştım.Umarım BEĞENİRSİNİZ!! Vote ve bolcaaa yorum yapmayı unutmayın.Yorumlarınız önemli. SEVGİLER XX

BÖLÜM-1

Mezuniyetime bir hafta kalmış olmasının verdiği mutluluk ile kalkmış,okula gitmiş,başarılı öğrenci rolü yapmış ve evimin yolunu tutmuştum.Bu sene bu lanet olası okuldan kurtuluyordum.Bundan daha mutluluk verici bir şey elbette ki yok!

Elimdeki kitapla uğraşırken Noah koluma dirsek attı. "Evime geldik Cherina..Aklın nerede senin?" dedi o güzel Fransızcasıyla. "Oh,ben kitaba dalmışım Noah..".Omuz silkip yüzüne sevimli bir sırıtış takındı. "Her neyse,yarın buluşuruz değil mi?" "Bilmiyorum,ben evde kalmayı tercih ederim.Biliyorsun..." durup iç çektim. "...babam hasta ve ben son zamanlarında onun yanında olmak istiyorum.".Yüzü anlayışlı bir hal aldı. "Üzgünüm tatlım ben...Bunu düşünmek çok bencilceydi." "Bunu umursama...Görüşürüz,seni ararım!" dedim geri geri yürürken.Dudaklarını büzüp bana öpücük attı.Sırıtıp öpücüğüne karşılık verdim.

Fransanın asalet akan sokaklarından geçip,evimin bulunduğu sokağa nihayetinde gelmiştim.Aileme ait olan büyük evimize baktım.Dışarıdan bakıldığında sevimli,asaletli ve ağır dursa da içinde gram huzur yoktu.Bu evi hiç sevmiyordum. Hala da sevmem..Araba girişindeki büyük demir kapıları açtım.Kahya beni görünce koşar adım yanıma geldi. "Üzgünüm efendim ben gör-.." "Sorun yok Ronald,ben hallettim.".Gülümsedi.Eve doğru yürürken peşimden seslendi. "Efendim,teyzeniz Ellina buradalar.".Yüzüm asıldı. "Ahh peki,sağol.".Ne işi vardı o gelenek meraklısı uyuz kadının burada!

Salona ilerledim.Mutfaktan tartışma sesleri geliyordu.Teyzemin o ciyaklayan sesini işittim. "Sonunda evleniyor!".Evleniyor? Leo mu? Benim aptal,kuzenim? Ahh hadi ama! Neşeyle mutfağa daldım. "Leo sonunda evleniyor demek! Ne güzel..O aptalın bunu yapabilmesi büyük mucize!".Annem ve teyzem eş zamanlı bana döndüler.Şok içerisinde bana bakıyorlardı.Uzun bakışmanın ardından suratımdaki sırıtış yok oldu.Ne demiştim ki? Kötü bişey dediğimi hiç sanmıyorum. Annem konuştu. "Leo hala evlenmiyor tatlım.". "Ahh Desire! Oğlum hala kötü çocuk rolü oynuyor ve evleneceğinden emin değilim.Evlenen o değil tatlım,sensin!

Sensin...

Sensin...

Sensin...

