"Nerdesin güzelim? Nerdesin? "
Gözlerimden yaşlar süzülürken. Sayıklayıp duruyordum. Elimi başıma geçirdim. Onun yanından gitmemeliydim.
"Abi? "
Kafamı Giray'a çevirdim. Bakışları yerde kafasını kaşıyordu.
"Salih'i arayayım mı?Yardımcı olur bilgisayarla arası iyi belki telefondan bulabilir. "
Gözlerimi yumdum.
"Ara. "
Herşey Azram için herşey kır papatyam için.
◆◆◆◆◆
"Buray hastaneden çıkmış rahatlayabilirsin. "
Karşımda ellerini sararken nefretle ona bakıyordum.
"Bana düzeldim demiştin! "
"Evet ama düzelmedim sana kavuşmak için uydurduğum bir yalandı ."
"Benden ne istiyorsun? "
"Cevap çok basit değil mi? Seni"
O biraz zor canım ben kurtulcam senden. Bir planım vardı aslında bana yemek getirdiğinde. Yemeği yemeyip kafasına geçirip. Bayıldiğinda kaçacaktim.Biraz fazla basitti fakat aklıma bu gelmişti.
"Neyse ben hava almaya çıkıyorum. "
"Murat neredeyiz biz söylesene. "
"Peki .Seni sürekli getirdiğim yer vardı ya onun karşısında ki evde tamam mı? Zaten kimseyi aramayip bişey söyleyemezsin. "
Ayağa kalkıp çıktı. Fakat hızını almayıp biraz hızlı kalktığı için. Ceketinden telefonu düştü. Gözlerim büyürken dudaklarimi ısırdim.Ya da en basitinden polisi arardim. Kapıyı çarpıp çıktı. Telefonu hızla elime aldım. 155 i aradım.
"Buyrun Polis merkezi. "
"Lütfen bana yardım edin. Ben kaçırıldim. "
"Peki hanfendi nerde olduğunuzu biliyor musunuz? "
"Evet.Milli parkın karşısında ki evde. "
"Peki hanfendi lütfen sakin olun en yakın karakolu oraya yönlendireceğiz. "
Ve dut dut sesi. Telefonu hemen oturduğu yere koydum. Ve yatağa uzanıp uyuma taklidi yaptım.
Bu kadar basitti.
Kapı açılma sesi ve hızla etrafda dolaşma sesi.
"Sikeyim nerde bu telefon ? Hah burda. Acaba fark etti mi o?"
"Ah uyuyor."
Elini yanağıma getirdi. Alnıma bir öpücük koydu. Yanağımı okşuyordu. Onun Buray olduğunu düşündüm. Etraftan siren sesi gelirken . Gözlerimi açtım. Boğa olmuş gibi pencereye bakıyordu.
"Murat! "
Arkasını hızla döndü.
"Boku yedin. "
◇◆◇◆◇
Whueheheh
Büyük kapak oldu yalnız Murat şerrosuna
Xnsjsksksks
Hadi eyvvv
