Przed mauzoleum Lenina
Ten dzień widzę znowu i znowu -
ten dzień - nigdy nie zapomnę o nim:
Wiatr surowy i rześki dął
i śnieg leżał na Placu Czerwonym.
Pamiętam, że zachodziło słońce
nad Mauzoleum, po pięknym dniu.
Grzeszny człowiek, po latach błądzeń
wreszcie dotarłem tu.
Ileż by jeszcze trzeba trąb, żałobnych nut!
Bo, że umarł, to ciągle boli -
Ten, który centrum globu przesunął na wschód
ramieniem proletariackiej woli.
Przysięgam: Już nigdy nie będę słaby,
pióro w promień przemienię i niech się promieni.
Oto nowe stulecie. A tylko dwie sylaby:
LENIN.
CZYTASZ
Wyszukane wiersze
PoetryOdnalezione przeze mnie wiersze, lub inne teksty liryczne. W tytule rozdziału odnajdziemy autora tekstu. Jeden rozdział jeden utwór. Własne pomysły można wysyłać na autoalergia@gmail.com jeden warunek: imię i nazwisko lub pseudonim autora.