"Pardon?!".Ciyaklayan sesim mutfakta yankı yapıp tekrar bana döndü. "Ellina ona akşam yemeğinde daha uygun bir biçimde açıklayacaktım ben!".Annem teyzeme kızmıştı. "Sonunda öğrenecekti değil mi?".Bana dönüp yanıma ilerledi.Ellerimi tuttu. "Ahh benim güzel Desire'ım isminin anlamını almışsın tatlım.Seni gören herkes arzu içinde kıvranıyor...Gelinliğini benimle seçeriz olur mu? Fransız danteli,uzun bir duv-..".Ellerimi çektim. "Bu hiç de komik bir şaka değil..".Annem başını iki yana salladı. "Bak Cherina..Baban giderek kötüleşiyor.Onun son arzusu bu bebeğim.Seçkin bir aileden olan biriyle evlenmeni istiyor.Ölmeden önce senin düğününü yaşamak istiyor tatlım...".Seçkin bir aile? Sırf bilmem kaçıncı kontes soyuyuz diye bunu yapmak zorunda mıydım yani?! Sevdiğim biriyle evlenemeyecek miydim?! Hadi ama! İngilizce bir küfür savurdum.Teyzem şok içerisinde suratıma bakarken,annemin kaşları çatıldı. "Senin gibi soylu bir kıza bu sokak ağzı yakışmıyor Cherina Desire Bernard!".Gözlerim sızlamaya başlamıştı. "Babamla konuşmak istiyorum!"dedim dişlerimin arasından. "Kimse yanına giremiyor.Ben dün zorla girdim." "Ve sana bunları söyledi..?" "Evet.." "Bunu kabul etmiyorum!" "Kendine gel Cherina! O senin baban!". "Tanımadığım biriyle evlenemem,bunu beklemeyin!".Mutfağın kapısını vurup hızla merdivenleri tırmandım.Peşimden geliyordu.Odama dalıp kapıyı kilitledim.Teyzemin söylendiğini,annemin ise kapının ardından bişeyler dediğini duyuyordum.Gözlerim odamı taradı. Leo'yu yatağımın üstünde yayılmış bir halde görünce,kan beynime fırladı. "Defol yatağımdan!" "Oh, mon ange, j'ai attendu (Oh,meleğim..Seni bekliyordum)". Yatağın yanına ilerleyim onu yataktan fırlattım. Yatağa oturup,başlığa yaslandım.Ayak ucuma oturup sırıtmaya devam etti. "Öğrendiğinde vereceğin tepkiyi çok merak ediyordum.Onlara kabul etmeyeceğini söyledim ama benim inatçı annem bunu onaylamadı.".Boş boş kafa salladım. "Bunu yapmayacağımı bilmeleri gerekirdi! Kaçıncı yüzyıldayız biz?!".Dudaklarımı kemirmeye devam ettim. "Harry...İsmi buymuş.Seçkin bir İngiliz ailenin tek oğlu..."İç çekti. "...ve birde güzel mi güzel ablası Gemma var.". "İngiliz mi? İngiltere? Hah! Kafayı yemişsiniz!". "Bence hoş biri..".İnledim. "Tanrım Leo! Nereden biliyorsun?!". "Onunla konuşmuş olabilirim.Senin hakkında.Kibar birine benziyor.".Kafa sallayıp ayaklandım.O da ayağa kalktı.Elbise odama gidiyordum ki,kolumu tutup beni durdurdu.Uzun zamandır yapmadığımız bir şeyi yapıp sarıldık.Kafasını omuzuma koyup sessizce konuştu. "Babanın yanına en son ne zaman gittin?". "İki hafta olmuştur..".Derin bir soluk aldı. "Daha da kötü Cherie".Dudağımı ısırdım.Bunu bekliyordum.Kanser onu kurutuyor,içindekileri yiyip bitiriyordu. "Bunu söylemek istemiyorum ama...Bence yapmalısın.Sanki,sanki senin evlenmeni bekliyormuş gibi bir hali var Cherie.Sanki senin evlenmeni bekliyor ve ölümün ondan sonra gelmesini istiyor.".Gözlerimi omuzuna sildim. "Bak,mutlu olmak zorunda değilsin. Belki birkaç ay sonra boşanırsınız?". "Bizim soyumuz da boşanma yoktur Leo..".Durdu.Haklı olduğumu biliyordu. "Peki,o? O evlenmek istiyor mu?". "Harry mi? Ahh onun ailesenin fikri 'başarılı bir erkeğin arkasında asil ve başarılı bir kadın vardır' şeklindeymiş.Yani o da aynı fikirde..Yani,evet.İstiyor.".İstemeden kahkaha atmaya başladım. "Mezuniyetime bir hafta var ve siz 18 yaşında evlenmemi bekliyorsunuz! Bu çok boktan!".Dudaklarını büzdü.On a kadar say..1,2,3,4,- "Sakin ol,belki kararları değişir." "Hah iki inatçı ve gelenek bağımlısı kardeşten bahsediyoruz Leo! Aklın alıyor mu bunu?!".Arkasını dönüp kendini koltuğa attı.Ona boş boş bakıp üzerimi değiştirmeye gittim.