UNLAWFUL(Türkçe/Harry Styles Fanfic.)

5.BÖLÜM "Seni Becersem Sorun Olmaz"

   OH MY GOD! Dün "Again?" diye bir notçuk paylaştım ve... yemin ederim bu kadar ilgi beklemiyordum.Ben kimse yorum atmaz ya da ne biliyim hikayeyi okuyan kalmamıştır diye karalar bağlarken dakika başı bildirim gelmeye başladı. Gözlerimi yaşarttınız! Tanrım!!! Teşekkürlerrrr!! <3

 -->NOT:Yorum bırakmayı unutmayınnn...

    Bu koku.Lanet olsun dostum.İğrenç.Bu kadar temiz kokmamalı.Ve şu lanet ışık.Neden gözüme giriyor? Başım...İçende filler zıplıyor (?) gibi. "Hey" dedim zorlukla.Gözümü beceren ışık kayboldu.Gözlerimi kıstım.Sessizce küfür mırıldanırken ellerimi gözümü ovmak için hareket ettirmeye çalıştım ama...Hey! Onlar neden bağlı?! "Aman tanrım!" diye bağırırken kalkmaya çalışıyordum.Işık yüzünden görüntüm net değildi. "Lanet olsun! Ne oluyor?!" . "Bayan Styles?" . "Sikeyim gözlerim." .Boğaz temizleme sesi. "Bayan Styles,sakin olun hastanedesiniz..." . "Bayan Styles da kim?" dedim anlamadığımı belli etmeyi umarak. "Efendim adınız Cherina Desire Styles" . "Bernard" diye düzelttim onu. "Cherina Styles Bernard" .Görüntü netleşince beyaz gömlekli doktoru gördüm.Uzun boyu vardı ve yatağın başında dikiliyordu. "Efendim,kağıtta evli olduğunuz yazıyor..Hatırlamıyor musunuz?" .Evli? Ohh Harry ve ben.Doğru. "Ahh şey ben evet.Hatırlıyorum.Üzgünüm daha alışamadım." .Tebessüm etti. "Neden bağlıyım?" dedim yüzümü buruşturup. "Buraya geldiğinizde kriz geçiriyordunuz.Kendinize zarar vermemeniz için ellerinizi bağladık." .Başımı salladım.

  Doktor ellerimi çözerken Harry'i sordum.Sol tarafımdaki camı gösterdi.Bakışlarımı oraya yöneltince bana dikkatle bakan bir Styles gördüm.Kaşlarımı çatıp ona bakınca elini yavaşça kaldırıp salladı.Gözlerimi kırpıştırıp ona dil çıkardım.Bu yaptığımdan sonra rahatlamış gibi omuzları çöktü ve güldü.

   "Pekala" dedi doktor. "Kendini nasıl hissediyorsun?" .Köşedeki koltukta oturan Harry içeri girdiğinden beri konuşmamış,doktoru ve beni izliyordu. "Imm,ben...Açım" dedim en sonunda. "Canım patates kızartması ve pasta çekiyor" . Güldü. "Öyleyse iyisin?" . "Evet,iyiyim." .Başını sallayıp elinde tuttuğu kağıda birşeyler yazdı. "Sana birkaç soru sormamda sorun yoktur umarım?" . "Tabii" . "Klostofobin var.." .Başımı salladım.Biliyorum ahmak.. "...kriz geçirdiğin zamanlar ya da kendini sıkışmış gibi hissettiğin zamanlar,ne yapardın?" .Sıkışmak...Tanrım. "Ben,nefes alıp veririm.Tıpkı doğum yapan bir kadın gibi." .Harry ve doktor güldüler. "Rahatlamak için başka şeyler düşünürüm ama etkili olmaz" . "İlaç kullanıyor muydun?" . "Nefes açıcı spreyim vardı,ama yanımda taşımıyordum.Yani asansördeyken yanımda yoktu." .Başını salladı. "Bundan sonra  yanından ayırmamaya dikkat et.Peki o halde. Çıkış işlemlerini yapıp,balayınıza devam edebilirsiniz..." .Neden sırıtıyordu? Komik miydi? Sapık mıydı? Ona neydi ki?

     Doktor odayı terk ettiğinden beri Harry ve onun ölümcül bakışlarıyla savaş veriyordum.Bana dik dik bakıyor,ağzını bıçak açmıyordu.Sinirlerim gerilirken yatakta kıpırdandım.Bu hasta önlüğünde iğrenç hissediyordum. "Kes şunu" dedim en sonunda. "Kıyafetlerim nerede?" .Oturduğu yerde öne eğilip dirseklerini dizlerine koydu. "Pekala...Konuşma.Umrumda değil." .Yatağın dibinde duran çantaya uzandım.Tuvalaet olarak tahmin ettiğim yere gidip kapıyı kilitledim.Bu önlüğün altında anadan üryan bir beden vardı.

 Üzerimi giyinip çıktıktan sonra Harry'i bir hemşireyle konuşurken buldum.Sarışın.Pekala,sarışınlardan iğrenirdim.İtici sürtük çakmaları.Harry nihayetinde beni fark ettiğinde,bana döndü.Aynı anda hemşire de dönünce,hemşireye hiç de hoş olmayan bir gülücük attım.Kızın suratı düşerken çıkmak için Harry'nin yanından geçiyordum.Sol (!) elimle kapıyı tutup asılınca kızın bakışları önce benim,sonra da Harry'nin eline gitti.Yüzü şekilden şekile girerken tekrar ona baktım ve gözlerimi devirdim.