chapter 2 ( the story of allen smith)

197 4 0
                                    

Allen's POV

Badtrip naman tong buhay na to oh.... Nakakilala pa ng taong pinaka ayoko sa lahat at worst babae pa, yung bang pakilamera at super loudmouth. Maganda siya pero nakakainis talaga ng sobra eh...kala nung amazonang babae na yun may araw din siya sakin, pag ako ininis niya pa ng todo makikita niya ang hinahanap niya pasalamat siya at hindi ako pumapatol ng babae kung hindi baka kung anu nangyari sa kanya. Kanina nakita ko nanaman yung mukhang rabbit na yun sa Ashwood university nung tiningnan ko yung result nung exam, natuwa nasana ako ng makapasa ako at nakita ko pa sa top ten passers yung pangalan ko at una pa ko ang kaso nga lang pagtingin ko sa baba na pangalan ko ay nakita ko yung pangalan ng rabbit na yun. Pagkatingin ko nun sakto rin na nandun si rabbit at naisip ko bigla na inisin siya dahil na rin sa binadtrip niya ako nung nakaraan at malaman ko panu siya nakapasa sa isang prestigious school na katulad na ito ay sinigawan ko siya ng "hoy!". Hanggang sa yung simpleng hoy na yun ay nauwi sa isang deal kung saan ay super kong kinatuwa dahil for sure mananalo ako at magkakaroon pa ako ng libreng personal maid.

"Young master tawag po kayo ni Don Rafael". Tawag ng isang maid namin habang kumakatok.

"Why?"

"Hindi kopo alam young master basta pinapatag lang po kayo ni Don Rafael"

"Where is he"

"At the library young master"

"Okay just give me a minute".After one minute pumunta na ako ng library to talk to my dad regarding something I think about business matter again but I'am wrong.

"The doctor said...". Napahinto siya saglet at nagpatuloy siya in a very soft voice." You're mom will die in a few months"

After he said those word he started to cry at ako naman ay natulala sa sobrang pagkabigla.tinaob niya bigla ang isang glass table near him at sinimulan niyang sisihin ang sarili niya.

" This is all my fault! Kung hindi lang ako nagloko nuon sana ay naagapan ang sakit niya at hindi ko siya napabayaan. I'am the reason why my love will die"

I started to cry after hearing those word. I love my mother so much that I became friendly to girls before and I don't like her to die so I decided to go to the hospital where she was confined. When I came to her room I saw her lying on the bed as sleep I walk closer to her and kiss her forehead while crying. She opens her eyes and when she see's me crying she touch my face and wipe my tears away.

"My dearest son... Why are you crying?

"Mom is that true?". She just nodded and started to cry

"Mom I can't live without you..."

"You have to be strong your caring mother will not last long anymore"

"Mom you're the one who always giving me strength to live in this cruel worl"

"Son... wag kang ganyan hindi naman puro kaguluhan ang mundong to... promise me to look for a beautiful thing that you will cherish everyday"

"Okay mom promise"

"And wait! Promise me that you will finish your study with honor and don't make your dad angry everyday". Sinasabi niya sakin yun in a form na nagpapaalala. I just laugh and said promise.

"Oh.... One more thing please pwede bang wag ka ng maging haters ng girls , ibalik mo na yung pagiging friendly mo sa kanila. Just forget what happen in the past and what your father didi to us". i dont know if i can but i just nod and smiled at her.

Destiny + Curiosity = LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon