2 Heart Broken Dad ღ [ Niall Horan & Liam Payne Fanfic ]

Bölüm 8 : Neler oluyor ღ

❉~ Bölüm 8 :  Neler oluyor ~ ❉

Sasha'nın Ağzından;

-Merhaba... Şey rahatsız ettiğim için özür dilerim.

Adının Harry olduğunu sandığım çocuk yanıma gelip elimi sıktı.

-Hayır rahatsız etmiyorsun sende partimizin konuğusun... Ben Harry sende Sasha olmalısın. ..

Gülümsemesi çok sıcaktı ve gamzeleri çok hoştu. Ne diyeceğimi bilemedim. Nate elimden tutup beni diğerlerinin yanına götürdü.

-Baba hadi tanışın Sasha abla bu Niall babam ve bu da Liam babam.

Ikiside çekingen duruyordu.  Gözlerinde bir ifade vardı ama anlayamıyordum. Bu canımı sıkmıştı. Nedenini bilmiyordum. Kafa sallamakla yetindik.

-Tanıştığıma memnun oldum ama ben fazla kalamam abim evde beni bekliyor size iyi eğlenceler...

Nate'e sarılıp hızla dışarı çıktım. Yürüyecek halim yoktu bu yüzden hemen bir taksiye bindim. İçimdeki his beni ele geçiriyordu. Taksi ilerlemeye başladığı an göz yaşlarım akmaya başladı. Benim öyle bir aileye sahip olmadığım içindir belki.

Niall'ın Ağzından ;

Caitlyn'nin eli elimden yavaş yavaş kaydı. Sarsılmış hissediyordum. Yavaş yavaş geriye doğru adım attım.  Sırtım duvara gelince gravatımı çekip gevşedim. O k-kız... Tanrım nasıl bir sınavdır bu. Aynı Mitchieye benziyordu. İçimde gömülü olan tüm duygular canlanmıştı. Saçmaydı ama bende neden böyle duygular uyandırdığını bilmiyordum. Liam'a baktığımda onunda donup kaldığını gördüm. Tek böyle düşünenin ben olduğuma sevinmiştim.

-Niall... Niall?

-E-efendim...

-Sen iyi misin?

-Hayır Caitlyn iyi değilim

Liam yutkunup kısık sesle konuşmaya başladı.

-O Mitchie idi. Buna eminim...

-Liam-

-Belki delirdiğimi düşünüyorsunuz ama onun sesiydi, onun gülümsemesiydi, onun...

-Gözleriydi.

Liam ile birbirimize inanıyorduk. Oydu veya ikimizde hayal görüyorduk.

-Aşkım sakin ol titriyorsun ateşin mi çıktı senin?..

Liam, Sophie'nin dediği ile kendine geldi.

-Baba ne oluyor? 

- Pekala herkes kendine gelsin...

-Hey Niall hadi gel bir elini yüzünü yıka. 

Sasha'nın Ağzından;

" -Mitchie uyanman lazım...

-Ne? Neyden bahsediyorsun?

-Ölme lütfen sana ihtiyacımız var...

-Ben ölmedim!

-Oğlumuz seni özlüyor...

-Ben burdayım..."

Uyandığımda başım ağrıyordu. Dünkü kıyafetlerimle yatağa yaptığıma inanamıyordum. Yerdeki bira şişesini görünce şaşırdım. Dün neden içtim ki? Kendimi toparlayıp aşağı indim. Mark her zamanki gibi gazete okuyordu.

- Artık tüm işleri ben yapıyorum Sasha. Insan abisine güzel bir kahvaltı hazırlar.

- Üzgünüm şu sıralar kafam yerinde değil.

-Umarım bu o çocukla ilgili değildir.

-Beni düşünme Mark ben dışarı çıkıyorum

-Fazla dışarı çıkmaya başladın Sasha sana ne demiştim

-Başka zaman konuşuruz bay bay

Hızla yürümeye başladım. En yakın parka gidip çantamdan kitabımı çıkardım. "Aşk Üçgeni".Ne zaman aldığımı hatırlamıyorum ama seviyordum bu kitabı. Kızın çok maceralı bir hayatı vardı. O sırada telefonum çaldı.

- Merhaba

-Merhaba Sasha abla napıyorsun?

-Parkta oturuyorum gel istersen

-Olur babamların işi varmış zaten.

Birlikte dolaşıp yemek yedik. Tüm gün Nate'in maceralarını dinledim. Çok harika bir çocuk fakat annesiz. Akşam olduğunda onunla eve kadar yürümeye karar verdim.

-Bugün güzel bir gündü değil mi Nate?

-Evet Sasha abla daha sık görüşmeliyiz...

-Bak babanlarda geliyor.

-Oleyyy

-Nate elimi bırakma...

Elimi bırakıp koşmaya başladı. Karşıdan çocuklar gülümseyerek geliyorlardı. Sağıma baktığımda bir arabanın Nate'in üstüne geldiğini görünce koşmaya başladım.

-Nate!!!

Bana döndü ve ardından arabayı gördü. Onu hızlıca kavrayıp kendimi karşıdaki kaldırıma attım. Kafamı yere çarpmamla kendimden geçtim.

Kendime geldiğimde sırtımda sert bir zemin vardı. Hala aynı yerdeydim. Kafamdan akan sıcak sıvıya aldırmadan gözlerimi açmaya çalıştım.

Harry'nin Ağzından;

Her şey bir anda olup bitmişti. Sasha Nate'i arabanın altında kalmaktan kurtarıp önümüze atlamıştı. Nate gözlerini açıp hızlıca kalktı. Fakat Sasha kafasını kaldırıma vurmuştu ve kan içindeydi. Yanına eğilip nefes alıp almadığına baktım. Louis ambulansı aramıştı bile. Hepimiz Sasha'nın başına eğilip ambulansı beklerken ne yapmamız gerektiğini düşünüyorduk. Herkes telaş içindeydi. Sasha'nın gözlerini açtığını fark edince nedenini bilmediğim bir gülümseme oldu yüzümde.

- Harry?

- Evet Sasha burdayım.

-B-benim... M-mitchie.

Arkamı döndüğümde çocukların şaşkın bakışlarıyla karşılaştım.

-Mitchie?

Hey sizi özledim, Mitchieyi özledim herkesi özledim... Diğer kitabı baştan sona okuyup harika yorum yapıyorsunuz teşekkür ederim sizi seviyorum ♥ :*