AY PARÇASI

Küçük Süpriz

Eylül kendisinin elini tutmaya çalışan Serkan'a vuracaktı ki Serkan kızın gözlerinde bağlı olanı çözdü.Eylüi etrafa baktığında bir odada olduğunu gördü.Yatak odası!Ne yani bu gerçek miydi?Serkan'ın kendisine yaklaşmasıyla ürperdi.Serkan kızın dudaklarına yanaşırken gülümsedi.Eylül ise şaşkınca izliyordu.

Serkan:Ya..Eylül gerçekten sana bunu yapacağımı düşündün mü?

Eylül:Neden buradayız!Çıkar be-beni!

Serkan:Kendi ayaklarınla gelmedin mi sen buraya?

Eylül:Ben sadece haddini bildirecektim!

Eylül Serkan'a tokat geçirecekti ki Serkan minik pastayı kıza uzattı.Bu da neyin nesiydi şimdi!

Eylül:Ne bu şimdi..

Serkan:Eylül Neslihan Acar bugün doğum günün..Bende kutlamak istedim.

EYLÜL
Bugün benim doğum günüm müydü?İnanamıyordum!Nasıl ve nereden biliyordu ki ben bile bu kargaşa da unutmuşken o nereden biliyordu.Kızgınlıkla ona bakmaya devam ederken pastayı elimden geri aldı.

Serkan:Dışarda terasta üflemek ister misin?

Nedensizce onun ardından onu takip ettim.Neden hayır diyemiyordum ki?Gökyüzünde ki yıldız yüzünü aydınlatıyordu..Gülümsedi..Ay gibiydi teni..Bende gülümsemişim ki bana göz kırptı.

Eylül:Ne?

Serkan:Ay yüzüne çok güzel vuruyor.Bence sen..

Eylül:Ben..Ben ne?

Serkan:Seni kızdırdım mı yani..Ya aslında benim sana kızgın olmam lazım!Ben cidden kötü biri miyim?

Eylül:Ben ne Serkan önce sorumu cevapla..

Serkan:Mum sönmeden üfle arkadaşım.

Arkadaş dediğinde gülümsedi arsızca bende ona gülümseyip gözlerimi kapatıp dileğimi diledim ve tek muma üfledim!

Serkan:On sekiz olduğuna göre evlenebiliriz.

Eylül:Bana böyle şakalar yapma.

Serkan:Ya tamam.Kızma bana lütfen sabah ki olanlarda beni dinlemedin ben sadece özür için yapmıştım..

Eylül:Sen benim doğum günümü nereden biliyorsun ki?

Serkan:Ya şey bugün kimliğini verirken gördüm müdüre.

Eylül:Ee bunu da üfledim artık eve gitmem lazım.

Serkan:Yemeyecek misin?

Serkan elinde ki çatala batırıp bana yedirecekken çatalı elinden alıp kendim yedim.Gayette lezzetli sayılırdı.Ben oturup birkaç tadım daha alırken o beni izliyordu..

Eylül:Ya sen?Sen yemiyorsun..

Serkan:Tek çatal..Tek çatal var çünkü.

Eylül buna karşılık gülümsedi..O gün Serkan kendi suyunu Eylül'e vermiş ve ardından da ayrım yapamadan aynı şişeden içmişlerdi.

Eylül:O zaman bu da sana..

Serkan'a kendi elleriyle yedirdi.Serkan hem yutkunuyor hem de gülümsüyordu..Ne güzel gündü bu böyle!

Serkan:Nesli..Bugün okulda kendimi tutamadım özür dilerim.

Eylül:Yağız haddini aştı..Onun adına bende senden özür dilerim.

Serkan:Boşver geçti gitti.

Eylül Serkan'ın yanağına düşen çiziğe baktı.Elini bıraktı o yaraya..Serkan ise başını eğmişti..Eylül'ün kendisine dokunduğuna inanmıyordu.

Eylül:Geçmedi..Baksana iz kalmış..

Eylül çekti elini ardından Serkan ise öylece bakıyordu kıza..Bir şey demedi.Diyemedi!Nasıl diyebilirdi ki?İçinde âdeta şu kelebekler uçuyormuş gibi oluyordu.Hani o aşka inanmayacaktı!

Eylül:Neyse..Serkan ben gitsem iyi olacak..

Serkan:Bana kızmadığın için sana teşekkür edebilirim.

Eylül:Doğum günü için sana teşekkür edebilirim.

Eylül oturduğu yerden kalktı.Serkan'da onun ardından aşağıya indi..

Yağız sabahtan beri içiyordu.Kader sonunda onu mahalle parkında yakaladı.Hangi parayla aldığınıda sorabilecekti!İlaç parası bile zorla yetişiyordu.Kader Yağız'a sarıldı..

Yağız:Rahat bıraksana beni!Hadi bağır çağır zerre umrumda olmaz.

Kader:Kızmayacağım ki sana Yağız.

İkisi de yan yana banka oturdular.Kader Yağız'ın elindeki şişeye bakıyordu.

Yağız:Bira..

Kader:Yağız..Nereden aldın bunu hangi parayla!Yazık ya annen ne hallerde çalışıyor!

Yağız:Git başımdan sen ne anlarsın ya.

Kader:Yağız içme bak yine krizin tutacak ya..

Yağız:Kader sana git dedim ya bir si-

Kader:Kes!Yeter içme şunu!

Yağız'ın elindeki şiseyi yere çaldı Kader.Tuzla buz oluverdi cam şişe!Kader geri çekildi korkuyordu bir yandan..Yağız sallana sallana sarıldı Kader'e..

Yağız:Onu kaybettim..Ben bugün onu kaybettim sen..Sende onun gi-

Kader Yağız'ın saçlarını okşadı..Yanağından öptü.

Kader:Şt..Sakın tamam mı?Yanındayım..Ben senin yanındayım Yağız'ım.

Serkan Eylüllerin mahallesine doğru sürüyor Eylül de tarif ediyordu.İkisi de konuşmuyor dışarı izliyordu Eylül.Hafif bir yağmur yağıyordu..Usul usul..Sessizce.Eylül sokağın başında durmasını istedi.

Serkan:Neden evin önünde inmiyorsun ki ıslanacaksın.Eylül?Eylül..

Eylül duymuyor dışarıyı izliyordu öylece.Serkan kızın omzuna dokunup gülümsedi.

Serkan:Nesli!Hey..

Eylül:Hı?

Serkan:Aşık mısın sen?Öyle dalmalar falan..

Eylül:H-hayır.Neyse saol ben gitsem iyi olacak.

Eylül indi.Kapıyı kapatmadan gülümsedi.

Eylül:İyi geceler arkadaşım..

Eylül kapıyı kapatınca Serkan direksiyona vurdu.Bir yandan da çıldırmıştı!Kaybolana dek onu izledi.

Serkan:Arkadaşmış!ARKADAŞ!Kırk yılda bir aşık olalım dedik..Kız bize arkadaş diyor.Hay şansıma!

-Bölüm Sonu

Bugün bir tane daha atacağım demiştim güya Vebal atacaktım ama neyse o yarına kalsın.Nasıldı bölüm?Cidden memnun musunuz hikayeden daha yeni olduğundan tedirginim..Neyse bu bölümde böyle sona erdi.Bu bölümü kime armağan etsem eysercilerrrve tabii EySercinizz herkese teşekkürler.Görüşmek üzere ❤

-Esraa