Omuzlarım çökmüştü; bu şehir bir o terk ettiğinde birde bugün böyle bunaltıcı gelmişti. Gözlerimin içinde acı bir yanma hissi vardı. Mahvolmuşum gibiydi. Hani bir gece vakti olur da dönersin bir sağına bir de soluna olmaz ya kimse acıtır canını aynen öyle. Üniversiteyi kazandığımız ilk seneydi. Ve biz ayrıydık. Sürekli ayrılır dayanamaz barışırdık. Bir gün bunlardan sıkılmış olacağız ki son verelim gayesiyle buluşmaya karar verdik. Adres: Mecidiyeköy metrobüs durağı olacaktı. Buluşma saatimiz 12 olmasına rağmen ben 7’ de hazırdım. Vakit geçmiyordu. Bir çocuğun akşam babasının gelmesini beklemesi gibi veyahut da üstadın dediği gibi:
Ne hasta bekler sabahı
Ne taze ölüyü mezar!
Ne de şeytan bir günahı
Benim seni beklediğim kadar
Necip Fazıl Kısakürek
Durumumun lisan-i hali buydu elbet ne de güzel uymuştu bana. Meğerse bu şiirin birde ikinci kıtası varmış çok acıdır sonradan öğrendim. Derken hazırlandım saati zor bela 9 ettim. Güzel bir kahvaltıdan sonra 15C otobüsünü beklemeye koyuldum derken bugün şanslıydım galiba hemen geldi bir tane ve atladım. Sonra metrobüse bindim. Derken Mecidiyeköy’e gelmiştim. Huzur esiyordu o an hissediyordum o da erken gelmişti. Gözlerim onu aradı. Bulmak ümidiyle ve bulmuştum hani onu ilk seferde. İnsan sevdiği zaman ikiye ayrılır insanlar; bir sevdiği bir de diğerleri. Tokalaşmadan sonra ne yapalım dedik. Benden dâhice bir fikir çıktı. Dedim ki içimden belki bir şeyler olur yeniden canlanır anılarımız diye sinema teklif ettim oda dünden kabul etti. Artık emindim kesinlikle bu iş olacaktı içimde kelebekler uçuşuyor gibiydi. Bu his onun tabiriydi bende hissetmiştim onu. Neyse Bahçelievler’de bir alışveriş merkezi vardı oraya gitme kararı aldık. O gün vizyondaki filmlere baktığımızda bir aksiyon bir de romantik komedi vardı. O hiç sevmezdi romantik komedileri. Aksiyon dedi ben ise romantik komedi diye ısrar ediyordum. Biliyordum ki romantik komedide ayrılan çiftler sonunda barışacaklardı. Belki bu ilham olurdu diye düşündüm. Bu arada üstümde kırmızı tişört vardı onun sevdiği tişört. Havada biraz serindi. Derken aksiyon filmine iki saat vardı daha ve benim dediğim filme yaklaşık kırk beş dakika kalmıştı. Mağazayı gezmeye konulduk. Gittiğimiz ilk yer kitapçıydı. Aman Allah’ım herkes bize bakıyordu. Kitaplar hakkında tartışıyorduk resmen. O kitapta yazar ne ifade etmiş, şu yazar şöyle basit o arada görevli geldi. Ne kadar çok yakıştığımızı söyledi. Bu çok güzeldi çünkü bugün her şey lehimdeydi. Sinemaya girmiştik o ana kadar her şey büyüleyiciydi ki inanmak istemiyordum. Bir insan sevdiği zaman közü kör ve bencil olabilir. Derken filmde hissetmeye başladım soğukluğu uzak duruyordu. Bende omzuma yatmasını önerdiğimde kabul etmedi ve filmi hep arkasına yaslanmadan izledi. Anlamıştım bir şeyler ters gidiyordu. Derken bildiğim çok güzel bir park var Florya’da dedi. Bende olur gidebiliriz dedim. Birkaç aktarma yaptıktan sonra Florya’ya geldik. Sosyal tesislerdi burası denizin kıyısında birazda ormanlık bir alandı biraz dolaştıktan sonra bir banka oturduk. Bankta ben titriyordum bayağı esiyordu. Normalde eli sıcacık olan ben buz gibi katı kesilmiştim. Ayşenur elimi tuttu ve üşüyorsun dedi. Bana sarıldı. Sonra yanağımdan öptü ve ekledi seni sevmiyorum dedi. Küçük harflerle ama büyük bir ses tonuyla. Duraksadım dedim inanmıyorum. Bunu gözlerimin içine bakarak söyleyemezsin dedim. Ve söyledi hem de tek seferde orada dünya başıma yıkıldı acınacak bir durumda hissettim kendimi güçlü olan ben yığılmıştım bir anda. Nasıl daha birkaç ay önce seven kıza ne oldu dediğimde sadece sustu. Git dedim uzaklaş benden katılaşan o kalbinle uzaklaş dedim. Sarıldı ağlar gibi oldu eminim buda sahteydi. Sadece onu metrobüsüne bindirdikten sonra tekrar o parka gelmiştim. Oturdum tam 5 saat tam onun beni sevmediğini söylediği yerde acaba gerçek miydi? Sevdiği biri mi vardı? Keşke sevdiği biri olduğunu bilsem de nefret etsem ondan dedim. Ama nefrette bir duygu derken Necip Fazıl’ın şiirinin ikinci dizesi geldi aklıma:
Geçti istemem gelmeni
Yokluğunda buldum seni
Bırak vehmimde gölgeni
Gelme artık neye yarar!...
NECİP FAZIL KISAKÜREK
