2 Heart Broken Dad ღ [ Niall Horan & Liam Payne Fanfic ]

Bölüm 1 : Gerçekler ღ

 ❉~ Bölüm 1 : Gerçekler ~ ❉

-Niall hadi ama dudaklarına ulaşmama izin ver

-Ne? Neden bahsediyorsun Mitchie?

-Beni sevmiyor musun?

-Seni her şeyden çok seviyorum...

-O zaman seni hissetmeme izin ver

-Bu yaptığımız doğru mu bilmiyorum

-Neden, Lucy ile yaparken doğru da benle yaparken mi yanlış

Beni itip beyaz ışığın içinde kayboldu.

Birden yataktan zıplayarak kalktım. Off Mitchie yine mi? Gerçekten her gece rüyama girip beni ağlatmaktan bıkmadın mı? Işığı açıp masadan havlu kağıt aldım. Kalbim hala çok hızlı atıyordu. Terimi silip sürahiye yöneldim. Fakat boştu. Odamdan çıkıp koridorda ilerledim. Nate'in (eskiden Mitchie'nin) odasına girdim. Nate mışıl mışıl uyuyordu. Gülümseyip aşağı indim. Bardağıma su doldurduktan sonra kafama diktim.

Mitchie öldüğünden beri neredeyse her gün böyle oluyordu. Rüya görüyordum ve gecenin bir yarısı kalkıp uykumun gelmesini bekliyordum. İlk iki yıl bizi çok zorlamıştı. Her gün gözlerimi farklı bir barda açıyordum. Bir ara durumumuz o kadar kötüydü ki grup sarsıntıya uğramıştı. Her gün Mitchie'nin mezarına gider olmuştum. Ama artık altı yıl olmuştu ve toparlanmıştık. Yani şu rüyalarımı saymazsak. Artık her gün değilde cumartesi günleri uğruyorduk mezara. Ayda bir kere bara gidip kafa dağıtıyorduk. Nate ile ilgilenmeye çalışıyorduk ama o tamamen başka bir dünyadaydı.

Saate baktığımda daha 4 idi. Koltuğa geçip uyumaya çalıştım. Sabah uğramamız gereken bir mezar vardı. Çünkü bugün cumartesiydi.

Birinin üstüme zıpladığını hissettiğimde gözlerimi açtım.

-Baba! Baba! Uyan bugün cumartesi!

-Tamam Nate sakin ol gidip babanı 'yavaşça' uyandır.

Nate'in kapılara vura vura herkesi ayağa kaldıracağını bildiğin için peşinden koştum. Onu kovalarken kahkahalar atıyordu. Bu evin neşesi oydu. İkimizde Liam'ın odasına daldık. Nate Liam'ında üstüne atladı.

-Baba! Uyan hadi gitmemiz lazım! Annem bizi bekliyor!

Liam gülümseyerek ilk bana sonrada Nate'e baktı. Onu kucaklayıp odasına götürdü.

-Herkes uyanmadan önce seni bir giydirelim öyleyse...

Fakat geç kalmıştı. Nate'in kahkahaları herkesi uyandırmıştı. Herkes kapısını teker teker açmaya başlamıştı. Altı yılda bir çok olay olmuştu. Tabi bunlar iyi olaylar. Mesela Louis ve Elenour, Zayn ve Perrie evlenmişlerdi. Hatta El hamileydi. Perrie'nin turları hala devam ettiği için bir araya gelememişlerdi. Harry ve Sally de en yakın zamanda evlenecekler. Grubun bekarları ben ve Liamdık. Tabi Liam'ın sevgilisi vardı. Sophia. Çocukluk arkadaşıymış ve şimdi sevgililer. Ben mi? Benim hala gözüm kimseyi görmüyor. Liam'ında görmüyor aslında ama sırf kendini kötü hissetmemek için Sophia ile çıkıyor.

İlk kapıdan Harry ve Sally, ikinci kapıdan Zayn ve üçüncü kapıdan Louis ve Elenour çıktı. Elenour'un yanına gittim.

-Üzgünüm El. Nate'i tutamıyoruz. Bugün cumartesi ya.

-Sorun değil Niall bir kaç ay sonrada bizimki uyutmayacak

Gülerek odama gidip giyindim. Artık konsere çıkarken bile giyimime dikkat etmiyordum. Benim için hiçbir şey önemli değildi. Çocuklar zorla elime kıyafet tıkıştırıyor ve bende onları giyiyordum. Her zaman ki gibi salaş bir şeyler giyip aşağı indim. Nate bir o yana bir bu yana koşturuyordu.

