Heartless (Cursed Wolves Series #1)

BEINTE SINGKO

The rest of the day was a hell for me. Iyong galit na naipon ay nailabas ko lang pagkatapos nilang makalayo.

Ilang puno rin ang tinumba ko dahil sa panggigigil na tapusin sila. I also cried because of the agony.

Gusto kong isampal sa mga mukha nila na alam ko na ang totoo. Pero naisip ko na kahit ano namang gawin ko, nangyari na ang nangyari. Para sa kanila, tapos na ang lahat. Pero hindi para sa akin.

"How dare them.." nanggagalaiti ko ulit na pinagkakalmot ang puno.

And then I received a mind link from Akira, saying that I should go back to our pack house now.

Huminga na lang ako ng matalo at naglakad na pabalik ng pack house.

***

"I've heard about the sudden commotion, Lana.." pambasag agad ni Akira sa tahimik naming pagkain sa kusina. Tapos na rin naman kasing kumain ang mga pack members ko kaya ako at ang division ko na lang ang nandito.

My pack is also aware about the sudden visit of the ex-rulers of the Silver Claws. Alam ko rin na nagtataka na sila kung bakit hindi ko pinapasok sa teritoryo namin ang mga magulang ng mate ko.

Naging-usap usapan din iyong pagkakaroon ko ng mate at ang pagtanggi ko sa mate ko. Naiintindihan naman nila na may dahilan ako kahit hindi ko pa ito sinasabi sa kanila. That time will come, they know that. That's why they're not sticking their noses to me and to my business. I provided them the kind of security that a werewolf wants. Kaya hindi sila puwedeng magreklamo at mangialam na lang ng basta-basta.

"Hmm?" I said while looking at her seriously.

Akira sighed, "I thought you'll going to explode that time. I mean, I'm not worried about you, bursting your anger towards them 'cause you have all the rights to. I'm worried about what could you possibly do to them because of that anger and.." pagkatapos niyang sabihin iyon ay nilingon niya ang mate niya, "Ang bait ba naman kasi ng mate ko para hindi sa 'kin sabihin ang nangyari.."

Damari smiled at her sheepishly.

"I'm so sorry, babe. Baka kasi ikaw ang magwala kapag nakita mo sila at hindi si Lana.." sabi ni Damari sabay akbay kay Akira.

Nginusuan lang naman sila ni Damallion habang si Austin ay seryoso lang na kumain na animo'y walang pakialam sa mundo.

Kung tutuusin, Akira and Damari is the ideal  couple of wolves na hinhangad ng bawat lahat. The way they talk, laugh and express their love for each other is such an ideal. Siguro, kung ako pa rin iyong old version ng sarili ko, baka hilingin ko pa na sana ganoon na lang kami ng mate ko. Pero kapag iniisip ko iyon ngayon, nangingilabot ako. It's better this way. Hindi na magiging kumplikado pa kasi sa umpisa pa lang, kumplikado na ang lahat.

"Aki, may findings na ba about sa pagkakarestore ng bond ko with my wolf pero hindi ko pa rin makausap si Sapphire?" tanong ko na lang para hindi na mapadpad ang utak ko sa kung saan.

"Wala pa e. Naghanap ako ng mga old studies sa archives natin sa baba kaso wala talagang ganoon.." dahil sa sinabi niya ay napaisip agad ako.

Paano kung hindi ko na talaga makakausap si Sapphire?

May mga abnormalities kaya sa katawan ko na hindi pa kayang ipaliwanag ng siyentipikong pag-aaral?