Falen - History Written With Passion

ROZDZIAŁ VII - Ostatnie chwile

Robiło sie coraz ciemniej a nam zostało jesczw troche drogi , nie mając tematu do rozmowy szliśmy w milczeniu co jakiś czas spoglądając na siebie ,ale tak by druga osoba nic nie dostrzegła choć marnie nam to wychodziło co nas tylko bardziej peszyło , w końcu jednak Elam wypowiedział jako pierwszy jakieś słowa .
- Jak sie czujesz ? - zapytał delikatnie odwracając wzrok .
- Co masz na myśli ? - zapytałam patrząc na niego .
- No wiesz... twoja siostra te wszytkei wydarzenia... - powiedział coraz bardziej ściszając głos ,jakby czuł sie winny.
- Już dobrze - skłamałam delikatnie sie uśmiechając , wiedziałam że powiedzenie mu czegoś co mnie martwiło wiele przysporzło by kłopotów , a on by sie pewnie o nie zamartwiał , choć nie znałam go dobrze mogłam czytać z niego jak z otwartej księgi , choć to pewnie dlatego że od dziecka umiałam porozumiewać sie z innymi , co niestety nie zaowocowało wieloma przyjaciółmi.
- Napewno ? - zapytał raz jescze.
- Napewbo, a ty jak sie czujesz musząc mi pomagać w czymś co cie powinni nie obchodzić.
- Jak to nie obchodzić ? Przecież sama sobie nie poradzisz a ja nie mógłbym kogoś zostawić bez pomocy a zwłaszcza w twojej sytuacji.
- Dziękuje ci Elam , choć cie nie znam za dobrze to czuje sie przy tobie bezpieczniejsza.
- N-nie ma za co - odparł co wyraźnie go speszyło. Chyba nigdy wczesniej nie miał kontaktów z dziewczyną , a przyjemniej takie sprawiał wrażenie.
Gdy dotarliśmy do domu Elama postanowiliśmy wyruszyć jutro z samego rana , gdy będzie widno choc to nie co opuźniało nas w wędrówce .
NASTĘPNEGO RANKA....
Gdy sie obudziłam poczułam zapach świerzo krojonych warzyw , powoli przeciągając sie wstałam z sofy i poszłam w strone tego zapachu gdzie zauważyłam Elama robiącego kanapki.
- Cześć Falen , jak sie spało ? - zapytał
- Bardzo dobrze , a co tam robisz ?
- Robie kanapki na śniadanie i na droge .
- Aha , a moge pomoc ?
- Jasne czemu nie ?
30 MINUT PUŹNIEJ PERSPEKTYWA JASPER.
Wielokrotnie latałam i zatrzymywałam sie aby odnowić siły ale jednak nie mogłam wyczuć fa Falen , nie wiedziałam dlaczego , martwiłam sie o nią . Całą noc przespałam na drzewnie .
- Ha ha Falen by na mnie za to nakrzyczała - zaczełam sie śmiać sama do siebie.
Postanowiłam tym razem przejść dorge na nogach bo moje skrzydła potrzebowały więcej czasu aby sie zregenerować . Gdy szłam polaną zauważyłam jakieś miasto na przeciw mnie , kompetnie nie wiedząc gdzie jestem postanowiłam zapytać o droge , ale jak ? Nie dość że jestem Elfem to moje włosy dużo zdradzały a choć założyłabym kaptur i tak wyglądałabym podejrzanie . Końcem końców moje rozmyślanie przerwał ciepły kobiecy głos zza moich pleców.
- No no a kogo my tu mamy ?
- Gdy odwróciłam sie spostrzegłam wysoką kobiete z bląd włosami spiętymi w kok odzianą w zbroje , najprawdopodobniej żołnieża.
- Odpowiadaj jak pytam ! - wykrzykła przez co sie wystraszyłam , postnowiłam odlecieć jak najszybciej , jednak gdy tylko stworzyłam moje skrzydła one zaraz zniknęły a w ręce kobiety dostrzegłam małe urządzenie z którego wypadł czerwony kryształ .
- No no , mamy tutaj elfa z podniebnych miast , a teraz idziesz zemną - powiedziała łapiąc mnie za rękę , ja próbowałam sie wyrwać lecz była silniejsza .
- Nie ruszaj sie - powiedziała kobieta robiąc mi zastrzyk z zielonej substancji , po czym pogrążyłam sie w śnie.
PERSPETYWA FALEN
- No to czas wyruszyć - odparłam pełna energi i nadzieji , po czym mnie zamurowało .
- Falen ? - zapytał z zdziwieniem Elam.
- Jasper...
- Co z nią ? - zapytał patrząc mi w oczy.
- Ona jest gdzieś na ziemi , wyczuwam jej Fa - po tych słowach wybiegłam na zewnątrz domu .
- Gdzie wyczuwasz jej fa ?
- Straciłam już jej fa ale z tamtej strony pokazałam mu kierunek zachodni. Elam w pośpiechu przygryzł warge.
- W tamtą strone jest zamek - powiedział po chwili milneczenia .
************************************
Przepraszam że tak długo nic nie pisałam ale miałam wiele roboty
Licze że ta część wam sie spodoba
Jak zawsze prosze zauważone błędy zgłosić . ^ ^