UNLAWFUL(Türkçe/Harry Styles Fanfic.)

3.BÖLÜM "Balayı(?)"

    Selamm! Yeni bölüm biraz gecikti ama okulun son haftası olduğu için mazur görün.. Biraz sıkıntıdaydım da.. :/ Herneyse,hikayemdeki olaylar bu bölüm ve bundan sonra ki bölümler rayına oturuyor. Umarım beğenirsiniz.. VOTE VE YORUM 'LÜTFEN (!)'     SEVGİLERRR.. <3

      Beni çıkışa doğru sürüklerken kolumu hiddetle elinden çektim.Burnumuzdan soluyorduk.Anında arkasını dönüp,irislerini bana kilitledi. "Sen..." dedim parmağımla onu gösterip. "...sen bana hiçbirşey yapamazsın!". Boğazından gelen hırıltıları göz ardı edip koluma yapışan adama baktım.Kolumu silkeleyip elinden kurtarınca birkaç adım geriledim. "Şimdi,uçağa binip gidiyorum. Ve sende beni rahat bırakıyorsun,anladın mı?".Kaşlarım havalanmış dikkatle yüzüne bakıyordum.Yüzü alaycı bir ifade aldı.Başını önüne eğip hafifçe sallarken sırıttı.Eliyle kontrol bölümünün ordaki kapıları gösterip "Git,bakalım gidebiliyor musun?" dedi.Yüzüm düştü ancak hemen kendimi toparladım.Sırtımı dikleştirip yutkundum. "Önümden çekil!" diye çemkirdim.Omuz silkip bir adım yana kaydı ve bana yolu açtı. Ne yapıyordu anlamamıştım. Elimi kolumu sallaya sallaya gitmeme izin mi veriyordu? Derin bir nefes alıp hafif eğilerek eteğimi kaldırdım. Başımı dik tutup yanından usulca geçtim.Pekala,şimdilik bir sorun yoktu.Köşeyi döndüğüm zaman lobiye ulaşacak ve uçağıma kavuşacaktım. Evet. Omuzumun üstünden ona dönüp baktım. Kollarında göğsünde birleştirmiş,duvara yaslanmıştı.Bana bakıp sırıttı ve ardından el salladı.Kaşlarımı çatıp önüme döndüm. Adımlarımı hızlandırıp lobiye doğru ilerlemeye başladım. Evet oluyordu. Ama olmadı. Birkaç büyük adım sesi... Ağzıma bastırılan yumuşak bir kumaş ve keskin bir koku sayesinde olmadı...

      Gözlerimi hızla açıp nefes aldım.Burnum hala yanıyordu.Feci kandırılmıştım.Bok herif.Kafamı kaldırıp neredeyim diye baktım.Boynum çıtlayınca küfür edip doğruldum.Yumuşak ve kocaman bir yatakta..ımm oturuyordum.Oda geniş ve moderndi. Kafamı kaşıyıp yataktan kalktım.Kapıya ilerleyip kolu çektim.Tahmin ettiğimin aksine açıldı.Koridora çıktığımda tanıdık mekan ile karşılaştım.Burası onların eviydi.Kaşlarımı çatıp kaldığım odaya doğru ilerledim.İçeriden annemin sesini duyunca donup kaldım. "Çekmecede ki çamaşırları da koyun lütfen..". "Efendim? Bu elbiseleri de koymamızı ister misiniz?". "Evet,evet tabii.Yalnız dikkat edin kırışmasınlar.Uyandığında kızsın istemiyorum.". 

        İçeri girine dikkatimi çeken ilk şey annemin kasılan vücuduydu.İnanın bana bu heyecandan ya da korkudan değil,sinirdendi. Derin bi nefes alıp yiyeceğim azarları duymaya hazırlandım. "Burada neler oluyor anne?" dedim sakince. Yüzünde sahte bir gülümsemeyle konuştu. "Tatiliniz için hazırlatıyorum.". "Pardon,ben anlamadım.Tatil derken?".İç çekip gülümsemeye devam ederek arkasını döndü.Omuzlarım düştü. "Birşey demeyecek misin?". "Bizi rezil edip,ahmak gibi kaçtığın gece hakkında mı? Ahh hayır. Heyecanına yenik düştüğünü umuyorum. Her zaman utangaç bir kızdın.".Kaşlarım havalandı.Boğazımı temizleyip konuyu babama çektim. "Babam benim bir başbelası olduğumu söylüyormuş.Havaalanında Harry'le kavga ederken o söyledi.Onun için kılımı bile kıpırdatmam.Duydun mu? Beni başından def etmek istiyor.Lanet olası iki yüzlü yalancının teki!". Yüzüme çarpan el ile sarısılarak yere düştüm.Hizmetçiler odayı yıldırıp hızıyla terk edip bizi yalnız bırkatılar.Annemin eli saçıma uzandı ve asıldı.Yüzümü buruşturup çığlık attım. "Baban hakkında bir daha böyle konuştuğunu duyarsam Cherina! Seni o lanet olası sürtüklerin durduğu eve bırakırım.Duydun mu?!".Kapının açılmasına aldırmadan saçımdaki elini çektim.Hışımla ayaklanıp ondan uzun olan bedenimi toparlamaya çalıştım.Gözlerinden ateş fışkırıyordu.Gözlerimi kısıp onu süzdüm. "Sen..Sen benim gerçek annem değilsin değil mi? Dur dur..Siz benim gerçek ailem değilsiniz değil mi?".Gözleri genişledi. "Küçüklüğümü düşünüyorum ama seninle aramızda bir yakınlaşma bile hatırlayamıyorum.Babam dene o adamla da!". Üzerime doğru bir adım attı.Kıpırdamadan bağırarak konuşmaya devam ettim. "Beni evlendirmek istiyorsunuz çünkü siktiğimin borçları yüzünden hastahane masraflarını ödeyemiyorsunuz değil mi? Ne kadar az yük,o kadar iyi.! Beni başınızdan def etmek için on sekizinci yaşımı beklemenize gerek yoktu sizi adi insanlar!". "Haddini aşıyorsun..". "Söyle bana hadi. Bana gerçekten kimin çocuğu olduğumu söyle iğrenç kadın!". "Ch-cherina saçmalıyorsun,öyle birşey yok.". Pekala...B-ben DNA testi istiyorum duydun mu? Evet.". "Cherina,gerçekten saçmalıyorsun,sen bizim öz kızımızsın.Durduk yere nereden çıkardın bunları?".Gözleri arkamdaki bir yere kayıp duruyordu.Yanıma doğru ilerleyip kollarını öne uzattı. "Cherina,lütfen böyle konuşma beni üzüyorsun.". Bana sarılacaktı ki ellerini ittirip birkaç adım geriledim.Birine çarpınca sıçrayıp kenara kaçtım. Harry kapıda durmuş anlamaz bakışlarını annem ile benim aramda dolaştırıyordu.