-Nate! Eğer yaramazlık yaparsan bir yere gitmeyiz.

-Ama annemi görmek istiyorum

-Gideceğiz işte.

-Uyanacak mı peki? Bizim için uyanıp bana sarılacak mı?

-Nate... O öyle bir şey yapamaz...

Sesim titremişti. Söyledikleri ağırıma gitmişti.

-Neyse bunu sonra konuşacağız tamam mı?

-Tamam...

Yukarıdan herkes inmeye başladı. Hazır olduğumuzda yola çıktık. Nate ile genellikle ben ve Harry ilgileniyorduk. Liam da ilgileniyordu ama Nate'i her gördüğünde Mitchie'yi hatırladığını söylüyor. Bencede öyle ama bu iyi bir şeydi.

Mezarlığa geldiğimizde hızlıca Mitchie'nin mezarlığının başına gittik. Nate her zaman ki gibi çiçeği bırakıp yalvarmaya başladı.

-Anne hadi lütfen uyan. Ben geldim yine. Hem artık büyüdüm beni görmek istemiyor musun?

Herkes kafasını eğmiş dua ederken Nate'i tutup yanıma çektim.

-O seni duyamaz Nate.

-Ya duyarsa?

-Ona Tanrı iyi bakıyor Nate.

-Biz daha iyi bakarız değil mi?

-Nate yeter.

Mitchie bizim zayıf noktamızdı. Bu yüzden ondan çok bahsetmek istemiyorsun ama Nate her geldiğimizde şansını zorluyor ve beni sinirlendiriyordu. Ona kızamıyordum ama enazından anlıyordu.

-Hey Natie gel bakalım arabaya kadar yarış.

Harry Nate ile uzaklaşırken Liam'ın yanına gittim.

-Dostum Nate ile konuşmalıyız.

-Ne hakkında?

-Mitchie hakkında.

-Neden sen halletmiyorsun?

-İki babasınında konuşması gerekiyorda ondan

-Hallet işte Niall ona Mitchie'nin öldüğünü söyle! Gerçek bu!

-Gerçekten de bu kadar merhametsiz misin? O daha 6 yaşında sence de kalbi kırılmaz mı? Daha ne kadar ona soğuk davranmaya devam edeceksin? Sanki Mitchie onun yüzünden öldü.

-Birincisi ben ona soğuk davranmıyorum! Elimden geldiğince ilgileniyorum. İkincisi...

Kafasını eğdiğinde gözlerinin dolduğunu anlamıştım.

-Ben onunla konuşamam Niall. Bu konuyu onla konuşamam dostum! Gücüm yetmez...

-Birlikte yapabiliriz Liam...

-Denerim...

Gerçeklerden kaçıyordu. Bu ona sadece acı veriyordu. Başka bir şey değil... Mezarın başına oturup toprağı avucumun içime aldım. Dişlerimi sıktım ve ağlamamak için tuttum. 6 yılda benim için hiçbir şey olmamıştı. Her geldiğimde hala ilk günkü gibi ağlıyordum. Tek gelişme sadece cumartesi günleri gelmemizdi. Artık evlenme yaşına gelmiştik. Hatta geçiyordu bile. 26 yaşına gelmiş biri artık bir aileye sahip olması gerekmiyor muydu? Benim zaten bir ailem vardı. Benim tek ailem Nate idi. Ama yinede annem artık evlenmemi istiyor. Bende ağlamaktan sıkıldım artık. Ama bana Mitchie de hissettirdiklerimi başka kim hissettirebilir? Buna hazır mıyım? Tanrı yardımcım olsun. O sırada yanımda Nate'in oturduğunu fark ettim. Tam gözlerimi silecekken Nate durdurdu beni.

-Ağla baba önemli değil... Ne oldu?

Gülümseyerek onu kucağıma aldım.

-Sadece onu hatırladım.

-O uyanmayacak değil mi?

Hızla Nate'e döndüm. Ah harika şimdi ona bir açıklama borçluyum...

Merhaba yeni hikayeme resmi olarak başlıyorum. Yaz geldi ve yeni bölümler sıkça gelecek. Umarım bu hikaye Over Again den daha başarılı olur. İyi okumalar ve tatile gidenlere iyi tatiller :)